Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

б и т и р у в к еч аси га так л и ф қ и л и н г а н м и з. С ен ҳ о зи р  
юзингдаги соқолларни олиб, сочингни сал-пал эпақага 
келтир. Қолаверса, биринчи учрашувга огизни саситиб 
бориш менимча, тўғри келмайди.
— Вой, п и см и ғ-ей , хотирж ам лигини қаранг, бун и , 
майли, ҳо зи р саунага борам ан , эрталаб учраш амиз, — 
Санжар ўзида йўқ ҳаяжонда эди.
— Балки бирга бор ар м и з С анж ар, бу туриш ингда, 
саунага кириб ювинмай чиқишинг аниқ.
С анж ар эртан ги кунни хаёлан ўйлаб туни би л ан  
ухлаёлмай чикди. У Толибни олиб кетиш учун келганида 
соат эрталаб к и тўрт бўлганди. М ашинасининг сигналидан 
Санжар келганини билиб Толиб тез кийиниб чикди. Санжар 
т а н и б б ў л м а с д а р а ж а д а ў зг а р и б к ет га н д и . У ху д ди  
уйланадиган куёвлардек кийиниб олганди. М ашинанинг 
орқа ўриндиги гулларга тўла эди. Толиб ҳеч қандай ran 
тополмай индамай маши на га ўтирди. Улар йўл бўйи бир 
огиз ran ҳам гапирмай мактабга етиб боришганда, ҳатто 
қоровул ҳам ухлаб ётганди. Икки дўст учун соат саккиз 
бўлиш и ю з йилга татиб кетди. Ва ниҳоят, аста-сек и н
58

---

ўқитувчи ва ўқувчилар кела бошлашди. Санжар ёш болага 
ўхшаб Толибга қараб индамаи машинада ўтирди. У «Ана 
синглинг, кўриш», дейиш ини кутарди. Бу пайтда мактаб 
директори мактабга кўп ёрдам қилган бу икки сахий дўстни 
узокдан кўриб қолиб, уларни битирув кечаси бўладиган 
мактаб зал и га таклиф қилди. Санжарнинг қулоғига ҳеч нарса 
кирмасди. Битирувчилар кўзлари тўла ёш билан саҳнага 
ч и қ и б қ ў ш и қ , ш еър а й т и б ва р ақ сл ар га т у ш и б ўз 
миннатдорчиликларини ўқитувчиларига изҳор қилишарди.