Jo‘raev, Narzulla. Jadal taraqqiyot davri (So‘zboshi o‘rnida) «2017-2021 yillarda O‘zbekiston Respublikasini rivoj- lantirishning beshta ustuvor yo‘nalishi bo‘yicha Harakatlar strategiyasi»

Ikkinchidan, Afg‘on xalqining qariyb yarim asrlik o‘tmishi xunrezliklar, vayronagarchiliklar va qurbonliklar tarixiga aylanmoqda. Xalq bunday parokanda va taxdidli hayotdan charchagan. Rasmiy hokimiyat esa, boshqaruv, tizgini- ni butunlay qo‘ldan chiqarib yuborgan, jamiyatda tinchlik va barqarorlikni mustaxdsam o‘rnatishga qodir bo‘lolmayotgan bir paytda ushbu makonda ijtimoiy adolat barqaror bo‘lishini butun insoniyat kutmokda.
Afg‘onistondagi g‘oyat murakkab siyosiy, iqtisodiy va ijtimoiy ziddiyatlarni nazarda tutib Prezident Sh.M.Mirziyoev: «Aminmizki, Afg‘onistonda tinchlikka erishishning yagona yo‘li - markaziy hukumat va mamla- kat ichidagi asosiy siyosiy kuchlar o‘rtasida oldindan hech qanday shart qo‘ymasdan, to‘g‘ridan-to‘g‘ri muloqot olib borishdir. Muzokaralar afg‘onistonliklarning o‘zlari hal qiluvchi o‘rin tutadigan holda, Afg‘oniston hududida va BMT shafeligida o‘tishi lozim. Donishmand afg‘on xalqi o‘z taqdirini o‘zi hal qilishga haqlidir» - deydi.
Uchinchidan, ko‘p yillik xunrezliklar oqibatida millat ge- nofondi jiddiy ravishda buzildi. Genotsid hodisasi yuz ber- di. Qalbi mehr-muruvvatdan mosuvo, ezgulikni, yaxshilik va muxdbbatni his qilolmaydigan, jaholat va zalolat tufayli hayot mohiyatini anglash qobiliyatini yo‘kotgan olomon yuzaga kelmokda. Bunday paytda fikrga qarshi fikr, g‘oyaga qarshi g‘oya, jaholatga qarshi ma’rifat tamoyilini xdyotda joriy etish, insonning insonligini anglash va o‘zini o‘zi qadriyatga ay- lantirish singari ma’naviy-ruhiy qusratni uyg‘otish taqozo etilmoqda. Bu nafaqat Afg‘oniston rasmiy xukumatining, bal- ki, qator nufuzli xalqaro tashkilotlarning, yirik davlatlar va jamoat birlashmalarining amaliy qo‘llab-quvvatlashini, in- sonparvar munosabatlarini talab etadi.
O‘zbekiston Prezidenti Sh.M.Mirziyoevning Birlashgan Millatlar Tashkiloti Bosh Assambleyasining 72-sessiya- sida qilgan ma’ruzasi o‘zining siyosiy va tarixiy mohiyati bilan Afg‘on fojiasiga insonparvarlik nuqtai nazaridan munosabatda bo‘lishga chaqiradi. Afg‘on muammosini nafaqat ularning ichki muammosi, balki ulkan mintaqaviy va umum- sayyoraviy, butun insoniyat taqdiri va istiqboliga daxldor muammo sifatida baholaydi.