Buyuk Amerika koʻllari
S
himoliy Amerika chuchuk suv zahiralariga boy hudud. Qit’aning cheksiz
kengliklarida ko’plab ko’llar va daryolar tarqalgan. Janubda oxirgi tog’ ko’tarilishi
oqibatida vujudga kelgan Nikaragua, Managua va boshqa tektonik ko’llarni ko’rish
mumkin. Qit’aning g’arbiy qismida esa, ulug’vor tog’ tizmalari orasida Katta Sho’r
ko’li kabi relikt ko’llari ham bor. Shimoldagi hozirda mavjud deyarli barcha ko’llar
15 ming yil oldin qit’aning ko’p qismini qamrab olgan muz qatlami erishi natijasida
paydo bo’lgan. Shimoli-g’arbdan janubi-sharqqa muz erishi oqibatida paydo bo’lgan
chuchuk suvli Katta Ayiq, Katta Asir (Qullar), Atabaska va Vinnipeg kabi yirik
ko’llar zanjiri cho’zilgan. Biroq, dunyodagi eng katta chuchuk suvlari saqlanadigan
qit’aning asosiy ko’llar tizimi Buyuk yoki Buyuk Amerika ko’llari hisoblanadi. Bu –
yonma-yon joylashgan 5 katta ko’l – Yuqori ko’l, Guron, Michigan, Eri, Ontario va
shungdek bir nechta mayda ko’llar va daryolardir.
Buyuk Amerika ko’llarining kosmosdan ko’rinishi. Foto: SeaWiFS Project,
NASA/Goddard Space Flight Center, and ORBIMAGE, commons.wikimedia.org
Ko’llarni buyuk deb nomlanishiga ko’p sabablar bor. Birinchidan, hajmi tufayli.
Ko’llarning umumiy maydoni 244 106 kvadrat kilometrni tashkil etadi, bu esa Buyuk
Britaniya orolining hududidan kattaroq. Chuchuk suv havzasida eng katta orol, Manitulin
oroli, Guron ko’li suvlarida joylashgan. Orolning o’zida esa bizning sayyoramizda topilishi
mumkin bo’lgan eng katta “ko’ldagi ko’l” – Manitu ko’lini ko’rish mumkin. Ikkinchidan,
Buyuk ko’llar tizimi Baykal ko’li, Antarktida va Grenlandiya muzliklari bilan taqqoslasa
bo’ladigan katta chuchuk suv zaxiralarini saqlaydi.
Qadim zamonlardan buyon odamlar Buyuk ko’llar qirg’og’ida yashagan. Aslida,
ko’llarning nomlari ko’pincha shu ko’llar qirg’oqlarida yashagan xalqlarning tilini o’zida aks
ettiradi. Masalan, Eri ko’lining nomi “erielgonan” (erielhonan) irokezchadan olingan bo’lib,
“uzun dum” degan ma’noni anglatadi. Haqiqatan ham, xaritaga qarasangiz, Eri ko’li
qandaydir hayvonning uzun dumiga o’xshaydi. Ammo ba’zi ko’llarni mahalliy hindu
qabilalari, keyinroq esa ko’chmanchilar turlicha nomlashgan. Dastlab hindular eng shimoliy
ko’lni Gitchi-Gyumo (“Buyuk dengiz”) deb atashgan, lekin bu yerga 350 yil oldin kelgan
fransuzlar esa, uni o’zlariga moslab Lac Supérieur, ya’ni Yuqori ko’l deb nomlashgan.
Yuqori ko’l maydoni bo’yicha Kaspiy dengizidan keyin ikkinchi o’rinda turadi, lekin
chuchuk ko’llar orasida u eng kattasi hisoblanadi.
