254
Jyul Vern
kishanlangan edilar. Ular yoniga maxsus xavildor bilan
o‘ntacha soqchi qo‘yilgan edi.
Kishansiz Dik o‘zidan ellik qadamcha narida o‘tirgan
o‘rtoqlari oldiga yaqinroq bormoqchi bo‘ldi. U asta ularga
yaqinlasha boshladi.
Keksa Tom Dikning maqsadini fahmlagan bo‘lsa ke-
rak, sheriklarining qulog‘iga bir nima deb shivirlagan edi,
hammalari gaplarini to‘xtatib, diqqat bilan Dikni kuzata
boshlashdi. Ular turgan joylaridan qo‘zg‘ala olmas edilar,
ammo Dikning harakatlarini
kuzatib turish uchun ularga
hech narsa xalaqit bermasdi.
Birozdan keyin Dik bilintirmay yarim yo‘lga yetdi. Shu
yerdan u Tomga karvon ketayotgan shaharning nomini
va necha kun yo‘l yurilishini aytishi mumkin edi. Ammo
uning o‘rtoqlari bilan gaplashgisi kelar va yo‘lda o‘zlarini
qanday tutishlari kerakligi to‘g‘risida maslahatlashib
olmoqchi edi. Shuning uchun asta-asta ular oldiga bo-
raverdi. Uning yuragi qattiq dukillardi, chunki o‘rtoqla-
riga yetishiga bir necha qadamgina qolgandi... Ammo
xavildor uning niyatini tushunganday birdan baqirib,
uning yo‘lini to‘sishga otildi. Xavildorning ovozini eshitib
qolgan askarlar chopib Dikning oldiga kelib,
uni itarib
tashladilar. Keyin Tom bilan uning sheriklarini lagerning
orqa tomoniga haydab ketishdi.
Dik Sendning g‘azabi qaynab ketdi-yu, xavildorga
tashlandi. Dik uning miltig‘ini tortib olmoqchi bo‘lgan
edi, lekin uddasidan chiqa olmaganidan keyin, miltiqning
stvolini lojasidan ajratib oldi. Biroq askarlar ko‘plashib
unga hujum qilishdi va yerga yiqitishdi. Agar karvon
boshliqlaridan biri, qovog‘i soliq novcha bir arab bu ish-
ga aralashmaganida, quturgan
askarlar Dikni tilkalab
tashlar edilar. Bu arab Gerris Negoraga aytgan Ibn Homis
degan karvonboshining xuddi o‘zi edi.
Arab Dik tushunmaydigan bir necha og‘iz so‘z aytishi
bilan, askarlar indamay tarqalib ketishdi.
Qullarga bir-biri bilan gaplashish man etilgan bo‘lsa
kerak. Ammo soqchilarga Dikni o‘ldirmaslik to‘g‘risida
255
«O‘n besh yoshli kapitan»
qat’iy buyruq berilgan edi. Bunday buyruqni Gerris bilan
Negorodan boshqa kim berardi?
Shu paytda qattiq karnay ovozi eshitilib qoldi va uning
ketidan nog‘ora chalindi. Dam olish vaqti tamom bo‘ldi.
Lagerdagilar o‘rinlaridan tura boshladilar. Bir daqiqa ham
o‘tar-o‘tmas boshliqlar, askarlar, hammollar va qullar
hammasi o‘rnidan turdi. Qullar yuklarini ko‘tarib
safga
tizildilar. Eng oldinda qo‘liga chipor bayroq ushlagan
xavildor tu rar edi.
Keyin qo‘zg‘alish uchun signal berildi.
Sekin aytilgan ashula ovozi ham eshitildi. Ammo
ashulani zolimlar emas, mazlumlar aytar edi. Bu ashu-
lada kelajakda yaxshi hayot borligiga soddagina ishonish
hamda:
«Sizlar
meni qullikka haydayotirsizlar, chunki zo‘rsiz-
lar. Lekin men o‘lib ketaman. O‘lganimdan keyin arvohim
kelib sizlarni o‘ldirajak!» deb jallodlarni qo‘rqitish ham
bor edi.
Do'stlaringiz bilan baham: