Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

— Бу ran им меним ча, сени хурсанд қилади, деган 
умиддам ан, сингил ҳақидаги орзуингни рўёбга чиқарса 
бўлади, деган фикрдаман Санжар, бир сирни очайми сенга.
— М енга қара, писм иқ, илтим ос, жумбоқли гапни 
йиғиш тир-да, нима демоқчилигингни айтавер, Толиб.
— Сенинг синглинг бор, ошна.
— Нима?
— Санжар, тўғри, унинг онаси бошқа, лекин дадаси 
сенинг отанг Соли ака бўлади.
— Тўхта, Толиб, шошилмасдан бир бошдан айтиб бер, 
илтимос, - деди Санжар ҳаяжонини яширмай.
— Эсингдами, икки ойча олдин биз оталиққа олган 
м акта б, кич и к но\иядаги-чи, сен билан компьютер олиб 
б о р га н м и з, ўш анда агар ён и м д а бў л м а га н и н гд а , қиз 
бола ни нг кийимини кийиб олибсан, деб ўйлаган бўлардим. 
У сенга жуда ўхшаб кетар экан. Сен аҳамият қилмадинг, 
ўшанда. Кейин мен у қизни суриштирдим. Қарабсанки,
57

---

сенинг синглинг бўлиб чикди. Шундай гаплар дўстим, -  
деди Толиб.
— Хўш, бу сирни қачонгача мендан яширмоқчи эдинг, 
ПИСМИҚ.
— Санжар, мени ҳам тушун, мен ҳозир Соли ака ва 
Ф арида оп ага, яна қ олаверса, си н гл и н гн и н г он аси га 
нисбатан хоинлик қилгандайман. Чунки бу оилавий сир, 
а й н и қ с а о т а ^ г н и н г с и р л а р и , т ў ғ р и м а с м и ? А м м о  
синглингнинг ўзи ссн билан мактабни битиргандан сўнг 
учрашмоқчи бўлиб юрган экан. Хўп десанг, эртага битирув 
кечаси, ўша мактабда... — Толибнинг га пи оғиз ичида қолиб 
кетди.
— Биласанм и, сен ким сан сен , сен н оёб одам сан , 
қанақа эртага, ҳозироқ борамиз, дўстим, тур ўрнингдан, 
юр!
— Ҳ ой -ҳой Санжар, ўзингни бос дўстим, б и з эртага