Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

юбордик. 
Одоб кўп 
бўлса, яхши, лекип ёиғоқ оз-да, бизга етмай қолади, деб 
чуғурлашдпк, кейии 'ўйиннмиз яна 
бошла-ниб 
кетли. 
Ўйнайверднк, ўйиайвердик. Мен нкки 
марта 
чиқдпм, 
нк1;овидаям' ҳаммадан кўп ютдим. Муродхон ўртоғим мен 
бувпмдап одобпц ўрганиб чиқдим деб, уям ўциига қўши- 
либ олди. Эй, ўша кунп жуда маза бўлди-да. Эиажоппм 
ҳам, бобожоним ҳам одобли экан, одобли 
бобо 
билан 
одобли эна қанақа бўладп деб сўровдик, улар ҳам жавоб 
қаптарпшди, барибир, бизчалик бўлишмади. Роса кулиш- 
дик, қарсаклар чалдпк, охприда одобли қизлар уйт супу- 
ришди, биз одобли бола бўлганпмиз учун учтамиз уёгнга, 
учтамиз буёғпга ўтиб, бобожошшнниг оёғини уқаладик. 
Чиқиб кетаётганда Ҳайитвой ўртоғим қулогпмга: «Бобонг-
51
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

нш1Г оёги қуруқ суяк экан, мепинг бобомшшг оёғп юм- 
шоққипа лиққа гўшт», деб мақтандн.
Т У Н Г И М Е Ҳ М О Н
Энажошш ҳамиша бпрор ншдан мамнуи бўлсаиг, кўнг- 
лииг тўлса, худога шукр цегин, буии ўртоқларннгга ҳам 
ўргатиб қўнгшг, шунда Хуцо ишингга яна ривож бериб, 
бундан ҳам кўпроқ хурсанд бўласан, деб ўргатарди. Мен 
допм Худога шукр, деб юраман. Йиқилиб тушиб нешонам 
қоиамагаида ўшанда ҳам Худога шукр, деганман, Дилпжон 
бсглан ким ўзарга чоппшиб, ўзиб кетганимда яиа Худога 
шукр, Худога шукр, деганмап... Бобожошгм гузала бош- 
ладн. Ҳассага таянпб, вой-войлаб бўлсаядг ҳовлига чиқ- 
янти, катта болташг баланд-баланд кўтариб ўтии ёрян- 
тн, огплга кирнб, молларга хашак соляпти, Худога шукр, 
ҳаммасп яхши бўлянтп.