Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

К ун ботай-ботай деганда, бобожоимм, юр ўглим, мага- 
зпнга борпб келайлик, фонар ёги оламиз, чарчасам кў- 
ггариб. оларсан, деб менга эмас, энамга қ^раб кўзинп қисиб 
.қўпди. Ж он-жон деб розн бўлдим. Нега 
десангиз, қор 
ёққандан буён қпшлоққа бир мартаям боргапимиз пўқ. 
Мен янги этпгимнп кийиб, қорларпи 
ғарч-ғурч 
босиб 
юришни яхшп кўраман. Йўлда юрсаигиз, унча қпзнқмас, 
чеккароққа чиқиб босилмаган қорлар устидан юрсангиз, 
гарч-ғурч, ғарч-ғурч деган овоз чнқаради.
Йўлда кетаётгапда:
— Бобожоп, нега дгеииядг олпб кетяпспз, 
ростданам 
снзпн кўтарпб оламапмп?—деб сўрадим.
Бобом кулди:
— Й ўқ, ўглидг, мени кўтаролмайсаи.
— Нега бўлдгаса ундай дедингиз?
— Цизиқ-қизиқ гаплардан 
гаилашиб 
кетайлпк де- 
дим-да.и
— Ўзпнгиз қизиқ гаплардап билмайсизмп?
— Эндн, ўтлим, сен кўнроқ биласан-да.
Тўғрп, менга қараганда бобожонидг қнзиқ-қнзиқ хап- 
лардан кадқюқ бплади. Бир марта, болам, огзингга қараб 
юр, деганци, бобожон, огзимга кандай қнлиб қарайман, 
қарасам ганнрол.майман-ку, Десам, бобожоним:
— Сеп, ўғлпм, 1\нзлқ гап аптдпнг-ку,— деб роса кул- 
ган. Яна бир марта далага сув очгани кетаётганимизда, 
ҳой, кўзингга қараб юр, тикошш босиб 
олмагин тагин 
деганди, этагидан тортиб, бобожон, кўзх1мга қанақа қн- 
либ қаранман, қарайман десам мана юдшлпб қоляпти-ку, 
деб жавоб бергашгмдаям роса кулган.
52
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Магазпшшнз олдида менп танийднган болалар бўлса, 
янгн этипшшг 
кўрсатиб роса