Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

эмасди. У пушаймон ҳам эмас ва юқоридан ҳеч
қандай хабар ҳам кутмасди. У одамлардан ёлғиз
ўз манфаатини ўйлаб, ўз-ўзига янада яқинрок,
бўлиш учунгина узоқлаши. У ш ахсий, ҳеч нарса-
га чалғимайдиган мавжудлиги ичра чўмилар ва
буни ажойиб деб биларди. Тош сағанада деярли
нафас олмасдан, деярли ўз юрагининг уришини
эшитмасдан ўликдек ётарди - ва барибир шундай
шиддатли ва бузилган ҳаётни яш адики, ер юзида
яшаётганларнинг ҳеч бири бундай яшамаган.
26
Ушбу бузилишлар саҳнаси, - бошқача бўли-
ши мумкинмас, - унинг ички империяси эдики,
туғилишданоқ у ерга қачондир учратган барча
ҳидларнинг чизгиларини кўмганди. Мослашмоқ
учун, аввало, хотирасида улардан энг биринчи,
энг узоқларини чақирарди: Гайар хоним хобхо-
насининг бўғувчи ҳиди; қўлларининг сўлиган те-
риси сассиғи; Террье отанинг нордон-сирка ҳид-
ли нафаси, энага Бюссининг ҳаяжонли, қайноқ
оналик тери, бегуноҳлар Қабристонининг қўланса

---

154
Патрик Зюскинд
ҳиди, ўз онасининг ўлгудай ёмон ҳиди. У жирка-
ниш ва нафрат билан роҳатланарди ва туклари
лаззат берувчи даҳшатдан тикка-тикка бўларди.
Баъзан бу қабиҳликларнинг кайфи камлик қи-
ларди ва жунбишга келиш учун ўзига Грималга
кичик ҳид саёҳати уюштирар, хом гўшт билан
қопланган терининг ёки ошловчи аралашмалар-
нинг бадбўйини татиб кўрар ёки олти юз минг
парижликнинг аййи дим, жазирама ёз чоғидаги
қўланса ҳидларини тасаввур қиларди.
Ва шунда бирдан - машқнинг моҳияти ҳам
шунда эди - йиғилган нафрат мисли кўрилмаган
куч билан ташқарига отиларди. Унинг оқиш бур-