Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

Росс и яда н юборган пулга ўша жигулини олиб, рўзғор учун 
қарна-да, д еб киракашлик қилиб юрганди. С инглисини 
яқинда унаштириб қўйиш ганди, дадаси нинг келишини 
кутиб туришибди. Худо хоҳласа, туй га ўзим айтаман, — 
деди Толиб хурсанд бўлиб.
— Майли, дўстим, хижолат бўлманг, ҳаммаси яхши, 
лекин Санжарбек, сизга қийин қилиб қўйдик. дўстим , 
аксига олиб ишга ҳам бормасам бўлаверади, бир чўқим ош 
е р к а н м и з-д а , — д е б кулиб қўйди И срои л ош еги си  
келганини я ширма й.
— Шу холосми, ҳозироқ ошга уринамиз-да, — деди 
Санжар ўрнидан турмоқчи бўлиб.
— Йўқ-йўқ, дўстим, бугун эмас, ўзим айтаман, — деди 
Исроил Санжарни тўхтатиб.
— Бўлмаса, қачон десангиз, ўшанда Толибнинг қўлидан 
ош е й м и з . Д ў с т и м н и н г о ш и н и е м а б с и з , б у д у н ёг а  
келмабсиз, Исроил, — деди Санжар Толибнинг елкасига 
қўлини қўйиб.
— М айли, шундай қиламиз, Т олибж он ўзингиздан 
сўрасак, уйлар тинчми? Ойгул ҳам яхши юрибдими? Ишга 
чиқаяптиларми?
— Раҳмат, яхши. Ишга гоҳи-гоҳида чиқиб турибди. 
Лекин ўзчга ёқмаган ишлар ни олмайди. Ш унинг учун 
кўпроқ уйда ҳозир.
— Бахтингизга соғ бўлсин, — деди Исроил.
Икки дуст Исроилнинг кўнглини кўтариш учун у ёқ- 
б у ё қ д а н га п л а ш и б ў т и р и ш г а н д и , у н и н г т е л е ф о н и  
жиринглаб қолди.
— 
Т о л и б ж о н . 
қ ў ш н и н г и з 
А ҳ а д х о н н и
қ ў й и б  
ю б о р и ш и б д и . 
э н д и
м ен 
т у р а й , 
э р т а л а р г а м и , 
қўнғироқлашамиз, — деб Исроил ўрницан турди. Икки дўст 
унга раҳмат айтиб машинасигача кузатиб қўйишди. Толиб