Barcha ko’llar bir-biri bilan huddi Guron va Eri o’rtasida joylashgan Sent-Kler ko’li kabi
daryolar yoki kichikroq suv havzalari bilan bog’langan. Bu yerda yashagan odamlar uchun bu juda
qulay edi, sababi yevropaliklar kelishidan oldin qit’ada hindularning so’qmoq yo’llaridan tashqari
boshqa yo’llar bo’lmagan, ko’llar orqali harakatlanish esa olis hududlarni yaqinroq qilish imkonini
bergan.
XVII asr oxirlarida fransuzlar tomonidan ko’llar orasidan kemalarga o’tish imkonini beruvchi
birinchi kanallar qurila boshlangan. Biroq, Fransiyaning Amerika qit’asida ta’siri zaiflashishi bilan bu
tashabbusni AQSh va Britaniya o’z qo’liga oladi. Kanallar tizimining rivojlanishi ko’p jihatdan
dunyoga mashhur gigant savdo markazlari, masalan, Kanadadagi Monreal va AQShdagi Nyu-York
shaharlarining shakllanishiga katta ta’sir ko’rsatdi. Ularning tarixi Avliyo Lavrentiy, so’ngra
esa,
Gudzon daryosi orqali Atlantika okeanidagi Buyuk ko’llar bilan bog’laydigan kanallarning qurilishi va
keyinchalik
kengayishi bilan uzviy bog’liq. AQSh va Kanada iqtisodiyotining rivojlanishi qit’aning
ichki hududlarini ko’llarning savdo yo’llari bilan birlashtirishni talab qilgan. Shunday so’ng, eng yirik
daryo tizimlari va Buyuk ko’llarni birlashtirgan kanallar qurilishi boshlangan. Missisipidan kemalarda,
janubiy shtatlardan don va paxta tashuvchi kemalar Chikago-Lokport kanali bo’ylab Yuqori ko’liga
hech qanday to’siqlarsiz
harakatlanishi
mumkin bo’lgan. Natijada, suv transport yo’llari
Monrealdan Yangi Orleangacha Shimoliy Amerikaning asosiy daryo havzalarini bog’ladi.
Buyuk ko’llar qanday paydo bo’lgan? Ular necha yoshda? Ular har doim ham shunday
bo’lganmi? Kelajakda ularni nima kutmoqda? Bu savollarning barchasiga javob berish uchun,
buyuk ko’llar tizimining o’tmishiga nazar tashlash kerak. Ma’lum bo’lishicha, Buyuk ko’llar tizimi
shakllanishining birinchi bosqichi 1,1-1,2 milliard yil oldin, Shimoliy Amerika qit’asining
markaziy qismida katta yoriqlar paydo bo’lgan paytga to’g’ri keladi. Keyinchalik, bu hududlar
cho’kindi jinslarning qalin qatlami bilan qoplangan bo’lgan, oldingi yorilish tizimining
chekkalarini esa faqat Ontario va Yuqori ko’llarining shimoliy qirg’oqlarida ko’rish mumkin.
Yuqori ko’lining shimoliy qirg’og’i. Foto: US Environmental Protection Agency, commons.wikimedia.org
Buyuk ko’llarning shakllanishining ikkinchi bosqichi qit’adagi nisbatan yaqinda sodir
bo’lgan voqealar bilan bog’liq. Taxminan 20 ming yillar oldin Shimoliy Amerikani ulkan
Lavrentiy muzliklaridan asta-sekin xalos qilish boshlandi. Uning qalinligi ba’zi joylarda bir
yarim kilometrdan oshdi, og’irligi esa shu qadar katta ediki, uning ostida qit’a qobig’i
deformatsiyaga uchradi. 100 ming yildan ko’proq vaqt davomida muzlik ba’zida janubga qarab
harakat qilgan, ba’zida esa erib, qit’aning shimoliga chekingan. Bu jarayon ulkan havzalar va
kichik chuqurliklarning paydo bo’lishiga olib keldi va ular muzlik orqaga chekinishi bilan
erigan suv bilan to’ldi. Natijada ko’llar paydo bo’ldi. Janubiy ko’llar balandligi jihatdan
shimoldagilaridan pastroqda joylashgan, shuning uchun ham asosiy oqim shimoldan janubga
qarab oqadi. Asta-sekin, ko’llardagi suv sathi ko’tarilib, bu joylarning dastkabki reylefi suv
ostida qoldi. Hozirgi kunda zamonaviy tadqiqot usullari yordamida ko’llar tubida balandligi bir
necha yuz metrgacha bo’lgan kuchli tog’ tizmalar, qadimiy daryolarning sharsharalari va hatto
kelib chiqishi noma’lum kraterlar borligi ma’lum bo’ldi. Guron ko’li o’rtasida joylashgan
Alpena-Amberli qoyasi bunga yaqqol misol bo’la oladi. To’qqiz ming yil oldin odamlar bu
yerda yovvoyi karib kiyiklarini ovlashgan.
