Tarkibi. Y
ONG
‘
OQ
mag‘zining tarkibida 77 foiz gacha yog, 21 foiz
oqsil, 7 foiz atrofida uglevodlar, ko‘p miqdorda vitamin S (1000 —30
000 mg%), vitamin A, vitamin V
1
, shuningdek mineral tuzlar,
mikroelementlar mavjud. Yong‘oqning ko‘k qobig‘ida 25 foiz, bargida
12 foiz tanin moddasi xamda 0,1 foizgacha efir moyi saqlanadi.
Barglarida
yuglon,
tez
oksidlanadigan
gidroyuglon,
flavonoid,
giperozid, ko‘p miqdorda vitamin S bo‘ladi. Yuglon nomi bilan
yuritiluvchi modda bakteritsid xususiyatiga ega. Bulardan tashqari
yong‘oq barglarida fitonsidlar mavjud.
Halq tabobatida qo‘llanilishi. Yong‘oq juda qadim zamonlardan buyon
halq tabobatida atroflicha qo‘llanilib kelinadi. Ko‘xna zamon tabiblari
yong‘oqning xosiyatlaridan tadbirkorlik bilan foydalanganlar. Abu Ali
ibn Sino yong‘oq xakida shunday deydi: — ... Yaprog‘i va qobig‘i
burishtiruvchi bo‘lib, qon oqishga qarshi foydasi bor. Yog’i el yaraga,
saramasga va ko‘z atrofidagi okma yaralarga foyda qiladi...
Yong‘oqning murabbosi mijozi sovuk me’daga foydalidir. Y ong‘oq,
ayniqsa kovurilgani, kindik ustiga sepilsa, ichak og‘riklarini bosadi va
ichni to‘xtatadi. Y
ONG
‘
OQ
murabbosi sovuq mijozli buyrakka juda
foydalidir. Buni iste’mol kilish mayda gijjalarni va qovoq urug‘isimon
gijjani xaydaydi.
369
Buyuk tabib yong‘oqning barg shirasini ilik xolda qo‘lok ichi
yiringlaganda
tomizgan.
Y
ONG
‘
OQ
po‘stidan
(po‘stlog‘idan)
tayyorlangan kaynatmani bachadondan kon ketishini tuxtatishda va gijja
xaydovchi omil sifatida tavsiya etgan.
Zamonasining ko‘zga ko‘ringan tabibi Muxammad Xusayn ibni
Muxammad al-Okiliy o‘zining «Davolar xazinasi» (Maxzan – ul –
adviya», 1777) asarida yong‘oqning bir qator xosiyatlari xaqida
ma’lumotlar berib o’tadi. Uning ta’biricha, yong‘oq organizmni
yumshatadi, qattiq moddalarni surib oladi, me’daning xazmlash
faoliyatini yaxshilaydi, a’zoi raisalar xisoblanmish miya, yurak va
jigarni mustaxkamlaydi. Agar yong‘oq magzi mayiz bilan iste’mol
etiladigan bo’lsa, xissiyotini qo‘zg’aydi va u keksa kishilar uchun juda
foydali xisoblanadi.
Mazkur kitobda yong‘oqni suiiste’mol etmaslik lozimligi xaqida xam
gapiriladi. Jumladan, yong‘oqdan ko‘p eyiladigan b o‘lsa, bodomcha
bezlarni qo‘zg‘atadi va yallig‘lantiradi, og‘izda toshmalar toshadi.
Ayniqsa issiq mijoz kishilar uchun yong‘oq zararli xisoblanadi.
Halq tabobatida yong‘oqning xomligidagi qobiq shirasi gush (ekzema,
kichima, dermatoz) kabi teri kasalliklarini davolashda ishlatiladi.
Yong‘oqning magzi endigina sut yikkan paytida nixoyatda foydali
bo‘ladi. Bunday vaqtda uning tarkibida darmondorilar (vitaminlar) eng
ko‘p miqdorni tashkil etadi.
Yong‘oq barglari
asosida tayyorlanadigan damlama umumiy
xolsizlanishda bardamlashtiruvchi omil sifatida, shuningdek shirincha
(zolotuxa), teri kasalliklari, shirzada kasalligida, ich ketishda, gijja
xaydashda iste’mol etiladi. Yong‘oq barglaridan tayyorlanadigan
kaynatma bilan xar xil teri toshmalari, chipkon, xusnbo‘zar, yiringli
yaralar yuviladi, bodomcha bezlarining yallig‘lanishida (angina) va milk
kasalliklarida og‘iz bo‘shlig‘i g’arg’ara qilinadi. Yangi, toza yong‘oq
370
barglarining qiymasi yara va jarohatlarni tez et olishi uchun qo‘yiladi.
Ana shunday tartibda quritilgan yong‘oq barglarini kungaboqar moyi va
mum (vosk) bilan tayyorlangan surtma dorisi (maz) shifobaxshlik
xususiyatiga ega.
Halq tabobatida yong‘oq me’da va ichak yallig‘lanishida, ich
ketganida, shirzadada, illatli shirinchada (diatez), nikriz (podagra)
kasalliklarida iste’mol qilinadi.
Foydalanish yo‘llari.
Do'stlaringiz bilan baham: |