Sine ira et studio

H8 (2) – PLINIUS Epistulae 6.16 (4-7) > EP. 6.16 (p.100, rr. 14 - 17); B. Er verschijnt een merkwaardige wolk (3)

Magnum propiusque^323 noscendum^324, ut eruditissimo viro^325, visum^326 ^est^ei. 15 Iubet liburnicam^327 aptari^328; mihi si venire una^329 vellem^330, facit copiam; respondi^331 studere me malle, et forte ipse^332, quod scriberem^333, dederat.

Het scheen (hem/aan mijn oom) iets belangrijks en iets wat van dichterbij moest worden bestudeerd, zoals vanzelfsprekend was voor een zeer geleerd man. Hij beveelt dat een liburnica wordt uitgerust; hij geeft mij de gelegenheid, als ik met hem mee wilde gaan; ik antwoordde dat ik liever wilde studeren, en toevallig had hij zelf (mij) een onderwerp gegeven om schriftelijk uit te werken.

H8 (2) – PLINIUS Epistulae 6.16 (8-11) > EP. 6.16 (p.102, rr. 1 - 5); C. Plinius Maior gaat de mensen langs de kust hulp bieden (1)

1 Egrediebatur^334 domo; accipit codicillos Rectinae Tasci imminenti periculo exterritae^335 (nam villa eius^336 subiacebat, nec ulla nisi navibus fuga^337 ^erat): ut se^338 tanto discrimini^339 eriperet, orabat. Vertit^340 ille consilium et, ^id quod studioso animo incohaverat, obit 5 maximo^341 ^animo.

Hij ging het huis uit; hij krijgt een briefje van Rectina, de vrouw van Tascius, (die) hevig geschrokken (was) door het dreigende gevaar (want haar villa lag aan de voet (van de Vesuvius), en er was geen enkele mogelijkheid om (eraan) te ontsnappen behalve met schepen): zij smeekte (hem) om haar aan het zo grote gevaar te ontrukken. Hij wijzigt zijn plan en, dat wat hij uit wetenschappelijke belangstelling was begonnen, onderneemt hij met de grootste moed.