Agrokimyo va tuproqshunoslik

Yer sharining seysmotomografik kesmasi.
Yerning ichki tuzilishi to'g'risidagi 
asosiy ma'lumot kompleks geofizik usullar qo'llanilishi tufayli olinadi. Ularning 
orasida ko'p kanalli seysmoprofillash chuqurlik seysmotomografiyasi, gravimetriya, 
magnitometriya, 
magnitotellurik 
zondlash 
va 
geotermiya 
asosiy 
usullar 
sanaladi.Ularni yadroda va mantiyada turli bosim va harorat sharoitida yer 
qobiqlarida moddalarning hatti—harakatini modellash imkonini beruvchi laboratoriya 
eksperimentlari to'ldiradi. Bu usullarni kompleks tadbiq etish yer ichki tuzilishining 
hajmiy ko'rinishini tasvirlash imkonini beradi. 
Yer nafaqat qatlamlangan, balki ularning o'zlari ham murakkab ichki 
tuzilishga ega, lateral yunalishda fizik holati va petrokimyoviy tarkibi bo'yicha ham 
bir xil emaslagi ma'lum bo'ldi (1.1. chizma). 
Yerning
og’irlgi
Eng so'nggi kuzatishlar natijasida Yer kattaligini
quyidagi miqdoriy birliklar bilan belgilash qabul
qilingan: ekvatorial radiusi 6378,245 km, qutbiy
radiusi 6356,863 km, Yerning o'rtacha radiusi
6371,110 km. Ekvator aylanasi esa 40075,7 km ga
teng.
Yerning og'irligi 5,977 1021 t, hajmi 1,038 mlrd.
km3, maydoni 510 mln.km2, o'rtacha zichligi 5,517
gRsm3 ga teng. Sayyoramiz yuzasining katta qismi
(70,8%) suv bilan qoplangan, quruqlik esa 29,2% ni
tashkil etadi. Dunyo okeani
o'zaro bog'langan
to'rtta: Tinch, Atlantika, Hind va Shimoliy Muz
okeanlaridan
iborat.
quruqlik
oltita:
Shimoliy
Amerika,
Janubiy Amerika,
Afrika, Yevrosiyo,