Sine ira et studio

H6 (2) – PLINIUS Epistulae 3.16 (7-9) > EP. 3.16 (p.76, rr. 1 - 6); C. Arria en de vrouw van Scribonianus (1)

1 Scribonianus arma in Illyrico contra Claudium moverat^230; fuerat Paetus in partibus, et occiso Scriboniano Romam^231 trahebatur. Erat ascensurus^232 navem; Arria milites orabat, ut simul imponeretur^233. ‘Nempe enim’ inquit^234 ‘daturi estis^235 5 consulari viro^236 servolos aliquos, quorum e manu cibum capiat, a quibus vestiatur, a quibus ^237 calcietur^238; omnia sola^239 praestabo.’

Scribonianus had in Illyrië de wapens opgenomen tegen Claudius; Paetus had aan de kant van Scribonianus gestaan, en nadat Scribonianus was gedood, werd hij naar Rome gebracht. Hij stond op het punt aan boord te gaan van een schip; Arria smeekte de soldaten om tegelijkertijd aan boord gebracht te worden. ‘Want jullie zijn toch wel van plan, zei ze, aan een oud-consul enkele slaven te geven, opdat hij uit hun hand(en) zijn eten neemt/krijgt, (opdat) hij door hen wordt aangekleed, (opdat) door hen zijn sandalen worden aangedaan; alles zal ik alleen verrichten’.

H6 (2) – PLINIUS Epistulae 3.16 (7-9) > EP. 3.16 (p.76, rr. 7 - 10); C. Arria en de vrouw van Scribonianus (2)
Non impetravit: conduxit piscatoriam nauculam, ingensque navigium minimo^240 secuta est^241. Eadem^242 apud Claudium uxori Scriboniani, cum illa^243 profiteretur indicium^244, ‘Ego’ inquit^245 ‘te 10 audiam^246, cuius in gremio^247 Scribonianus occisus est, et vivis^248?’	Zij kreeg het niet gedaan: zij huurde een vissersbootje, en volgde het enorme schip met een heel kleine boot. Dezelfde vrouw/Ook zij zei in aanwezigheid van Claudius tegen de vrouw van Scribonianus, toen zij verklaarde de medeplichtigen te noemen, ‘Moet ík naar jou luisteren, in wiens schoot Scribonianus is gedood, en toch leef jij?’