Sine ira et studio

H8 (2) – PLINIUS Epistulae 6.16 (4-7) > EP. 6.16 (p.100, rr. 6 - 13); B. Er verschijnt een merkwaardige wolk (2)

Nubes - incertum procul intuentibus^313 ex quo monte ^oriretur^314 (Vesuvium fuisse postea^315 cognitum est^316) - oriebatur, cuius similitudinem et formam non alia magis arbor quam pinus expresserit^317. Nam^318 longissimo velut^319 trunco elata in altum 10 quibusdam ramis diffundebatur^320, credo quia recenti spiritu evecta^321, dein senescente eo^322 destituta aut etiam pondere suo victa in latitudinem vanescebat, candida interdum, interdum sordida et maculosa prout terram cineremve sustulerat.

Een wolk - het was onzeker voor degenen die van verre keken uit welke berg (hij opsteeg) (later is bekend geworden dat het de Vesuvius was geweest) - steeg op, waarvan de gelijkenis en vorm geen andere boom beter zou kunnen weergeven dan een pijnboom. Want zich als het ware met een zeer hoge stam in de lucht verheffend spreidde zij zich uit in een soort takken, ik geloof, omdat zij omhooggestuwd door een verse/nieuwe luchtstroom/druk, daarna, toen deze afzwakte, aan zichzelf overgelaten/beroofd of ook bezweken door/onder zijn eigen gewicht, in de breedte uitwaaierde/ verdween, soms wit, soms vuil en vlekkerig, al naar gelang hij aarde of as had opgenomen/omhooggetild.