Microsoft Word saodat asri 3 ziyouz com doc

 
ЯККАМА-ЯККА ОЛИШУВЛАР 
Жанггга ҳамма тайёр бўлди. Қурайш қўшинидан Талҳа ибн Абу Талҳа ўртага чиқиб, 
баланд овоз билан мусулмонларга хитоб қилди: 
— Биз ўлсак, жаҳаннамга кетар эмишмиз, сиз ўлсангиз, жаннатга эмиш. Қани, ичингизда 
жаннатга 
кетишни 
ёки 
мени 
жаҳаннамга 
юборишни 
хоҳловчи 
мард 
бўлса, 
чиқсин ўртага, бир жанг қилайлик. 
Талҳа бир неча дақиқа олдин Абу Суфён гижгижлаган Абдуддор ўғилларидан эди. У 
майдонда кўп кутиб қолмади. Ислом лашкари сафидан бир йигит отилиб чиқиб, қаршисига 
келди. 
—Кимсан ўзинг? 
—Абу Толибнинг ўғли Алиман. 
Хазрати Алининг чикишини кутмаган Талҳа эсанкираб қолди. Биринчи хужум қилган 
киши енгади, деган ўй билан қиличини кўтариб рақибига ташланди. Ҳамласи натижасиз қолди. 
Навбат Ҳазрати Алига келди. Билаги қувватга тўлган Хазрати Али қиличини хавода бирикки 
ўйнатдида, Талханинг устига туширди. Биринчи ҳамладаёқ бир сонидан жудо бўлган Талха ерга 
йиқилди. Жон аччиғида бўғзидан отилган фарёд Ухуд тоғларига урилиб садо бериб 
улгурмасиданоқ мусулмонларнинг такбирлари атрофни ларзага келтирди. 
Ҳазрати Али иккинчи марта яна қилич туширмокчи бўлган эди, аммо рақиби ёлворишга 
тушди. 
— Оллоҳ ҳаққи, қариндошлик ҳаққи, урма, эй Али... Ҳавога кўтарилган қилич бу сафар 
секин пастга тушди. Ҳазрати Али оркдсига қайтиб, сафга қўшилди. 
— Нега яна қилич солмадинг, эй Али? 
— У Оллоҳ ҳакки ва қариндошлик ҳаққи қасам ичди. Бошқа қўл кўтара олмасдим. 
Майдонга яна бирн отилиб чиқди. У Талханинг акаси Усмон эди. Мусулмонлардан Ҳамза 
ибн Абдулмутталиб даврага тушди. Ҳазрати Ҳамза илк ҳамладаёқ рақибининг қўлини чопиб 
ташлади. Иккинчи уришида Усмон ерга йиқилди. Фавворадай отилиб чиққан қон ичра 
Усмоннинг ички аъзолари кўриниб турарди. Шундан сўнг Абдуддор ўғиллари кетма-кет 
майдонга тушишди, лекин ҳаммаси мусулмон жангчилар пойида ер тишлаб қолаверишди. Энг 
охири Талҳанинг ўғли Мусофий ўртага чиқиб, рақиб истади. Қаршисига чиққан Осим ибн 
Собит: 
— Мана сенга, ол буни Абу Ақлохнинг ўғлидан! —деб бир ўқ отди. Ўқ хатосиз нишонга 
тегди. Мусофий ерга чўзилди. Қурайшдан бир неча киши чопа келиб, уни майдондан олиб 
чиқишди. Бир соат аввал ўлдирилган эрининг ўлимидан ўзига келолмай тургани устига 
ўғлининг ҳам ўлиб бориши Сулофанинг ёнган юрагини қул қилиб юборди. Сулофа Қурайш 
хотинларига қўшилиб Уҳудга келган эди. У чалажон ўғлининг бошини тиззасига қўйди: 

---

Саодат асри қиссалари. 3-китоб. Аҳмад Лутфий