Qozoqboy yoldoshev, valijon qodirov, jalolbek yoldoshbekov

QOZOQBOY YOLDOSHEV, VALIJON QODIROV, JALOLBEK YOLDOSHBEKOV
O‘zbekiston Respublikasi Xalq ta’limi vazirligi umumiy o‘rta ta’lim maktablarining 9-sinfi uchun darslik sifatida tavsiya etgan
Qayta ishlangan va to‘ldirilgan 4-nashri
“OZBEKISTON” NMIU Toshkent — 2019

Yo'ldoshev Qozoqboy.

83.3(5O‘) Y 69
Y 69
Adabiyot: Umumiy o'rta ta'lim maktablarining 9-sinfi uchun darslik. Qayta ishlangan 4-nashri. /Qozoqboy Yo'ldoshev, Valijon Qodirov, Jalolbek Yo'ldoshbe- kov; [Mas'ul muharrir: V.Rahmonov]. —T.: “O'zbekiston” NMIU, 2019. — 368 b.
I. 1,2 Muallifdosh.
BBK 83.3(5O‘) ya 721

Taqrizchilar: H. Boltaboyev — O'zMU professori, filologiya fanlari doktori;
M. Zohidova — O'zbekiston Yozuvchilar uyushmasi mutaxassisi;
O. Musurmonqulova — RTM metodisti;
Sh. Toshmirzayeva — XTV tasarrufidagi filologiya fanlariga ixtisoslashgan maktab o'qituvchisi;
S. Saidova — XTV tasarrufidagi aniq fanlariga ixtisoslashgan maktab o'qituvchisi;
Mas’ul muharrir: Vahob Rahmonov — filologiya fanlari nomzodi, dotsent,
O'zbekiston Respublikasida xizmat ko'rsatgan madaniyat xodimi.
Badiiy adabiyot yoxud ma’lum bir asarning inson ruhiyati va tafakkuriga ta’siri sababi haqida o'ylab ko'rganmisiz? Balki bu savolga badiiy asarlar bilan ilmiy riso- lalarni so I i shtirib ko'rish orqali javob izlarsiz. Ammo siz, aziz o'quvchilar, mazkur darslikni diqqat bilan o'qib-o'rganib chiqsangiz, yuqoridagi savolga hadis ilmining ustozi imom Buxoriy, so'z mulkining sultoni Mir Alisher Navoiy, mutafakkir shoir va adiblar Xoja, Ogahiy, Furqat va boshqa ijodkorlar asarlaridan to'liq javob topasiz.
“Respublika maqsadli kitob jamg‘armasi mablag‘lari hisobidan ijara uchun chop etildi”

