Qozoqboy yoldoshev, valijon qodirov, jalolbek yoldoshbekov

yoqqa qarab olgach, Ali Qushchiga “yuring” deb imo qildi-da, may- donchadan chopqillab o‘tib, sadalar ostida to‘xtadi.
Qirning old tomoni go‘yo pichoq bilan kesilganday tikka cho- pilgan bo‘lib, o‘rtasida ungurday bir narsa qorayib turardi. Qalandar oyoq uchida yurib borib, ungurning temir qoplangan eshigini uch marta sekin qoqdi-da, o‘zini yana sada panasiga oldi. Sal o‘tmay, eshik g‘ichirlab ochilib, lahimning tuynugiday zim-ziyo tuynuk ko‘rindi.
Qalandar Ali Qushchining qo‘lidan ushlab, ikki bukilganicha qorong‘i ungurga sho‘ng‘idi.

• 
  Assalomu alaykum, otaxon...
  

Ungurning tupkarisidan allaqanday vazmin va yo‘g‘on ovoz eshitildi:

• 
  Vaalaykum assalom!..
  

Ali Qushchi Qalandarning orqasidan qorong‘i tuynukka kirar- kan, xayolidan: “Bir lahimdan chiqib, boshqa lahimga kirdikmi? — degan fikr o‘tdi. — Bu jununsifat devona qay go‘ristonga boshlab keldi?”
Ular chindan ham lahimga o‘xshagan kambargina zimiston yo‘lkaga kirgan edilar. Yo‘lkaning oxirida milt-milt yongan shu’la ko‘ri- nardi. Ular shu’laga qarab yurdilar va uzun, tor yo‘lakdan o‘tib, shif- ti qubbasimon qilib yasalgan katta g‘orga kirdilar. Tokchadagi moy- chiroqning xira shu’lasida ulkan g‘or qandaydir vahimali tuyulardi. Oldinda borayotgan Qalandar to‘xtab:

• 
  Mana, kamina aytgan mavlono Ali Qushchi huzuringizga qa- dam ranjida qildilar, hazrati Temur bobo! — dedi.
  

Nimqorong‘i g‘orning bir burchidan boyagi vazmin tovush eshitildi:

• 
  Assalomu alaykum, mavlono! Faqir kulbamizga xush kelibsen, o‘g‘lim Alouddin!