Hozirgi kunda ko’llar bir-biri bilan tabiiy daryolar va bo’g’ozlar, shuningdek sun’iy
kanallar orqali bog’langan. Yuqori ko’li Guron bilan Avliyo Meri daryosi orqali bog’langan.
Gidrologik nuqtai nazardan, Guron va Michiganni bitta ko’l deb hisoblash mumkin. Ularning
suv sathi bir xil: dengiz sathidan 176 metr balandlikda. Ming yillar oldin Buyuk ko’llarda suv
sathi ancha past bo’lib, ular daryo bilan bog’langan edi, hozir esa bu yerda Makino bo’g’ozining
suvlari keng tarqalgan. Eri ko’liga borish uchun Guron ko’lidan Sent-Kler daryosi bo’ylab
suzish, va xuddi shu nomdagi kichik ko’lni kesib o’tish, keyin esa Eriga quyiladigan Detroyt
daryosi bo’ylab harakatlanish kerak bo’ladi. Eng sayoz Eri ko’li Ontario ko’li bilan mashhur
Niagara sharsharalari: Amerika sharsharasi, Fata va Kanada yoki Taqa sharshalari joylashgan
Niagara daryosi orqali bog’langan. Ontario ko’lidan Buyuk ko’llar suvlari Avliyo Lavrentiy
daryosi bo’ylab Atlantika okeaniga quyiladi.
Ko’llar paydo bo’lganidan buyon mahalliy iqlim sezilarli darajada o’zgardi. U namroq bo’ldi.
Yozda ko’llardagi suv sekin iliydi, g’arbdan esayotgan doimiy shamollar namlik bilan to’ldirilgan havo
massalarini sharqqa olib boradi va Eri hamda Ontario ko’llari sohillarida turli sabzavot, meva va donli
ekinlarni yetishtirish uchun sharoit yaratadi. Qishda qo’shni hududlarga qaraganda ko’llarga qor ko’proq
yog’adi. Ba’zida qirg’oq bo’yidagi shaharlar tom ma’noda qor bilan qoplanadi.
Bularning barchasi, shubhasiz insonlar e’tiboriga tushdi. Qishloq xo’jaligining keng
tarqalishi, kanallarning faol qurilishi va ko’llar suvlarida kemachilikning rivojlanishi, yirik
sanoat markazlarining (Chikago, Detroyt, Toronto va boshqalar kabi) paydo bo’lishi XX asr
o’rtalarida Buyuk ko’llarning jiddiy ifloslanishiga olib keldi. Ko’p yillar davomida Buyuk
ko’llarning suv qatlami odamlarning shiddatli faoliyatining chiqindi oqimlarini o’ziga yutdi
.
Baliq turlari tugamaydigandek tuyulgan edi, afsuski bunday bo’lib chiqmadi. Dastlab organik
moddalar va kislorodga sezgir bo’lgan losossimonlarni ovlash kamaydi. Buning barchasiga
silindrsimon tanali, ilonga o‘xshagan baliqlarning qarindoshlari minogalar aybdor deb topildi.
