'
Islom Karimov. Yufcsafc m a’naviyat - yengilmas fcuch. - Toshke"
йау1Уаи 2008, - B . 3 1.
KIRISH
Ma’lumki, mazkur kurs respublikamiz viloyatlari universitetlari va
pedagogika institutlarining 0 ‘zbek filologiyasi, ayrim oliy o ‘quv yurt-
laridagi Jumalistika fakultetlari talabalari uchun o ‘zbek adabiyoti tarixi
haqidagi ilmiy tizimning tarkibiy qismi sifatida o ‘qitiladi. Unda xalq
og‘zaki ijodining xos xususiyatlaridan tashqari maqol, topishmoq, askiya,
latifa, lof, qo‘shiq, ertak, doston kabi janrlar doirasida fikr yuritiladi.
0 ‘tgan asming 80-90-yШarida oliy o ‘quv yurtlarining filologiya
fakultetlari talabalari uchun xalq og'zaki ijodi fanidan darslik yaratish
tajribasi amalga oshgan edi. Dastlab 1980-yilda “0 ‘qituvchi” nashriyoti
H.Razzoqov, T.Mirzayev, O.Sobirov, K.Imomovlarning muallifligida
birinchi darslikni e’lon qildi. Keyinchalik 1990-yilda K.Imomov, T.Mirzayev,
B.Sarimsoqov, O.Safarovlar muallifligida “0 ‘qituvchi” nashriyoti “0 ‘zbek
xalq og'zaki poetik ijodi” darsligini nashrdan chiqardi. Bu darsliklarda
xalq og‘zaki ijodiga oid ma’lumotlar folklorshunoslik nuqtai nazaridan
ilmiy asosda o ‘z ifodasini topgan. Zarar o ‘rinlarda biz ham ulardan
foydalanganmiz. Ammo yurtimizda ro‘y bergan ijtimoiy o'zgarishlar
asarlami tahlil qilishda yangicha yondashishni taqozo qiladi. Chunki
o ‘tgan asming 80-90-yillarida xalq og‘zaki ijodidagi xos xususiyatlar,
maqollardan tortib qo‘shiqlargacha, ertaklardan dostonlargacha asosan
sobiq tuzum mafkurasi tazyiqida o ‘rganilgan va tahlil qilingan. Xususan,
juda ko‘p o ‘rinlarda o‘zbek xalqi yaratgan asarlar kambag'al va boylar
sinfi o'rtasidagi qarama-qarshiliklar zaminida baholangan. Hatto Navro‘z
bayramini ham asrlar davomida tajribadan o ‘tgan xalq tantanalari
qatorida qayd qilingandan ko‘ra islom dinidan avval paydo bo‘lganligini,
diniy marosimlarga aloqasi yo'qligini ta’kidlash bilan oqlab ko‘rsatishga
e’tibor berilgan. Biz o ‘z qo‘llanmamizda asosiy diqqatni xalq og‘zaki
ijodi asarlarining millatimiz hayotida tutgan о‘mini, madaniy merosimiz
tarkibiy qismi sifatidagi ahamiyatini, badiiy adabiyot namunasi ekanligini
yoritishga qaratdik. Zero, hozirgi paytda xalq maqollari, qo‘shiqlari,
ertaklari, doston va boshqa janrlarini bilish barkamol avlodning burchiga
aylanganiga guvohmiz. Xalq og‘zaki ijodi dasturiga binoan “Alla”
haqida, bolalar folklori mavzusida fikr yuritiladi. Biz qo‘shiqlar yuza-
sidan bildirilgan mulohazalarda ham “Alla”larga qisman to‘xtab o'tdik.
Ayni chog‘da mavsum-marosim qo‘shiqlari yuzasidan ham ikki o ‘rinda:
“Qo‘shiqlar” va “Mavsum marosimiy folklori”da ma’lumot berishga maj-
bur bo‘ldik. Shuning uchun mazkur qo‘llanmada uchraydigan ayrim tak-
rorlar borligini qayd etmoqchimiz. Mazkur janrlar haqidagi tushuncha-
larga ega bo‘lish bugungi kun filolog va jumalist mutaxassis uchun o ‘ta
zarur hisoblanadi. Chunki xalq og‘zaki ijodi badiiy adabiyotning vujudga
kelishida va shakllanib rivojlanishida dastlabki bosqichni tashkil etadi.
Jumalist esa og'zaki ijod sarchashmalaridan bahramand bo'lmasdan o ‘z
sohasida muvaffaqiyat qozona olmaydi.
Demak, qo‘llanmadan asosiy maqsad o ‘zbek xalqi tomonidan asrlar
davomida yaratilgan og‘zaki ijod namunalari haqida ma’lumot berishdan
iborat.
XALQ OG‘ZAKI IJOD I HAQIDA
UMUMIY MA’LUMOT
Inson qadimdan atrof muhitda ro‘y berayotgan voqea-hodisalarga o‘z
munosabatini bildirgan. Bu munosabat, avvalo, turli xatti-harakadar,
ovozlar, ehtiroslar vositasida amalga oshgan. Keyinchalik so‘zlar, so‘z
yig'indisi, raqslar his-tuyg‘ulami ifodalagan. Yana keyinroq odamlar
o'zlaricha dunyoning, tabiatning, hayvonlar, o ‘simliklar, tog'lar, suvlar-
ning paydo bo‘lishini izohlovchi to'qima hikoyalar o ‘ylab topadilar.
