— Кейин нима бўладн, бобожон?
— 1дўй, болам, сўрайверма, юрагпмга гап снғмаяпти.
— Меникига сигяпти-ку, бобожон.
— Сенмки кенг ца, ўғлим.
— Сизиики жудаям торми?
— Ҳа, кейин кексайганда одамшшг юраш тор бўлиб
қолади.
— Бобожон, тор бўлмасдан олдин қанча гап сиғардн?
— Кўн, ўглпм, бнрпас жнм кетайлик.
— Йўд, айтаснз, айтмасангиз, корга ўтирнб оламан.
— Эҳ-ҳе, одамшшг юрагига тор
бўлгунча мана шу
ерда канча дор бўлса, шуича, цалаларда
канча дарахт
бўлса, шунча, тоғларда к;анча тош бўлса, шунча сўз сн-
гар экан. Ўзш ш нг сўзн, энажонпнннг сўзи, бобожонпнипг
сўзп, ўртоцларининг сўзи, ҳамма-ҳаммасн сиғнб кетаве-
раркан...
Келсак, энажоним кечки овцатни нишнрпб, сипц)нням
соғиб олнб, сандалига бознллатиб олов солиб қўйган экан.
www.ziyouz.com kutubxonasi
Факат, мошкичпри пиширганп ёмон бўптн. Мен ушшг
ўзшш эмас, савзисини ёмон кўраман, огзнмга солсам чай-
нагнм келмай туравераман.
— Ҳ а, Отажон, тинчликмп?—сўради энам,—ковоғпн-
гпз айрон халтадай осилиб кетпбди?
— У ҳ , чарчадим шекиллн,—инқиллаб деди бобожо-
ннм.
— Афтингиз бошқа иарсани антпб турпбди-ку?
— Сснам неварангга ўхшаб ҳамма нарсани бнлгинг
келавера'ди-я... Овқатингни суз... Хонэшон ҳазратларн
қамоқхонадан қочиб кетибдилар.
— Вой худойим, кимдан эшитдингиз?
— Иккпта мелиса бола қишлоқни агдар-тўнтар қилиб
юрибди.
— Худоё ўзи паноҳига олснн,—энам
фотиҳага қўл
очдн,—авлиёлар мададкор бўлснн, • юртимизнинг имони
эдилар, имонли бандаларнпнг бахтпга ҳамма болалардан
қутулиб олсинлар. Нпма қилардик, отаси, осмоп йироқ,
ер қаттиқ... Фақат
қоворингизшз
очиброқ ўтирпнг.
— Пима, ашула айтиб бераймн, бўлмаса,—жеркиб
берди бобожоинм.
— Ёшлигингпзда айтолмаган ашулани эндн айтармн-
дингиз,—дади энам ҳам.
Кечкн овқатни жимгниа ўтириб едпк. Бнр-бнрпмнзга
ҳечам гап қўшмадик. Кейин мен кнгизга ўтнрнб халта-
дагн ёнгоқларимнн қайтадан санаб кўра бошладпм. Улар
бўлса омборхонадан саватда майнз олиб чнқиб, чоринн
тозалай бошлашдн.
1
ҳўқоига олиб борнб сотамнз, иулини
тўплаб, мешшг тўйимга ншлатамиз.
— Эна, уйқум келянти,—додпм эснаб.
— Сандалга ўтиб ёта тур, кейин ёнимга оламан,—
дедн энам.
— Эртак айтиб берхтпснздш?
— Эртакни эртага айтамиз, тойлоғим.
Тезгина ухлаб қолдим. Ь|анча ухладим, билмазгман,
япа уйғониб кетдим. Учоқда гулдирамазон бўлнб ўт ён-
янтн, ўй ёп-ёруғ, энам билан бобом йўқ, саватдаги мапиз
ўртада турибди. Кўйнмпз туғай-туғай деб турувдн, ўша- ‘
ёққа чиқиб кетишгандир-да,
деб ўйлаб у
ёибошнмга
ўгирилиб олдим. Энам билан бобом уйга кприб нккита
кўрпа, иккнта ёстиқ олиб яна чнқиб кеТишди. Ие, қўй
туғаётганда тагига кўрна солнйтркан-да, деб ўйладим.
Яна чиқишпб, натнисда нои, майнз, қозонидгп мошкнчи-
ридан ҳам олишди. Ие, деб ўйладим яна, қўй туғаётга-
пида мошкичирп ҳам ер экан-да. Кейин икковлари қай-
тиб чиқишиб, сандалга ўтиришдн.
55
www.ziyouz.com kutubxonasi
— Ишқилиб Раҳмонбердн сезиб қолмаспн-да, онаси,
— деб шпвирлади бобом-
Do'stlaringiz bilan baham: |