Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

тагига солдп-да, мен бувимдан сўраб чнқап, кешш ўй- 
найман. деб шаталоқ отпб чиқиб кетдп.
— Уят, уят, уят, уят!—деб бақнрдпк орқасидан.
— Энди навбатнн Санамхоп қизпмга берайлик,—-цеди 
энам.
Санамбуви зўр, жудаям зўр, ҳаммадан 
кўл бпладн, 
Аҳмадқул бобомникида ўйнагапнмизда айтаверди, анта- 
верди, ёнгоқларни олаверди, олаверди, о.хири Аҳм.адқул 
бобом, э, баракалла, қизим-ей, яна бирнас ўйнасак, ом- 
борнп қоқлаб қўясан шекиллн, деди. Кейин-чн, Сапам- 
буви гаиираётганида бир 
ерга, бир 
уГшин.г 
шпптига 
қарандн, ўшаида адашнб кетмаса керак-да. Ёнгоқ тургап 
галвнрга ҳеч қарамайди.
— Одобли киз ўрнидан турганнда энг аввал жойиии 
йиғади,—деб ган бошлади Санамбуви,— ундан ксйип юз- 
қўлини ювадп, ундан кении ҳовлн сунуради...
— ]
3
аракалла, қизим, кўн одобли экансан.
— Кейнн товуқларни 
катакдаи 
чнқариб 
юборадн, 
нонуштага ўтирйшгаида катталардан олдин қўл узатмай- 
ди.
— Баракалла, қизим, офарин!
— Таом ейншдан олдин Бисмнллоҳу раҳмоннр раҳпм, 
деКдп. Цорнн тўйганда 
Алҳамдулиллоҳ, 
худога шукр, 
дейдп.
— Яхпш, давом этаве1>, қизим, кўн 'одобли экансан..
— Попушта тугаганда, дастурхоннп қоқиб, савобшш 
умидвор арвоҳларга 
багишладим, дсйди... Чучкурганда 
кафти билан огзпшт беркптиб. ла нлаҳа 
иллоллоҳ, деб 
туради. Бўлмаса огзпга шайтон кпрнб қоладп.
— Баракалла, қпзпм, баракалла.
— Ушдан кейпн... яна 
айтавераймн, 
бобожон? Яна
50
www.ziyouz.com kutubxonasi

---