Раќим соли бођдонли

УНУТИБ БЎЛМАС

Юраман, тураман ҳеч кўнгил тўлмас,

Сенсиз табиат ҳам уйғонмас, кулмас,
Қалам қалам эмас, қўлим ҳам қўлмас,
Жоним, жилмайишинг унутиб бўлмас.

Жилмайдинг, жон бўлиб жонимга кирдинг,

Жилмадинг, қон бўлиб қонимга кирдинг,
Билмадинг, шон бўлиб шонимга кирдинг,
Жоним, жилмайишинг унутиб бўлмас.

Оламга бергусиз бир жилмайишинг,

Орамбаш нур дея бил жилмайишинг,
Кўргим келар такрор дил жилмайишинг,
Жоним, жилмайишинг унутиб бўлмас.

Сарсон-саргардонлик сенсиз бу ҳаёт,

На ишда унум бор, на битдим абёт,
Тушкун руҳ ҳамроҳим, ҳижрон – дард абад,
Жоним, жилмайишинг унутиб бўлмас.

Дунёда тенги йўқ нозинг бор, эркам,

Қалбим оғушида изинг бор, эркам,
Орзумда, ўйимда ўзинг бор, эркам,
Жоним, жилмайишинг унутиб бўлмас.

Биргина жилмайдинг, бор йўғи бир бор,

Қайта учратмадим, бу бир сенда бор,
Юраккинам жўшиб, қилади иқрор –
Жоним, жилмайишинг унутиб бўлмас.


ЭРИДИМИ ТОШ

Беписанд тингладинг, севги нолишин,

Беписанд ўтардинг, ёнгинамдан ҳам.
Кўз ёш ҳўл қилганда ётган болишим,
Дардимга ҳеч қачон бўлмадинг малҳам.

Шундан келганди дуч севги ўлимга,

Чекиб минг нолалар қилгандим бардош.
Ногоҳонда бугун тушдинг йўлимга,
Юзма-юз турибсан, айбдор эгиб бош.

Ўттиз-ўттиз беш йил яқин-йироғи,

Таниб-танимасдан ўтмоқчи эдим.
Озроқ тантанадан, кайфим бор чоғи –
Иқбол тилаб тўйдан кетмоқчи эдим.

Кексалик ақлингни киритдимикан,

Кўзларда ажин-у, жиққа тўла ёш.
Умрлик айрилиқ бўлдими тикан,
Ё умр сўнгида эридими тош.
1997 йил.


ЭРКАМ

Жилмайин жилмайиб боқишинг, эркам,

Кўксимга шараф-шон тақишинг, эркам.
Мавжланди қалбимда шўх қўшиқ-куйлар,
Сабаби, куйдириб-ёқишинг, эркам.

Юзингга нуқтали холинг ярашиқ,

Кўзингдан олар нур кўзларим – ошиқ.
Бунчалар дилрабо қалбда туйғулар,
Шумикан ишқ ўзи, ишқмикан қўшиқ.

Гўзалим, дардимга даво экансан,

Ошуфта кўнгилга маъво экансан.
Дилингга қўл солдиб кўрсам, нозлигим,
Янгради куй-қўшиқ – наво экансан.

Кўнгилда мавж урди бир ширин туйғу,

Қўшиқми, ишқми у – бермайди уйқу.


СЕВГИ ЎЛМАЙДИ

Чинакам севгини Оллоҳ қўллайди,

Уни ёд этмасанг, кўнглинг тўлмайди.
Севгисиз қалбларда чечак унмайди,
Минг тўсиқ чилпарчин, севги ўлмайди.

Саҳро қуёшидек тафтли – аланга,

Келса, кирса басдир, ўт бор танангга.
Жар солмоқ истайсан бутун оламга –
Қонингда, жонингда – севги, ўлмайди.

Вафога йўғрилса, ажиб тантана,

Вафосиз оламда бўлар ғамхона.
Жаннатми, дўзахми – бири ҳамхона,
Ҳамроҳинг, дилингда севги ўлмайди.
Борсанки оламда севги ўлмайди,
Унутилган севги – севги бўлмайди.