Yigitlar, qizlar muhabbat qo'shiqlarini to'qiydilar. Qabila-urug‘ning
mard va jasur yigitlari haqida, ulaming g‘aroyib qahramonliklari haqida
afsona va rivoyatlar paydo bo'ladi. Bulaming hammasi hali yozuv
madaniyati vujudga kelmasdan oldin jamoa-jamoa bo‘lib yashayotgan
aholi o'rtasida shuhrat topadi. Bugungi kunda biz ulami “xalq og‘zaki
ijodi” deb atashga odatlanganmiz.
Xalq og'zaki ijodida ota-bobolarimizning aytmoqchi bo'lgan pand-
nasihatlari, el e’zozlagan odam bo‘lishning talab-qoidalari, Alp Erto‘nga,
To‘maris, Shiroq, Jaloliddin Manguberdi, Temur Malik kabi ajoyib yurt
farzandlarining botirliklari, xalqimizning urf-odatlari, milliy fazilatla-
rimiz haqida san’at darajasiga ko‘tarilgan so‘z tizimlaridan iborat maqol,
qo‘shiq, ertak, doston, bolalarga bag‘ishlangan asarlar va boshqa janrlar-
dagi namunalarda ifodasini topadi. Shuning uchun ham xalq og'zaki
ijodini milliy qadriyatlar deb atash odat bo'lgan. Xalq og‘zaki ijodi ilmda
folklor deb yuritiladi. Bu atamani 1846-yilda ingliz olimi Uilyam Toms
taklif qilgan bo‘lib, uning ma’nosi “xalq donoligi” degan tushunchadan
iborat. Aslini olganda, folklor deganda, xalq tomonidan yaratilgan ham-
ma san’at namunalari tushuniladi. Me’morlik, naqqoshlik, ganchkorlik,
zardo‘zlik, musiqa, raqs, og‘zaki adabiyot namunalari - hammasini folk
lor deb tushunish qabul qilingan. Har bir san’at sohasida ish olib bora-
yotgan mutaxassis o‘zi tanlagan tumi “folklor” deb atayveradi. Masalan,
musiqachi xalq kuylarini, xoreograf xalq raqslarini, arxitektor xalq
me’morchiligini, folklorshunos olim xalq dostonlari, ertaklarini folklor
asari deb hisoblaydi. Biz - so‘z san’ati sirlarini o ‘rganuvchi sohada ish
yuritganimiz uchun maqol, topishmoq, lof, askiya, latifa, qo‘shiq, ertak,
dostonlami folklor namunasi sifatida yozib olamiz, tahlil qilamiz.
“Folklor” atamasini talaffuz qilganimizda xalq og‘zaki ijodini tushuna-
miz. Xalq og'zaki ijodini o ‘rganuvchi olim folklorshunos hisoblanadi.
Folklorshunoslik hozirgi paytda adabiyotshunoslikning tarkibiy qismidir.
Badiiy adabiyot xalq og‘zaki ijodidan boshlanadi. Binobarin, adabiyot
tarixining birinchi qismini folklor tashkil etadi. Shuning uchun filologiya
fakulteti talabalari mutaxassis sifatida shakllanish jarayonini xalq og'zaki
ijodini o'rganishdan boshlaydilar.
Folklor so‘z san’atining asosini tashkil etadi. Ayni chog‘da folklor
asarlari hamisha jonli ijro bilan aloqada bo'ladi. Shuning uchun ertak,
qo‘shiq, doston va boshqa bir qator og‘zaki ijod asarlari ijro davomida
sinkretik san’at namunasi hisoblanadi. Sinkretik so‘zi birlashmoq, qorish-
moq, aralashmoq tushunchasini bildiradi. Doston kuylanganda musiqa,
so‘z, sahna san’atlari qorishib uyg‘unlashadi. Ya’ni baxshi do‘mbira, soz
chalib xonanda sifatida yoqimli ovozda doston aytadi. Doston esa
matndan - so‘zlardan iborat bo'ladi, musiqa asbobida ijro etilgani uchun
baxshi xonandalik, sozandalik qiladi. Ayni paytda dostondagi voqealami
tovush tovlanishi - sahna san’ati - aktyorlik mahorati bilan hikoya qiladi.
Natijada, sinkretik san’at namunasi vujudga keladi (bu haqda keyingi
mavzularda yana ma’lumot beramiz). Shuningdek, qo‘shiqlar yoki xalq
dramasiga oid asarlar ijrosida raqsga tushish, sahna harakatlari amalga
oshiriladi. Binobarin, ijro etilayotgan asaming asosini so‘z tashkil qilgani
bilan uning tinglovchilarga namoyish etilishini boshqa san’at turlari bilan
aloqasiz tasavvur qila olmaymiz. Xullas, bugungi kunda murakkablashib
ketgan san’at turlarining ko‘pchiligi dastlabki bosqichda xalq og‘zaki
ijodi asarlarini ijro etish jarayonida paydo bo‘lgan, shakllangan, rivoj
topgan va keyinchalik o ‘ziga xos san’at turiga aylangan bo‘lishi mumkin,
desak u qadar katta xatoga yo‘l qo‘ymaymiz.
Do'stlaringiz bilan baham: |