Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

Санамбуви опасининг тиззасида ўтирган Роҳила ўрнидан 
туриб:
— Энам менга камзул тикиб 
берган,— деб эгнидагп 
камзулчаспни кўз-кўз қила бошлади.
— Вои, бирам чиройли эканки,— мақтаб қўйди энам.
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

— Мана, тугмаларн ҳам бор,—яна мақтанди Роҳпла.
— Ў ҳ -ҳ ў , буниси ҳам зўр экан, пилтираб турпбдп-я, 
бобосп, қаранг, 
қизимизнпнг қўлида 
мунчоқлари ҳам 
бор экан.
Энажоним Роҳплани тортиб, тнззасига ўтқазди-да, 
пешонаспдап ўппб, асал қизнм, қаймоқ қизим, деб эрка- 
ладп.
* — Қани, оппопга, айт-чп, одобли қиз қанақа бўлади? 
— деб сўради.
— Бнлмайма-н,— деди 
Роҳпла 
бошини 
сарак-сарак 
қилнб.
— Вон, Мастонбувп энанг ҳеч нарса ўргатмаганми? 
Вой, шўрим қурснп.
— Ўргатган.
— Ўргатган бўлса, қани апт-чп, қпзим.
— Лйтсам, Санамбуви опам биқшшмнп чимдиб ола- 
дп.
— Чимдимайдн, 
Санамхон 
эсли қпз, одоблн 
қиз. 
Роҳпла энамнпнг тиззаспдап 
туриб, 
қўлларшга ёнбош 
туширнб:
Санам қйзим оппоққина,
Қўллари ҳам дўмбоққина,
Бет-қўлпнп ювмабди,
Сочларп ҳам пахмоққнна,—деб чаиқалиб шеър ўқиб 
юбордп.
Ўқиди-ю, ҳовлига қараб пилдираб қочиб чиқиб кета 
бошлади. Сапамбувп опам урншади, деб кўрққан бўлсд 
керак-да. Энажоним ушлаб, қўлпга кўтариб олди. Кам- 
зулининг чўнтагига 
майиз, ёнғоқ солаётгандн, бпз бу 
Мастон холам тўқиган шеър, ўтган 
сафар ҳам ўқиган, 
одобли бола ўйиппнп бплмас экан, уят, уят, деб кнгизни