Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

Кунларнинг бирида Толиб Санжар билан ресторанда 
дам олиб суҳбатлашиб ўтиришарди, Санжар ўшанда ҳали 
уйланмаганди.
— Т олиб, ҳамма иш ингга беш кетаман, лекин бар 
нарсанг чатоқ-да, — деб қолди Санжар.
— Нимам чатоқэкан, бойвачча, — деди Толиб Санжарга 
қараб.
— Ҳамма ресторанларда қизлар, аёллар официанткалик 
қилишади, бизда бўлса йигитлар, қанақадир зерикарли.
— Шундай дегин, дўстим, бизда ишлаётган йигитлар 
ўзингга аён, асосан студентлар, ўқишдан кейин ишлашади.
Қолаверса, дўстим қиз-аёлларнинг бу ерда ишлашига 
келсак, айниқса ўзбек аёллари бундай ишга кўникишлари 
қийин. Тўғри, бош қа ж ойларда асосан аёллар, лекин
56

---

ноиложлан ишлаётгани аниқ, дўстим. Бу мени фикрим, 
яна билмадим, — деб чуқур ўйга чум и б қолди Толиб.
— Тўғрику-я, лекин шу ерда ўтирсам, дунёни эркаклар 
боси б кетганга ўхшайди, дўстим, - деб Санжар Толибнинг 
хаёлини бузи б юборди.
— Ҳа, Толиб ни мани ўйлаб қолдинг?
— С анж ар, агар си н гли н г б ўлганда шундай ж ойда 
ишлашга рухсат берармидинг?
— Н им алар д е я п с а н , си н гл и м бўлганда б о ш и м д а  
кўтарардим. Ўзинг ўйла, синглинг кўчадан келишингга, 
«Акажон, ҳорманг» деб кути б олса, эрталаб турганингда 
ҳам м аж ой сарамжон-саришта бўлса. Унинг ўқишидан хабар 
олиб, тергаб туриш қандай завқ. Эҳ, дўстим бу хом хаёл, 
агар бўлганда ҳар қандай эркалигини кўтарардим. Афсус, 
иложи йўқ, пешонамга сингил ёзилмаган экан.
— Д ўстим , анчадан бери би р гапни айтиш ни ҳам, 
айтмасликни ҳам билмай юргандим. Лекин бугун айтишим 
керак, Санжар, — дели Толиб дўстининг қўлини ушлаб.