Ular yaxshi suzadi, og’zi va hatto tili o’tkir shoxli tishlar bilan qoplangan. Minogalar o’ljasi
tanasiga tishlari bilan yopishib oladi hamda, o’ljasining qoni va terisi bilan oziqlanadi.
Minogalar 1950-yillarga qadar Ontariodan boshqa ko’llarda topilmagan. Ularning yo’liga
Niagara sharsharasi to’g’anoq bo’lgan edi, chunki minogalar undan suzib o’ta olmasdilar.
Velland kanalining aylanma yo’li qurilishi bilan minogalar Eri, so’ngra boshqa ko’llarga erkin
kira oldi.
Zararli minogalarga qarshi kurash ko’p vaqt va sarmoyani talab qildi. Biroq, asosiy sabab
minogalarda emasligi aniqlandi. Michigan va Erida baliqlarning ulkan to’dalari sirli sabablarga
ko’ra qirilib ketdi. Bundan tashqari, ko’llardan birining tez qarishi belgilari sezila boshlandi.
Ko’llardagi halokatli vaziyatlar shiddatli ifloslanishlar oqibatida paydo bo’lganligi va nihoyat
tan olindi.
Neft, qog’oz, cho’yan va po’lat sanoati, avtomobil, kimyo va tog’-kon sanoati
chiqindilari, dalalardan yuvilgan minglab tonna o’g’itlar va zaxarlar, simob
aralashmalari, yelim, kislotalar, yuvish vositalarining ko’pikli aysberglari, bularning
barchasi suvga oqizilgan. Buyuk ko’llar ifloslantiruvchi birikmalarni o’z domiga sabr
bilan yutdi va qisman qayta ishladi ham. Biroq hamma narsaning chegarasi bo’ladi.
Barcha ko’llar tizimining eng sayozi va sanoat korxonalari bilan o’ralgan Eri
birinchilardan bo’lib bunga bardosh bera olmadi. Shuning uchun Erini “O’lik ko’l”
deb atashadi. Ko’llarni tozalash masalasi darhol kun tartibiga kiritildi. Eng yaxshi
yechim – ifloslanishning barcha manbalarini zudlik bilan to’xtatish kerak edi. Ammo
chiqindilar manbai bo’lgan katta konsernlar va korporatsiyalar zavodlari ishlab
chiqarishni qisqartirish niyatida emas edi. Ko’llarni zaxarlamasligi uchun ularni qayta
qurish oson ish emas edi, ba’zida esa imkonsiz edi: sanoat ishlab chiqarishning
o’sishi barcha harakatlardan ustunlik qilardi. AQSh hukumati Kanada bilan qo’shma
bitimga binoan Buyuk ko’llarni tozalash uchun 4,5 milliard dollar ajratdi. Ammo
minimal hisoblaganda ham ko’l tizimini to’liq tiklash uchun kamida 15 milliard
mablag’ talab etiladi.
Yuqori va Guron ko’llari sohillarida bir nechta milliy bog’lar va boshqa
qo’riqlanadigan hududlar bor: AQSh hududida Ayl-Royal milliy bog’i, Superior,
Chekvamegon-Nikolet, Ottava milliy o’rmonlari; Kanadada esa, Yuqori ko’li,
Matinenda, French River viloyat bog’lari bor. Bugungi kunga kelib, ehtimol, faqat
shu hududlarda hayoti Buyuk ko’llar bilan bog’liq bo’lgan noyob hayvonlarni
uchratish mumkin. Ko’llar qirg’og’idagi aholi yashamaydigan joylarda oqbosh
burgut (mazkur qush – AQShning milliy ramzlaridan biri) va qarqaralar, chekka
joydagi o’rmonlarda – qora baribal ayiqlari, bo’rilar, bug’ular va hatto yo’qolib
ketish xavfi ostida turgan Kanada silovsinlari uchraydi.
Do'stlaringiz bilan baham: |