Зулмат остонасидаги муҳаббат (2-фасл) “янги ой” Стефани Майер

 https://telegram.me/e_kutubxona

---

102
― Бундан қочиб қутула олмайман, Белла. Агар иложи бўлганида, сен
билан жон деб қочиб кетардим, — у оғир хўрсинди. — Майли, энди мен
кетишим керак.
― Нега?!
― Асосий сабабларидан бири ҳозир аҳволинг ёмонлиги. Худди
ҳушингдан кетадигандексан. Ҳозир ётиб дам олишинг керак, жумбоқнинг
ечимини топишингдан умидворман. Тушунишинг шарт...
― Нега энди?
Унинг қовоғи осилди:
― Зўрға, яширинча қочиб келдим, сен билан учрашмаслигим
керак. Улар қаердалигимни билишган, шекилли. Ҳозир бориб уларга
ҳисобот беришим керак.
― Ҳеч кимга ҳисобот беришга мажбур эмассан!
― Барибир айтаман...
― Улардан нафратланаман! — жаҳлимни боса олмадим.
― Йўқ, Белла, — ҳайратланиб менга қаради у. — Йигитларни ёмон кўрма.
Бу Сэмнинг ҳам, бошқанинг ҳам айби эмас. Ҳаммасига ўзим... Аслида
Сэм ажойиб йигит, Жаред ва Пол ҳам. Эмбри доим дўстим бўлган...
Муносабатларимизда ҳеч нима ўзгармаган. Сэм ҳақида ёмон фикрда
бўлганимдан пушаймонман...
― Сэм жуда ажойиб йигит дегин! — шартта гапини бўлдим. — Унда нега
мен билан учрашишинг мумкинмас?!
― Бу хавфли... — у ерга қараб шивирлади.
Бу гапдан танамга чумоли ўрмалагандек бўлди. Жейкоб сесканиб
кетганимни сездимикан? Бу гап хотираларимни уйғотиб юборди. Лекин
ўзим ҳам унинг тезроқ кетишини истардим, биринчидан ярим тунда
Жейкобнинг хонамда ўтириши нотўғри. Қолаверса, агар мени овлагани
келишса, ёлғиз бўлишим керак.
― Агар сен билан учрашиш ўта хавфли деб ҳисоблаганимда келмаган
бўлардим, — шивирлади у. — Лекин Белла, мен сенга ваъда берганман.
Фақат ваъдамнинг устидан чиқиш шунчалик қийин бўлишини
билмагандим. Мен барибир сўзимдан қайтмайман, ҳаракат қилиб
кўраман...
Ҳеч нимани тушунмаётганимни кўриб давом этди:
― Ўша аҳмоқона кинони кўрганимиз ёдингдами? — эслатди у. — Ўшанда
ҳеч қачон сенга озор етказмайман деб ваъда бергандим... Бугун
ваъдамнинг устидан чиқа олмадим, тўғрими?
― Жейк, бундай бўлишини истамаганингни биламан. Ҳаммаси яхши...
― Раҳмат, Белла, — шундай дея қўлимдан тутди. — Сўзимнинг устидан
чиқиш, ёнингда бўлиш учун қўлимдан келганча ҳаракат қиламан, —
шундай дея у
яна маъюс жилмайди. — Агар ҳаммасини ўзинг тушунсанг, унчалик
қийин бўлмайди. Рост айтяпман. Яхшилаб ўйлаб кўр.
― Ҳаракат қиламан...