Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

— Б у гапинг ҳам яхпга, давом этавер.
— Бобосп. чўл юваётганда обдастани олиб, 
келннг,. 
бобожон, мен қуйиб юбораман, дейдп. 
Кейин кечқурун, 
бобожон, оёғингизни уқалаб 
қўяйми, дейди... 
Кейип, 
бобоси ҳовуздан сув олиб келаётганда, 
менга 
беринг, 
чарчаб қоласиз, дейдн.
— Баракалла, ўглим, кўп одобли экансан,—деб мақ- 
тади бобожонпм,— одобни фақат 
бобовгдан ўрганибсан- 
да, ота-онанг ўргатмабди-да.
— Вой, улар қишлоққа кўчиб 
кетишган:к у,—шоши- 
либ деди Дилижон.
— Ҳ а , айтгандай, сеи Юнусвой билан қолгансап, а? 
Баракалла, эсимдан чиқай дебди.
— Эндн ёиғоқни беринг,—иккови 
қўлини 
баробар 
узатиб дедп Дилижон.— Берсангиз, энам ўргатган одоб- 
ни ҳам айтиб бераман, энам еен ҳаммадан одоблисан, 
деган.
— Х ў п , қапи эшнтайлик-чи, энанг нималарни ўргат- 
гаи экап.
— Одобли бола ётаётганида ўнг томонпнп босиб ёта- 
ди... Кейин яна тураётганида ҳам ўнг томони бнлан 
туради... Кейии яна уйга кираётганида ўнг оёғнни мана 
бундай қилнб босиб киради... кейин яна уйдан чиқаётга- 
нида ҳам ўнг оёғини боуиб чиқади.
Ҳаммамиз 
тасир-тусирига олиб қарсак чалнб юбор- 
дик. Дилижон кўп айтиб ёнғоқни кўп олиб 
қўймасин, 
деб қарсак чалдик. Энажоним бўлса, ҳой, 
тўхтанглар, 
бу ўғлимда ҳали гац кўпга ўхшайди, деганди, яна қар- 
сак чалдик. Тўғри-да, ҳамма ёнғоқни у олар экану, ўрик- 
ни еб ўтираверар экану. бнз қараб турарканмиз-да? Ҳе- 
чам-да. Энажоним, бўлмаса майли, энди меҳмон қизларпм- 
га ҳам навбат беринглар зерпкиб қолишмасин, деганди,