Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

Э р и да н хавотир ол и б Ойгул С анж арга қ ў н ғи р о қ  
қил ганди.
— Д ўсти м , нимагадир кечадан бери кўнглим ғаш, 
шунга Ойгулнинг маслаҳати билан чиқиб келгандим, сени 
безовта қилгим келмади.
— Ҳеч бўлмаса, мени чақирсангиз бўларди-ку? — деди 
Салим ҳам тумшуғини осилтириб.
— Майли, ҳеч қиси йўқ, сизлар ҳам зиёрат қилинглар, 
мен машинада ўтириб тураман, — деди Толиб машинага 
ўтириб.
Салим тиловат қилиб, Санжарни онаси олдида ёлғиз 
қолдириб, рулга ўтирди.
— Ака, эрта ўтиб индинга ярмарка куни, эсингиздами? 
— деди Толибнинг фикрини чалғитиб, кўнглини кўтариш 
ниятида.
— Ҳа, эсимда, машиналарни гаплашдингми? Бугундан 
Мўмин ака билан сабзавот йиғиштираверинглар.
— Ака, қайси бири зарурроқ, сабзавот йиғиштиришми 
ёки дўконлардаги эски молларнинг рўйхатини олишми?
— Б илм адим , С алим , лек и н иккаласи ҳам зарур, 
қандай улгурасизлар буни билмадим, — деди Толиб жақл 
билан.
— Кетди к, яхши ж ой -да қабристон, анча кўнглинг 
равшан тортади, — деб Санжар ҳам машинага ўтирди.
Лекин шу ярмаркагача бўлган кунлар ичида Санжар 
ҳам. Салим ҳам Толибнинг қовоғини очиш учун ҳаракат 
қилиш ди. Салим кундузи билан сабзавот йиғиштирган 
б ў л са , кечалари эск и м о л л а р н и н г р ўй хати н и қ и ли б 
топш ириб ҳам, Толибнинг кўнглини ололмади.
М устақиллик байрамига уюш тирилган маҳалладаги 
ярмарка жуда яхши ўтди. Ҳамма хурсанд бўлди. Кексалар
171

---

бу ишни уюштирганларни чин юракдан дуо қилишди. 
Қурбон ота маҳалланинг катта-ю кичиги номидан Толиб 
ва Санжарга миннатдорлик билдирди. Бу кун ҳам эсда