Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

кема ҳалокатини бошдан кечирган киши бирин-
чи одам яшайдиган оролни қандай ж азавада қар-
ши олса, Гренуй ҳам ёлғизлик тоғига ташрифини
шундай байрам қилди. У бахтдан қичқирарди.
Ю к халтани, ёпқични, таёқни ирғитиб, оёғи би-
лан ерни тепкилар, қўлларини юқорига кўтарар,
ёввойи рақс билан айланар, бўкириш билан ўз
номини тўрт томонга бақириб айтар, муштлари-
ни қисар, улар билан пастда қолган мамлакатга
ва ботаётган қуёшга ўз ғалабасини тантана қилиб
голибона пўписа қиларди. У ярим тунгача тентак-
ларга хос жиннилик қилди.
25
Навбатдаги бир неча кунни у тоғда ўрнашиш
учун сарф қилди - негаки бу ғаройиб жойни
тез орада тарк этмаслигини биларди. Аввалига
у ҳидлаб сувни топди, уни чўққи остидаги тоғ
ёриғидан қоя бўйлаб юпқа парда бўлиб югура-
ётган жойидан топди. У кўп эмасди, лекин агар

---

«Ифор»
151
чидам билан бир соат яласа, суюқликка бўлган
кунлик талабни қондирарди. У овқатни ҳам қи-
дириб топди, яъни кичик калтакесак ва илон-
ларни, уларни калласини узиб бутунича териси
ва суяклари билан ютарди. Уларни курук, зам-
буруғ билан ҳам , ўт билан ҳам , клюква билан
ҳам ерди. Ўтрок, аҳоли нуқтаи назаридан мут-
лақо ақлга сиғмас бу таомнома уни сал бўлса ҳам
ташвишлантирмасди. Сўнгги ҳаф та ва ойларда
у энди одам томонидан тайёрланган нон, колба-
са, пишлоқ каби нарсалар билан овқатланмасди,
лекин очқаганини ҳис қилиб қўлига тушган еса
бўладиган ҳамма нарсани кетма-кет ямларди. У
қадар ширинтомоқ эмасди. Умуман, соф ж исм-
сиз ҳиддан бошқа ҳеч қандай лаззатни билмасди.