Зулмат остонасидаги муҳаббат (2-фасл) “янги ой” Стефани Майер

 https://telegram.me/e_kutubxona

---

94
― Қанақа хавф?
Мен бу саволни унинг юзига бақириб айтган бўлсам-да, у "қилт" этмади.
― Гапни бас қилиб, қайтайлик. Гаплашадиган гапимиз қолмади.
Оғзим очилиб қолди:
― Нималар деяпсан? Ҳали ҳеч нимани тушунтирмадинг-ку, гапимиз
тугамади!
У эътибор бермай, ёнимдан ўтиб кетди.
― Бугун Квилни кўрдим, — қичқирдим ортидан.
У тўхтади, лекин ўгирилмади.
― Квил деган дўстинг борлиги ёдингда борми? У қаттиқ қўрққани
сезилиб турибди, у сендан хавотирда.
Жейкоб талмовсираб менга тикилди.
― Навбатдаги мен бўламан деб ўйлаб қўрқяпти, — давом этдим.
Жейкобнинг ранги оқариб кетди ва жаҳл билан дарахт шохини маҳкам
қисди.
― У навбатдаги бўлмайди. Бўлолмайди! Ҳаммаси тугади. Бу воқеа ҳам
рўй бермаслиги керак эди. Нега? Нега ахир? ― шундай дея у ғазаб билан
дарахтга мушт урди. Унинг зарбасидан ёғоч қарсиллаб синганини кўриб
даҳшатдан қотиб қолдим.
― Мен қайтишим керак, — шундай дея у кескин ўгирилди, унинг
эпкинидан йиқилиб тушишимга сал қолди.
― Бор ўша Сэмнинг ёнига! ― бақирдим ортидан алам билан.
― Нотўғри ўйлаяпсан, — тўнғиллади у жавобан.
Ортидан қувиб пикапим ёнида унга етиб олдим:
― Шошма!
У мен томонга ўгирилганда яна қўллари титрай бошлаганди.
― Уйингга қайт, Белла. Сен билан ортиқ гаплашиб тура олмайман.
Кўз ёшларим юзимни юва бошлади:
― Сен... мени ташлаб кетяпсанми? — бу гап кўнглим кечинмасини аниқ
ифодаламаса-да, ҳозир бошқа гап хаёлимга келмади. — Ахир биз
шунчаки танишлар эмас, дўстмиз-ку.
Жейкоб кутилмаганда аччиқ кулиб юборди. Менинг эса кўзим ёшга тўлди.
― Қўйсанг-чи! Агар шундай бўлган тақдирда ҳам мен сенга дўст бўлиб
қолайлик деган бўлардим. Лекин энди-шу гапни ҳам айта олмайман.
― Нега ахир, Жейкоб? Сэм бошқалар билан дўстлашишга кўймайдими?
Илтимос, Жейк. Ваъда бергандинг-ку! Менга кераксан! — яқин
ўтмишимдаги бўшлиқ яна бостириб келишини ўйлаб ваҳимага тушдим.
Жейкоб ҳаётимга оз бўлсада мазмун олиб кирганди. Ёлғизлик яна
бўғишни бошлади.
― Афсус, Белла... — бегона товушда жавоб берди Жейкоб.
Унинг чин дилдан гапираётганига ишонгим келмасди. У ниманидир
мендан сир тутаётгандек эди назаримда. Лекин нималигини тушуна
олмасдим. Балки бунинг Сэмга ҳам, Калленларга ҳам алоқаси йўқдир. У
шу йўл билан бизнинг келажаги йўқ муносабатларимиздан қочмоқчи