Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

деб ўйлайдиган бу одамнинг менда нима ran и бор экан, 
деб у тайинлаган манзилга йул олди.
Шаҳар иш биларм онларининг оф ислари жойлашган 
кўча, уч қават қилиб замонавий услубда қурилган бино, 
биринчи қавати супермаркет, иккинчи қавати ош хона, 
учинчисида офис жойлашган эди. Офис қабулхонасида ўрта 
ёшлардаги котиба аёл компьютерда бир нималарни ёзиб 
ўтирганди. У Ойгулнинг келишидан хабардор эди. Уни 
бошлиқнинг хонасига кузатиб қўйди.
— Ассалому алайкум, мумкинми?
Хонага кирганида Солибой телефонда ким биландир 
га п л а ш и б ў т и р г а н д и . Х о н а ҳам за м о н а в и й қ и л и б  
жиҳозланган, гуллар билан тўла эди. Гултувакларда Ойгул 
кўрмаган гул турлари ҳам бор эди. Бошлиқ хонасининг 
ш и нам ги нал и гидан котибанинг диди яхшилигини билиб 
олса бўларди.
С о л и б о й гў ш а к н и қ ў й и б О й г у л н и су қ б а т учун 
мўнжалланган креслога таклиф қилди. Ўзи Ойгулнинг 
рўпарасига келиб ўтирди.
— К е л и н г , қ и з и м , б у н ч а л и к т е з к е л а с и з , д е б  
ўйламагандим. Машинангиз борми?
— Машинам йўқ, такси ушладим.
— К елиб яхши қ и л и б си з, қ и зи м . Гапни н и м адан  
бошласам экан. Ҳа, уйимизга бор и бси з, кеннойингизнинг 
гаплари учун мен кечирим сўрайман. Санжар менга сиз 
тўғрингизда айтди. Нима иш билан шугулланаётганингизни 
назарда тутаяпман. Кеча б и з С анж ар билан юракдан 
гаплашиб олди к. Ҳаётимда биринчи марта ўғлим билан 
хотиржам дилдан гаплашишим. Ўзингиздан қолар ran йўқ. 
Иш, оила, рўзғор, ошна оғайни, деб ўғлимга ҳеч вақт ажрата 
олмабман. Кеча Санжарни кўриб, олдимда ёш, навқирон 
йигит ўрнига, ҳаётни тушуниб етган бир мўйсафид чол