btt-es» kariwnguvlar almashinuvining fogforiliangaw mahauloti —
glitserofosfatni, shuningdek oraliq alm ashinuv m ahsuloti — fos-
folipidlam ing mavjudligini talab qiladi. Shular tufayli ulam i idora
etishda qatnashuvchi buyrak usti bezi gorm onlari, asosan m ine-
ralokortikoidlarning yetarli m iqdorda ishlab chiqarilishi m uhim
aham iyat kasb etadi.
Y og'lar so'rilishining o 'zg arish i ichak, ichak epiteliysining
infeksion ham da toksik agentlar ta ’sirida buzilishi, koferm entlar
va ichak fermentlari faolligi ham da B guruh vitam inlari yetish-
m aganida yaqqol ko'riladi. U shbu jarayonlarda xolinning, shu
jum ladan ovqat moddalari tarkibidagi, roli (fosfolipidlaming ichak
devorida hosil bo'lishida va hokazo m uhim jarayonlarda qatnashu-
vi) katta ahamiyatga ega.
Oqsillar, b a ’zi v itam in lar yetishm ovchiligi, ayrim tropik va
tropik bo'lmagan kasalliklarda ichak epiteliysining shikastlanishlari
(sp ru , selliakiyaning tu rla ri, c h u n o n ch i D ji—X eb n er—X erter
kasalligi va hokazo) da k atta o 'rin tutadi.
Y og'lam ing so'rilishiga nerv va endokrin sistem alar faoliyati
c h u q u r ta ’sir ko'rsatadi. Bu haqdagi m a’lum otlar eksperim ental
va klinikaga tegishli axborotlarda yetarli darajada yoritilgan.
123
M a ’lum ki, organizm , agar uning ovqati tark ib id a y o g 'lar
m utlaqo bo'lm agan taqdirda ham o 'z fiziologik holatini saqlashi
mumkin. Odamlarda o'tkazilgan kuzatishlar ana shunday jarayon
o 'rta hisobda 3—4 oy davom etishi mumkinligini ko'rsatadi. Ammo
ana shu m uddat, ya’ni kritik — qaltis chegaradan o 'tib ketsa,
o g 'ir patologik oqibatlar yuzaga kelishidan dalolat beradi. Bu
ayniqsa bolalarda oldin sodir bo'lib, og'ir kechadi. Katta yoshdagi
odam larda ham ana shunga o'xshash kpayish («urchish») kabi
buzilishlar, terining ekzem atoz o'zgarishlari, arzim agan sabab-
larga k o 'ra yallig'lanishning rivojlanishi, ayniqsa biriktiruvchi
to 'q im ad a chuqur o'zgarishlam ing paydo bo'lishiga olib keladi.
B unday o 'zg arish lam in g patogenetik m exanizm lari. a w a lo
to 'y in m ag an (ayniqsa ikki bog'ga ega b o 'lg an ), organizm ning
norm al hayoti uchun zarur yog' kislotalarining yetishmovchiligiga
bog'liq ekanligidan dalolat beradi. M a’lumki, o 'm in i qoplab bo ‘1-
m aydigan yoki organizm ning o 'zid a sintez qilinm aydigan yog'
kislotalariga birinchi navbatda linol, linolen va araxidon, ya’ni
tegishli ravishda 2, 3 va 4 ta ikki bog'li kislotalar kiradi. Bunday
kislotalam ing xolesterin alm ashinuvi, uning jigarda o'zg arish la
ri va o 't bilan ajralishiga bevosita ta ’sir ko'rsatish haqida k o 'p
m a’lum otlar bor. Albatta bunda piridoksin (B6 vitamini) va shunga
o'xshash va boshqa koferm entlar turidagi om illam ing roli m uhim
ahamiyatga sazovordir.
YOG'LARNING QONDA TASHILISHI VA TO'QIMAGA
O'TISHINING BUZILISHLARI
Ichak devorida resintezlangan (qayta hosil b o 'lg an ) va p ar-
chalanm ay so'rilgan uch glitseridlar oqsil bilan birikkan (kom p
leks) hosila sifatida limfatik sistemaga (unga uch glitseridlar ham da
fosfolipidlar hosil b o 'lish id a foydalanilm agan yog' kislotalari)
o 'tad i. Qisqa zanjirli yog' kislotalari darvoza venasiga (em ulsiya-
langan uch glitseridlar bilan birga) tushadi. K o 'k rak lim fatik
yo'liga so'rilgan yog' m ahsulotlari nomsiz venaga o 'ta d i va xilo-
m ikronlar nom ini olgan m ayda tom chilar sifatida qon tarkibida
harakatda bo'ladi.
124
Xilom ikronlar kichik zichlikka ega, diam etri 0,3—1,5 m ikron,
tarkibida 0,2 dan to 1% gacha oqsillar, 99% yogMar (ularning
88% uch glitseridlar, 8% — fosfolipidlar, 4% — xolesterin) bor.
