www.ziyouz.com kutubxonasi
172
мато қолди. Мато жуда антиқа ва кўз қамаштирар эди.
—
Буни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг набиралари Умму Гулсумга бера
қолинг, Мўминлар амири, — дейишди.
Емон таклиф бўлмади. Давлат раҳбарининг хотини шундай матодан кўйлак кийса, унга
ярашади. Бироқ Ҳазрати Умар бунга унамадилар.
—
Бу мато Умму Салитга янаям ярашади. У бир пайтлар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва
салламга байъат қилганди. Ундан ташқари, Ухуд жангида бизга мешда сув етказиб турган.
Умму Гулсум Ҳазрати Умарнинг хотини бўлмаганида, юқоридаги таклиф, шубҳасиз қабул
қилинган бўларди.
* * *
Ямандан қанчадир кийим-кечак келганди. Ўша пайт Ҳазрати Умарнинг ёнларида бўлган
Абдулмалик ибн Умайр кўрганларини шундай ҳикоя қилади:
Зайд ибн Собит ичкарига кириб:
—
Муҳаммадлар келишди. Сиздан кийим сўрамоқчи улар. Чақиришингизни кутяптилар, —
деди.
—
Чақир, киришсин.
Тўрт ўспирин ичкарига кирди. Ҳар бирининг исми Мухаммад эди. Жаъфар ибн Абу
Толибнинг ўғли Муҳаммад, Ҳазрати Абу Бакрнинг ўғли Муҳаммад, Талҳанинг ўғли Муҳаммад
ва Хатибнинг ўғли Муҳаммад.
Зайд ибн Собит юриб келиб, кийимлардан энг яхшисини танлади ва Хатибнинг ўғли
Муҳаммадга берди. Чунки бу ўспириннинг онаси Хатибнинг вафотидан кейин Зайд билан
турмуш курган эди. Зайд ўгай ўғлини афзал кўриб, кийимларнинг энг яхшисини берган эди.
Ҳазрати Умар:
—
Э, йўқ! Сен ҳозир адолатга зид иш қилдинг, Зайд, — дедилар ва Хатибнинг ўғлига
қарадилар:
—
Қани, ўғлим, ўша кийимни бу ёққа қўй-чи.
Кийимлар қопга солиниб, яхшилаб аралаштирилди. Ҳазрати Умар Зайдга мурожат
қилдилар:
—
Ана энди қўл солиб, кийимлардан бирини ол.
Чиққан кийим биринчи одамга берилди. Навбатдагиси ундан кейин турган одамга тақдим
қилинди. Бошқаларга ҳам шу тарзда кийим тарқатилди. Абдулмалик ибн Умайр ўша воқеани
айтиб тугатаркан, ўшанда, адолат деганлари мана бундай бўлибди деб юборгандим, деганди.
* * *
Ҳазрати Умар бир хутбаларида қуйидагиларни айтди:
—
Биласизларми, кўзи очлик мискинликдир. Кўзи тўқлик ҳақиқий бойликдир. Инсон бир
нарсага эришиш орзусидан воз кечса, ўша нарсага муҳтож бўлмайди. Биз фаровон ҳаёт сабр
қилиб яшашда эканлигига ишонч ҳосил қилдик.
Ҳазрати Умар кўпинча қўлларини кўтариб, шундай дуо қилардилар:
—
Роббим, амалларимни ўзинг суйган амаллардан қил! Фақат Сен учун қилинадиган,
Сендан бошқасига аталмайдиган амал соҳиби бўлишимни насиб қил!
* * *
Волийлардан бирининг олдига одамлар зиёратга келишди. Волий аввал араб бўлган
Ҳазрати Умар ибн Хаттоб (р.а.). Аҳмад Лутфий Қозончи
Do'stlaringiz bilan baham: |