Зулмат остонасидаги муҳаббат (2-фасл) “янги ой” Стефани Майер

 https://telegram.me/e_kutubxona

---

107
қилишим тўғрими? Мен Жейкоб ва унинг дўстларини Калленлар билан
таққослай
бошладим. Уларни ўйлаган сайин юрагимдаги соғинч азоби тўхтамасди.
Турланувчилар ҳақида ҳеч нима билмасдим. Худди фильмлардагидек
жунли одамларни тасаввур қилдим. Улар ҳақида ҳеч нарсани билмай
туриб, муҳокама қилиш қийин эди. Лекин бу Калленлар яхши бўлиш учун
чидаганчалик қийин бўлмаганлиги аниқ. Энди ёдимга тушди, унинг
меҳрибон юзини тасаввур қилдим, қўлим қонаганда оналарча меҳр ва
куюнчаклик билан бурнини ёпиб, ёнимдан нари қочганини эсладим. Бу
азоб олдида Жейкоб тортган азоб нима бўпти? Карлайл эса асрлар оша
ўзини қон ҳидига кўниктириб, одамлар ҳаётини сақлашга урингани-чи?
Ҳеч нима бу қадар машаққатли бўлмаса керак! Бўрилар эса бошқача йўл
тутишибди! Энди нима қиламан?
XIII боб. Қотил
“Ишонмайман, Жейкоб бундай қила олмайди”, ўйладим Ла-Пушга кета
туриб. Тўғри қилдимми-йўқми, билмасамда, виждоним билан муроса
йўлинитопгандим. Жейкоб дўстлари билан ваҳшийликка қўл урганига
ишонгим келмасди. Ўтган тунда мен билан бошқа кўришишни
истамаслигинг мумкин, деганда нимани назарда тутганини ҳам
тушундим. Лекин мен қўнғироқ қилмадим у билан юзма-юз гаплашгим
келди. Унинг кўзига тик қараб, бўлаётган воқеаларга панжа ортидан қарай
олмаслигимни, қотил билан дўст бўла олмаслигимни ва қотилликлар
давом этишига индамай қараб тура олмаслигимни айтишим керак!
Агар шундай қилсам, унда мен ҳам ваҳшийга айланаман-ку! Индамай
тура олмайман, ундан хавотир оляпман. Уни ҳимоя қилиш учун қўлимдан
келган ишни қиламан. Шу хаёлда машинамни Жейкобнинг уйи ёнида
тўхтатдим. Энг яхши дўстим турланувчига айлангани ҳам етади. Лекин
ваҳшийга айланиши шартми?
Уйда чироқ ёнмагани сабаб деразалар қоп-қоронғу эди. Уларни тонг
саҳардан уйғотиб юборишдан ҳижолат бўлмай, жаҳл билан эшикни
урдим.
― Киринг, — деган овоз эшитилди ва уйда чироқ ёнди.
Эшик дастасини қаттиқ бурагандим, қулфланмаган экан, очилиб кетди.
Билли амаки ошхона эшиги дастасига осилиб аравачасига ўтаётган экан.
Мени кўриб, ҳайратдан оғзи очилиб қолди.
― Ие, Белла... Хайрли тонг. Каллаи саҳарлаб нима қилиб юрибсан?
― Салом, Билли амаки. Жейкоб билан гаплашиб олишим керак. Қани у?
― Тўғрисини айтсам, билмайман... — киприк қоқмай ёлғон гапирди у.