ISBN 978-9943-361-53-9
© Yo'ldoshev Q. va boshq. © “O'zbekiston” NMIU, 2019-y
So‘z badiiy adabiyotning asosiy ish qurolidir. O‘zi ko‘zga ko‘rin- maydigan so‘z yordamida nafaqat atrofdagi narsa-hodisalar, balki odam boshidagi o‘ylar, ko‘ngildagi sezimlarni ham ifodalash mum- kin. Shuning uchun san’at turlari orasida adabiyot alohida o‘rin tuta- di. Insonning o‘y-xayollari, istag-u armonlari badiiy adabiyotda to‘la- roq aks ettiriladi. Shuningdek, badiiy adabiyotda tasvirlangan hayot serqirra, qiziq va ta’sirli bo‘ladi. Tasavvur qilaylik, siz “Alpomish” dostonini o‘qiyapsiz. Bilasizki, asardagi voqealar bundan minglar- cha yillar oldin qayerdadir, kimlar bilandir ro‘y bergan, ehtimol, hech qachon bo‘lmagandir ham. Asar qahramonlari sizga qarindosh emas. Lekin ularning taqdiri sizning taqdiringizga, tuyg‘ulari sizning tuyg‘ularingizga qo‘shilib ketadi, o‘zingizni ulardan ayri tasavvur qilol- maysiz. Doston qahramonlari taqdirining tuyg‘ularingizga bunchalar qattiq ta’sir ko‘rsatishi sababi haqida beixtiyor o‘ylab qolasiz.
Badiiy adabiyot, umuman, san’at asarlarining inson ruhiya- ti va tafakkuriga kuchli ta’sir qilishi sabab nimada ekan? Bu savolga tushunarliroq javob berish uchun badiiy va ilmiy adabiyotlarni bir- biriga solishtirib ko‘rish kerak. Siz “Tabiatshunoslik” va “Geografiya” fanlari orqali kecha-kunduzning eng go‘zal va so‘lim payti bo‘lmish tong to‘g‘risida, yerga hayot baxsh etuvchi Quyosh haqida ancha ma’lumotlarga egasiz. Quyosh bo‘lmasa, yerda tiriklik bo‘lishi mumkin emasligi va buning sababi ilmiy jihatdan tushuntirilgan. Bu ma’lumot- lar sizning bilimingizni oshirgan. Bu bilimlar, sizning tafakkuringizni o‘stirgan, ammo tuyg‘ularingizga deyarli ta’sir qilmagan.
Endi shoir Faxriyor tongning otishini qanday tasvirlaganiga e’ti- bor qiling: “Tong o‘rniga qayg‘ular otar Kimni?” Shoir o‘quvchini tong otishi hodisasidan tamoman uzoqqa olib ketganday bo‘ladi. Aslida- ku, tong qorong‘ulikni “otadi”, yorug‘likning yoyil ishiga sabab bo‘ladi. Shu bois, odatda, tong hamisha quvonch va shukronalik bilan birga tasavvur qilinadi. Bu satrlarda odatiy tasavvur buzilib, tong o‘rniga qayg‘ular otgani aytilishi shunchaki axborot bo‘lmagani uchun odam- dan darhol fikrlashni, munosabat bildirishni talab qiladi va bir qator
savollar paydo qiladi: qayg‘ular qanday, nega va kimni otadi? She’riy so‘zning siri shundaki, kishining ruhini bezovta qilib, o‘ylashga majbur etadi.
Ijodkor yaratgan asl badiiy asarda doimo fikr bilan tuyg‘u qo- rishib keladi. Yozuvchi hamisha yo nimanidir yoqlaydi yoki inkor qiladi. Ijodkorning betaraf bo‘lishi mumkin emas. Chunki chinakam badiiy asar inson tafakkuri va ruhiyatida betaraflik tugagandan so‘ng yaratiladi. Adibning tuyg‘ulari nechog‘lik kuchli, ko‘zi qanchalar o‘tkir, tili qanchalik boy bo‘lsa, o‘quvchi uning asaridan shunchalik qattiq ta’sirlanadi.
Adabiyot atamasi tor va keng ma’nolarda qo‘llaniladi. U tor ma’noda badiiy adabiyotni anglatadi, keng ma’noda esa inson tafak- kurining mahsuli bo‘lmish muayyan qimmatga ega har qanday yozma asarni bildiradi. Ijtimoiy, siyosiy, ma’rifiy, publitsistik, memuar, tarixiy, ensiklopedik, lug‘atshunoslik va boshqa yo‘nalishdagi bitiklar keng ma’nodagi adabiyot tushunchasiga kiradi. Buni ko‘pincha ilmiy adabi­yot tarzida ham umumlashtiradilar.
Badiiy adabiyot tushunchasi olamni obrazli ko‘rish va timsollar asosida aks ettirish mahsuli bo‘lmish badiiy asarlarni o‘z ichiga oladi. Bu xil asarlar nimanidir o‘rganish, bilib olish uchungina emas, balki inson qalbining tovlanishlarini, tuyg‘ularining jilvalarini his etish, uning quvonch-u iztiroblarini tuyish uchun o‘qiladi. Shu bois, kishilarning faqat aqliga emas, balki tuyg‘ulariga ham ta’sir qilib, ularning hissiyo- tini boyitish, ruhiyatini sog‘lomlashtirishga xizmat qiladigan bitiklar ba­diiy adabiyot hisoblanadi va adabiyot atamasi asosan shu ma’noda qo‘llaniladi.