Asosan xilom ikronlarning y o 'lid a tu ru v ch i birinchi organ bu
o 'p k ad ir va uning yog'larni ushlab tu rish faoliyatiga lipopeksiya
deb ataladi. O 'pka o'ziga xos, ya’ni arterial qonga yog'lam ing tu
shishi va yog' bosishidan saqlovchi, uni idora etuvchi «so'rg'ich»
(S. M. Leytes) vazifasini bajaradi. B u n d an tashqari, o'pkadagi
lipaza hisobiga yuqori yog' kislotalari ham da uch glitseridlar, keton
tanachalarining oksidlanishi yuz b erad i. Y og'lam ing to 'p la n ib
qolishi esa o'pkaning mezenximal to 'q im a tarkibiy qismlarida yuz
beradi.
X ilom ikronlarning ichakdan um um iy qon aylanish doirasiga
o 'tis h i sem iz h u jay ralar va u larn in g m ah su lo tlarid an biri —
geparinning ko'plab tushishi ham da lipoproteid lipaza faolligining
oshishiga, bu esa xilom ikronlar b ir qism ining gidrolizlanishi,
buning asosida esa yuqori erkin yog' kislotalarining hosil bo'lib
o'zlashtirilishi va shunga ko'ra giperlipem iyaning oldini olishga
erishiladi. Bu jarayonlam i amalga oshirishda retikulo-endotelial,
hozirgi ta ’rif bo'yicha, m ononuklear-fagositar sistemaning m ohi
yati nihoyatda katta, chunki unda hosil bo'luvchi geparin «yorug'-
lantiruvchi omil» sifatida ishtirok etishi faqat tajribada emas, balki
klinik sharoit h am da m isollarda o 'z tasd ig 'in i topgan. U shbu
jarayonlarda yog' to'qim asidagi o 'zg arish lar katta rolni o'ynaydi.
Hozirgi kunda yog'lar ichak-lim fa-qon to 'q im a va organlar tom on
yo'nalishida idora etuvchi (nerv; endokrin; simpatik; parasim pa
tik ) b o 'lim la r, g o rm o n al va b io lo g ik faol om illarn in g k atta
aham iyati borligi m a’lum. U larning o 'z a ro munosabati va idora.
etilishi ilgarigi tasaw urlarga ko'ra unchalik sodda emas. Bunda bir
qancha om illar, m urakkab bo'lgan tu zilm alar va biokimyoviy
mexanizm lar qatnashadi.
A lbatta, ushbu jarayonlar — uch glitseridlam ing parchalani
shi, u la r m a h su lo tlarin in g qonga o 'tis h i, yog' to 'q im a si va
kapillarlarining shikastlanishi ham da xilom ikronlar shakliga o'tishi
(masalan, o g 'ir intoksikatsiyalar, qandli diabet va hokazo vaqtida
125
yuz beruvchi) kabi masalalar hali o ‘z yechimini kutadi. Qonga o 't
gan yog‘ kislotalari albuminlar tom onidan adsorbsiyalanib-so‘ rilib,
organ ham da to'qim alarni endotelial hujayralari darajasida ajraladi
va ularga o ‘tadi. Jigarda uch glitseridlar resintezi amalga oshadi —
yog‘ kislotalarining bir qismi hosil bo‘layotgan fosfolipidlar ham da
xolesterin efirlari tarkibiga qo'shiladi. Jigarda hosil boMgan lipidlar
katta molekular o'lcham li p-lipoproteidlar molekulasining tarkibiga
qo'shiladi va shu shaklda qonga o'tadi.
D em ak, ovqat bilan organizm ga tushuvchi uch glitseridlar,
asosan xilom ikronlar, endogen uch glitseridlar va p-lipoproteid-
lar tarkibida qonda bo'ladi.
A lim entar (ya’ni ko'plab yog' iste’mol etilganda) va ovqatga
bog'liq bo'lm agan giperlipemiya patogenezida (m asalan, atero-
sklerozda) qonda uch glitseridlar m iqdorining ko'payishi gepa-
rinning kamayishi va shu tufayli «yorug'lantiruvchi omil» faolligi
ning pasayishi, nefrozda esa plazm ada album inlar k o n sen tra-
tsiyasining kam ayishi va erkin yog' kislotalari adsorbsiyasining
pasayishi tufayli yuz beradi.
E ndogen giperlipem iya qonda lipoproteid lipazaning ingi-
bitorlarining paydo bo'lishiga ham bog'liq bo'lishi m um kin (chu-
nonchi, qonda o 't kislotalari paydo bo'lishi va hokazo).
G iperlipem iya yog' to'qim asidan yog'lam ing ko'plab safarbar
etilishi va ayni vaqtda ularning qondan ushbu to'qim aga o'tishi —
eliminatsiyasi zaiflashganda yuz berishi mumkin. Bunday o'zgarish
jigarda glikogen kamayganda (masalan, ochlikda, stress holatida va
hokazo) k o 'p in ch a sim patik nerv sistemasi va tegishli gorm onlar
ishtirokida yuz beradi albatta.
