Раќим соли бођдонли

СЕН КЕТДИНГУ МЕН ҚОЛДИМ
Ҳижрон – дард, сабоқ олдим,
Ҳажрингда ўртаб ёндим.
Висолга етмоқ онтим –
Сен кетдингу мен қолдим.

Сўроқлар дил, эй гўзал,

Ёзганми тақдир азал.
Фироқдан ўксик ғазал –
Сен кетдингу мен қолдим.

Тўлиним тўлган ойдек,

Қошлари эгик ёйдек,
Қувноқ шарқироқ сойдек,
Сен кетдингу мен қолдим.

Қалбимда қолдинг ўзинг,

Куйимдан ўчмас изинг,
Қулоғимда ҳар сўзинг,
Сен кетдингу мен қолдим.

Дединг: «Кутинг, қайтаман,

Дил дардимни айтаман:
Сизсиз мен ҳам қайтаман!»
Сен кетдингу мен қолдим.

Қайтишингни кутаман,

Йўлингга кўз тутуман,
Фурқатда қон ютаман,
Сен кетдингу мен қолдим.

Боғдонли қўлида соз,

Мадҳинг куйлар, бер овоз,
Қайларда сен, сарвиноз!
Сен кетдингу мен қолдим.


УМР ЙЎЛИ
Толе кимга кулар, ё кулмас,
Тақдиримдан ҳеч кўнглим тўлмас,
Умр йўли шунчаки йўлмас,
Умр йўлин қайтариб бўлмас.

Кўнгил ҳамон интизор, гулим,

Афсус-афсус етмайди қўлим,
Қолди қайда бахт йўлдош йўлим,
Умр йўлин қайтариб бўлмас.

Хотирамда сўлим кечалар,

Чароғонди йўлим кечалар,
Ҳавас қилар эди нечалар,
Умр йўлин қайтариб бўлмас.

Келди қайдан – йўлиқди офат,

Юқди қайдан – ҳижрон касофат,
Тушди айри йўллар то абад,
Умр йўлин қайтариб бўлмас.

Сени эслаб, ортга боқаман,

Сени қўмсаб, қалбим ёқаман,
Кўз ёшларим – дарё оқаман,
Умр йўлин қайтариб бўлмас.
2007-12-04


КУЙЛАЙМАН
(Сирдарё гўзалига)
Асрлар тилсимдек жонсиз ётган ер,
Илон, чаёнларнинг бўлмиш уяси.
Босиб ўтмиш сайёҳ, тополмасдан эл,
Сув топмай, бермиш жон унинг туяси.

Шу қақроқ чўлларга берди инсон жон,

Вояга етдинг сен бунда бўлиб гул.
Қара, атрофингда яшнаган бўстон,
Шу бўстон гулига мен шайдо булбул.

Билки, азиз маскан севгиси бизнинг –

Севгимиз йўргаклаб чўққига элтди.
Яна қанча-қанча йигиту қизнинг –
Толеин бир қилиб бахтиёр этди.

Кўрмагандим сени ҳатто тушимда,

Ватаним шуҳрати – меҳнат чорлади.
Камарни боғладим, чўл оғушида,
Меҳнатдан топдим бахт, қалбим порлади.

Энди, севимли бу бўстон мадҳини –

Мадҳингга жўр қилиб куйлайман шодон.
Куйлайман чўлқувар мардлар аҳдини,
Шонини, шуҳратин – билсин кенг жаҳон.