Badiiy adabiyotning qachon paydo bo‘lganligini aniq aytish qi- yin. Chunki ilmiy adabiyot atamasi faqat yozma bitiklarni o‘z ichiga olsa, badiiy adabiyot og‘zaki ijodni ham qamrab oladi. Xalq og‘zaki ijodining qachon paydo bo‘lganligini aniqlash esa imkonsiz. Har hol- da, odamzod paydo bo‘lishi bilan uning badiiy ijodi ham dunyoga kel- gan bo‘lishi kerak. Ayrim manbalarda birinchi sh^r Odamato tomoni- dan aytilgani rivoyat qilinadi.
Badiiy adabiyot san’atning muayyan shakl-shamoyilga ega hamda ushlasa bo‘ladigan moddiy materialdan barpo etiladigan boshqa turlaridan imkoniyatining kengligi bilan ajralib turadi. Misol
uchun haykaltarosh tosh yoki ganch bilan, rassom bo‘yoq va mato bi­lan, musiqachi soz va uning torlari bilan ish ko‘radi. Bu san’at asarlari nima orqali qayerdan vujudga kelganligini ko‘rish va ijrochini bevosita kuzatish mumkin.
Adabiyot ulardan jiddiy farq qilib, badiiy asar yaratiladigan max- sus moddiy materialga ega emas. Badiiy asar xoh og‘zaki, xoh yoz- ma bo‘lsin, faqat so‘z yordamida yaratiladi. Adabiyot shunday san’atki, unda odam hayotining hoziri qanday tasvirlansa, o‘tmishi ham, kelaja- gi ham shunday aks ettirilishi mumkin. Yozuvchi insonning eng murak- kab fikrlari, yuksak tuyg‘ularini ko‘z bilan ko‘rib, quloq bilan eshitish- ning imkoni bo‘lmagan sezimlarini ham so‘z orqali ifoda eta oladi. Chunonchi, hazrati Navoiy qalamiga tegishli:
Azal ham sen, abad ham sen, na avval birla oxirkim,
Anda yo‘q ibtido paydo, munda yo‘q intiho paydo baytida Allohning azalligi, abadligi hamda avvalining boshi bo‘lmaganidek, oxirining adog‘i yo‘qligi so‘zlarning joylashtirilishi va muayyan tovushlarning takrorlanishi tufayli g‘oyat jozibali, kishi e’ti- borini tortadigan tarzda aks etgan. Shuningdek, bu misralar o‘qiyot- gan kishidan bir qadar aqliy zo‘riqishni ham talab qiladi. Ehtimol, bu satrlarda ifodalangan fikrlar o‘zga kishilar tomonidan ham aytilishi mumkindir. Lekin hozircha boshqa biror ijodkor Navoiy singari his- siyotni qo‘zg‘aydigan yo‘sinda ayta olmagan va ayni shu jihat mis- ralarning ta’sirchanligini ta’min etgan.
Badiiy adabiyotning eng qadimiy shakli — xalq og‘zaki ijodi (folklor) bo‘lib, uning o‘zi ham dostonlar, ertaklar, qo‘shiqlar, maqol- lar, topishmoqlar singari qator janrlarga ajraladi. Og‘zaki adabiyot, nomidan ham anglatib turganidek, og‘zaki ravishda yaratilgan bo‘la- di. Uning kim tomonidan dunyoga keltirilganligini aniqlab bo‘lmaydi. Og‘zaki ijod har qanday yozma adabiyotga tayanch vazifasini bajar- gan. Badiiy asarlar kuylash, sahnada ko‘rsatish yoki o‘qish maqsa- dida yaratilgani hamda tuyg‘uni, voqeani yoki obrazlarning harakat- larini ifoda etishiga qarab lirik, epik, dramatik kabi turlarga bo‘linadi. Bu adabiy turlarning har biri ham, o‘z navbatida, bir qancha janrlarga ajraladi.
Har bir millatning madaniy darajasini belgilashda uning ada-
biyoti hal qiluvchi ahamiyatga ega bo'ladi. Chunki milliy adabiyot milliy ruhni aks ettiradi. Milliy ruhni to'laqonli aks ettirish va uni saqlab qolishda boshqa biror vosita badiiy adabiyotga tеng kеla olmaydi. Shuning uchun ham adabiyoti bo'lmagan millat unutilib ketadi.
Turli bosqinchilar uzoq yillar mobaynida turkiy millatlarni o'zlari- ga qo'shib olish yo‘li bilan yo'qotib yuborishga urinib, chеgaralarni buzdilar, yerlarimizni bosib o'tdilar. Lеkin tilimizni yo‘q qilolmadilar. Chunki turkiy ota tilimiz faqat o‘zaro so'zlashuv vositasigina bo‘lib qolmay, Yassaviy, Navoiy, Bobur, Mashrab, Fuzuliy, Maxtumquli, Ogahiy, Abay singari adiblarning asarlari yaratilgan til ham edi. Eng muhimi, turkiy tilda yaratilgan asarlarda turkiy xalqlarning yo'qolmas va bo'ysunmas ruhi ham aks etgandi.
Ma’lumki, ruh mangudir. Milliy ruhi saqlab qolingan millatni yo'qotib bo'lmaydi. Nеgaki, millatning yozuvchilari va ularning asarlari milliy ruhning yo'qolishiga yo‘l qo'ymaydi. Jonli obrazlar tasviri vosi- tasida millat ruhiyatini aks ettiraveradi. O'zining ruhiyatiga ega millat hech qachon o'zligini boy bermaydi. Dеmakki, dunyo ayvonida o‘zi- ning munosib o'rniga ega bo‘lavеradi.