Раќим соли бођдонли

2001.03.02


СИНГЛИМ ТОЖИХОЛГА
(Таваллудига 60 йил тўлиши муносабати билан)
Якаю ягонам, синглим Тожихол!
Соғинч ёшларини тўктирдинг бугун,
Қаддим ҳам дол қилиб буктирдинг бугун,
Ҳижрон азобида юраман беҳол.

Сингилжон, сўзларинг наёб дурдона,

Куйиб пишар эдинг, қайғудош эдинг,
Неки ташвиш-қувонч – унга бош эдинг,
Йўлловчи бир хомий – гўёки она.

Тўйларда тўйбоши, азада ҳамдам,

Барча юмушларда қўлинг бор эди,
Боғдонда йўқловчим, йўлим бор эди,
Энди армонгинам, йўқлайман ҳардам.

Эллик беш ёшлигинг эсимда ҳамон,

Қувончга шерикман, бошинг осмонда,
Қишда гўзал ҳусн – қор бор ҳарёнда,
Ажиб, оппоқ кўрпа қўйнида Боғдон.

Шод-ҳуррам эдик биз – акам ҳам шунда,

Оила жамулжам, дўсту ёр бирга,
Яхши тилак тилаб турдик якунда,
Бахтиёр дам эди… ёдда умрга.

Сен кетгач бақога, акам ҳам кетди,

Укагинам ва мен қолдик ёлғизлаб.
Бугун фиғонимиз фалакка етди,
Боғдон боғларидан изларинг излаб.
2002.01.27


ЧИРОҚ ЁНИҚ ЭДИ
(Акам Саидкарим Соли ўғлини хотирлаб)

Боғдонда баҳорнинг ҳавоси кезди,

Дилларда боғ сайрин ҳаваси кезди.
Лолалар тоғларда қулф урди, кулди,
Кўнглим-чи, айрилиқ азобин сезди.

Ота бўлган эди отам ўрнида,

Боғдонли келди деб кўкда эди бош.
Ёш бола сингари олиб қўйнига –
Эркалар, қувончдан кўзларида ёш…

Қани, боғда кулиб, ўз меҳнатидан –

Завқ-шавққа ўралган боғбоним қани?
Қучоқлаб инимлаб, дилнинг қатидан –
Сўз айтган очиқ юз сарбоним қани?

Шеърни кўрганида шоир бўларди,

Хумор боқар эди, зўр эди ҳайрат.
Йўл-йўриқ айтмоққа қодир бўларди,
Жисмидан ёғилиб турарди ғайрат.

О, менинг йўлбошчим, таянчим қани,

Қани мени жондан суйгувчи оғам.
Қувончу ташвишда юпанчим қани,
Боғдон тоғларидек кўркли бир тоғим!..

Бунчалар бешафқат бўлмаса ўлим,

Гулгун чеҳрасида гул кўрар эдим.
Висолда яйрардим, кўксимда қўлим,
Бежирим сиймода нур кўрар эдим.

Чироқ ёниқ эди отам уйида,

Ота-онам гўё қаршилар эди.
Оҳ, мотам мавж урди созим куйида,
Ота уйда кимим қаршилар энди?!.