YOG‘ TO'QIMASIDA YOG'LAR ALMASHINUVINING
BUZILISHI. SEMIRISH VA ORIQLASH
M a’lumki, hozirgi kunda yog' to'qim asi yog'lam ing oddiy to 'p -
lanish joyi — deposi emas, balki yog'lam ing doim o jadal o 'zg a
rishi, alm ashinuvi, ya’ni uch glitseridlarni to'xtovsiz sintezlanishi
va p arch alan ish i, yog' kislotalarining gidrogenlanishi ham d a
degidrogenlanishi, oqsillaming hosil bo'lishi va parchalanishi hamda
126
glukozaning glikolitik va fosfoglukonat (pentoz) yo'li bilan alm a
shinuvi, karbonsuvlar va oqsillardan yuqori erkin yog' kislota
larining hosil bo'lishi kabi jarayonlam i o 'z ichiga oluvchi va amalga
oshiruvchi to 'q im a ekanligi m a’lum.
Yog' to'qimalarida yog'laming to'planishi yog'laming m o'l bo'li-
shidangina emas, balki asosan karbonsuvlardan yog'laming ko'plab
yangidan hosil bo'lishi hisobiga amalga oshadi. Buning biokimyoviy
asoslari va mexanizmlari nihoyatda murakkab hamda o'z ichiga bir
necha hujayra-to'qim a-organlar ham da idora etuvchilar (nerv-
endokrin tizimlar) faoliyatiga bog'liq. Yog' kislotalari nisbatan ko'p
bo'lsa, yog' to'qimasi hujayrada to'planadi, agar glukozani iste’mol
• etish yoki undan energiya manbayi sifatida foydalanish qiyinlashsa
(masalan, qandli diabetda), erkin yog' kislotalari yog' to'qim asidan
chiqadi va glukoza energetik modda sifatida safaibar etiladi. Umuman,
ushbu b archa nozik jarayonlar, ularga moslanish nerv ham da
endokrin sistem alar orqali idora etiladi.
Sem irish asosan uch patogenetik om illar orqali yuzaga keladi:
a) ovqat (ayniqsa, karbonsuvlar, yog'lam i tutgan m ahsulot
lar) ning ko'plab iste’mol etilishi va yog'lardan energetik m anba
sifatida foydalanish semirishga — ekzogen yoki alimentar semirishga
olib kelishi mumkin;
b)
yog' depolaridagi yog'lardan energetik manba sifatida kam
foydalanish (yog'lar m obilizatsiyasi-safarbar etilishi) ning ka
m ayishi;
d) karbonsuvlardan y o g 'lam in g ortiqcha (ular ko'plab iste’
mol etilganda) ko'plab hosil b o 'lish id a («metabolik semirish»).
Sem irishning asli negizida ikki tu r o'zgarish — yog' to 'q im a
larida genetik shartlangan yog' hujayralarining ko'payishi (semi
rish n in g m ustahkam om ili) va ovqatlanishga bog'liq b o 'lg an
h ujayralar hajm ining kattalashishi (sem irishning o'zgaruvchan,
labil om ili) yotadi.
O rganizm ga oziq m oddalarning, birinchi navbatda yog'lar va
karbonsuvlarning tushishi asosan bosh miya po'stlog'i va po'stloq
osti, m iyaning o 'za n qism ida joylashgan nerv m arkazlari orqali
idora etiladi. Ishtaha va ochlik hissiyotlari ana shu markazlar faoli-
127
yatining nam oyon bo'lish shakllaridan biri. Bunda funksional bir
lashgan markazlardan orqa gipotalamusda joylashgan ventro-lateral
va ventro-m edial yadrolar katta rolni o'ynaydi.
Yog'laming to'planishi va safarbar etilishi markaziy hamda vege-
tativ nerv sistemalaridan tashqari, bevosita gormonal va gumoral
omillaming idora etuvchi ta’sirlariga ham bevosita bo'ysunadi. Bunga
oid m a’lum otlar ushbu tegishli boMimlarda qisqacha b o 'lsad a
keltirilgan.
YOG‘LI INFILTRATSIYA VA DISTROFIYA
Agar qon organ va to 'q im alard a yog' yoki ularning o 'zid a
resintezlantirish, uch glitseridlar parchalanishi, oksidlanish yoxud
yog'laming ajralib chiqishi hujayra elementlarida uzoq vaqt buzilsa
yog'li infiltratsiya yuzaga keladi. Y og'li infiltratsiya hujayra
protoplazm atik tuzilishi ham da uning oqsilli kom ponentlarining
buzilishi bilan b ir vaqtda sodir bo'lsa, uni
Do'stlaringiz bilan baham: |