Баҳодир эгам

КУРАШДА ТОБЛАНГАН 

Алданган ёшлигим, қора қошлигим,

Қора меҳнат ила қаддинг бўлди дол.
Метин бардошлигим, тош бардошлигим,
Афсуски, турибман бўлиб бемажол.

Меҳнаткаш халқингнинг оппоқ юзлари

Қуёшнинг тафтидан қорайиб кетди.
Ўзингга ўт қўйдинг сабринг чидамай,
Кенг дунё кўзингга торайиб кетди.

Меҳнат қил, тагида роҳат, дедидар.

Кўринмади асло роҳатнинг таги.
Биз сенга доимо мадад, дедилар,
Ваъдалар пуч бўлди, қуруқ, қалбаки.

Заҳарли ҳаводан сен бўлдинг сариқ,

Ҳавони симириб яшади улар.
Оналар бемору болалар ориқ,
Керилиб, семириб яшади улар.

Сен эса қорда ҳам пахтани тердинг,

Оталаринг ҳалак, жонларинг ҳалак.
Меҳнат эвазига қачон кун кўрдинг,
Ўйламоққа вақт йўқ, эй жони ҳалак!

Қадрингни ўйлашга вақтинг ҳам келди,

Озгина тин олгин, кечани унут.
Энди ўзинг учун меҳнат қилавер,
Қуръони Каримни кўзларингга сурт.

Токи авлодларинг руҳи шод бўлсин,

Курашда тобланган эй, Туркистоним!
Юртинг тинч, боғларинг обод бўлсин
Дунёга танилган Ўзбекистоним!


ШЕЪР ЁЗАЙ 
Мен шеър ёзай, ўйларимни,
Илҳомимни тошириб.
Мен шеър ёзай, ҳисларимни,
Қаламимни шошириб.

Шеърларимдан жўшқин ҳислар

Қуйилсинлар беомон.
Меҳнатидан бахт яратсин
Мен танлаган қаҳрамон.

Битта бўлсин сўзлари,

Вужудидан ўт чақнасин.
Ўткир бўлсин кўзлари,
Тошлар келса эритсин.

Сувлар келса симирсину

Ҳақиқатнинг йўлларида
Тоғлар бўлса емирсин,
Унинг сарвдек қоматига,

Қизлар бўлсин ҳавасда.

Мушкул тушса эл бошига,
Осон этсин бир пасда
Муҳаббати, фаросати.
Бўлсин ҳусни жамоли,
Ақл-идрок фаросати.
Бўлсин унинг камоли,

Қўлга олиб озодликни,

Қамчи босдик биз отга,
Шу бекаму кўст қаҳрамонни
Яратайлик ҳаётда.