40
bosqichi eramiz boshlarida boshlangan. Milodiy 6 asrning ikkinchi yarmidan
o’zbek etnogenezining ikkinchi davri boshlangan, XIV-XV asrlarda esa bu
jarayonnning yangi taraqqiy etgan davri deb ta’kidlaydi.
G’.Abdurahmonov, SH.Shukurovlarning birgalikda chop etilgan “O’zbek
tilining tarixiy grammatikasi” asarlarida o’zbek xalqining shakllanish davri 11-
15 asrlar deyilgan bo’lsa G’.Abdurahmonovning keyingi ishlarida o’zbek
xalqining shakllanish nihoyasi 11-12 asrlarga to’g’ri
keladi deb turlicha fikr-
mulohazalarni beradi.
So’zsiz, xalqning chiqib kelish ildizi juda uzoq va etnogenezini katta
tarixiy davr ajratib turadi. Bu davr ichida ma’lum hududda bir emas bir necha
etnoslar tashkil topgan. Ilk elatlar doimiy emas, ular yemirilib, o’rnida
boshqa
elatlar vujudga keladi. Markaziy Osiyoda birin ketin- tashkil topgan elatlar ham
oz bo’lmagan. O’zbek elati ham shu hududda shakllanadi. Yuqorida keltirilgan
fikr-mulohazalardan ko’rinadiki, o’zbek xalqining etnogenezi masalalari
bo’yicha olimlar o’rtasida turli fikrlar mavjud.
Avvalo shuni ta’kidlash o’rinliki, o’zbeklar O’rta Osiyoning qadimgi
halqlaridan biri bo’lib, ko’hna va boy tarixga, yuksak madaniyatga ega halq
hisoblanadi. Demakki, o’zbek halqi millat maqomini olgunga qadar uzoq etnik
jarayonlarni bosib o’tgan. Bu halq ajdodlari urug’, qabila,
elat sifatida tarkib
topib, so’ngra millat darajasiga ko’tarilgan. Har bir halq dastavval urug’
jamoasiga birlashganlar. So’ngra urug’lar birlashib qabilani, qabilalar birlashib
esa elatni tashkil qilganlar. Ko’plab halqlar tarixning turli bosqichlarida qabila
yoki elat darajasiga ko’tarilgach tarqalib ketganlar. Bir qator halqlar esa asta-
sekin millat darajasiga rivojlanib chiqqan.
Urug’, qabila, elat va millat etnosning (halqning) tarixan tarkib topgan
etnik birliklaridir. Shu yerda yuqoridagi har bir etnik birlik tushunchasiga
ba’tafsil to’xtalib o’tamiz.
Urug’
-kishilarning eng qadimgi etnik birligidir. U qarindoshchilik asosida
tashkil topadi. Bir necha ota-onadan tarqalgan avlodlar o’zaro urug’lar
hisoblanadi. Kishilik jamiyatining ibtidoiy gala davridan keyingi bosqichi ya’ni
quyi poleolitdan yuqori poleolitga o’tish davrida urug’ jamoalari shakllangan.
Urug’chilik qon-qarindoshchilikka asoslangan bo’lib, har bir urug’
odamlari
bir-birlari bilan xo’jalik va ijtimoiy jihatdan o’zaro bog’liq bo’ladi.
Qabila
ham ibtidoiy bosqichga xos etnik birlikdir. Qabila urug’ga
nisbatan yirik bo’lib, u bir necha urug’larning o’zaro birlashuvidan xosil
bo’ladi. Qabila a’zolari o’rtasidan qon-qarindoshlik aloqalarining mavjudligi,
urug’ va bo’g’inlarga birikishi, muayyan xududga egalik qilishi, qabiladoshlar
orasidagi iqtisodiy birlik yagona qabilaviy tili va nomining mavjudligi
qabilaning asosiy belgilaridir. Qabila qabila kengashi tomonidan boshqarilgan.
Odatda qabila kengashi urug’ oqsoqollaridan tashkil topgan va qabila boshlig’i
tomonidan boshqarilgan. Kishilik jamiyatining tobora
taraqqiy etib borishi va
sinfiy jamiyatining paydo bo’lishi bilan ibtidoiy bosqichga xos etnik birlik-
qabila tuzumi o’z ahamiyatini yo’qotadi. Ammo qabila atamasi va o’nga ta’luqli
41
bo’lgan ba’zi xususiyatlar qoldiq sifatida tarixning keyingi davrlarida ham
saqlanib qolgan edi. Masalan, XIX asr-XX asr boshlarida o’zbek halqning
tarkibida qabilalar mavjud bo’lib, ular urug’larga bo’linish tartibini va urug’-
qabila nomlarini (etnonimlarini) saqlab qolganlar. So’zsiz, ular ibtidoiy bosqich
qoldiqlari xisoblanadi.
Do'stlaringiz bilan baham: