Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

Ой гул бугун эртароқ иш бошлаш учун шақар ички 
ишлар бўлимига борди. Эшик тепасига «Катта терговчи 
Бадалов» деб ёзиб қўйишибди.
— А ссалому’алайкум, мумкинми?
— Э келинг. қизцм сц зн и кутиб тургандим . Акам 
яхшиларми? Ўзингиз-чи? Ишлар жойидами?
— Карим Бадалович, ўзингиз яхши ю рибсизми? Дадам 
яхшилар, салом айтдилар. Мен ҳалиги, Толиб Ҳамидов иши 
бўйийа келгандим.
— Хабарим бор, менга қўнғироққилишганди, марҳамат. 
М анд бу дастлабки тергов натижалари. Танишиб бўлгач, 
фикрлашиб кўрармиз.
— Раҳмат, Карим Бадалович, — деди Ойгул қўлига 
папкани олиб. .
У \а р бир ҳужжатни ди қ қ ат-эъти бор билан кўздан 
к е ч и р д и . Бир қ а р а ш д а т ў п л а н г а н ба р ч а д а л й л ва 
м ул оҳазаларда Т ол и б Ҳ а м и д о в н и оқлайдига.н ,илинж 
кўринм асди. Ш ундай б ўл са-да, О йгулнинг кўнглидан 
устозларининг мантиқан кучли сўзлари чақнаб ўтгандай 
бўлди: Қонунларда ҳукм маълум қилинмагунча \е ч кимни 
жиноятчи, деб эълон қилиш мумкин эмас. Жўнроғи эса: 
уш ламадингми, ўғри эм ас... Нима бўлганда ҳам идора 
Ойгулга енгил иш топширмаган эди. Ҳар қалай, адвокатлик 
еуриштирувини кенголиб боришгатўғри ксляпти. У Карим 
Бадаловичга баъзи мулоҳазаларини айтди-да, бу ерга ҳали 
кўп қатнашига тўғри келишини эслатиб. хайрлашмоқчи 
бўлди.
— Ҳамидовни кўрмоқчи эмасмисиз? — сўради Карим 
Бадалович кулимсираб.
— Кейинроққа қолдирамиз. Аввал у кишини билиб олай. 
Раҳмат сизга, хайр.
Ойгул ташқарига чиққанида ҳам миясида бир фикр
5

---

айланарди... «Наҳотки?! Ўғил ўз онасини-я?! Мумкин эмас!!!