Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

бобомии ҳам шундай ачомлаб, юзинннг соқоли йўқ жойн- 
дан ўпиб оВДим.
« О Д О Б Л И Б О Л А » Ў Й И Н И
1ўор ёгавердн-ёғаверди, ахиири қўррончампздаги жа- 
мпкгг уйлару боғлардаги дарахтлар, биз ўйнайдиган май- 
дончаларгача — ҳамма-ҳаммасп опиок. қор остида қолди. 
Энажошгм дераза олдига ўтириб олиб ғинғиллаб ашула 
аитиб, чок тиккани тиккан. Бобожоним бўлса 
ўзишшт 
оёгшш ўзи уқалаб нуқул ух тортади. 
Ўшшчоқларимни 
бир марта ўйнадим, кейян зерикпб, 
ҳаммасшш тепиб 
ташладлм.
— Эиажон, зернкиб кетянмаи,— дедим йнғламснраб.
—■ Ёнимга ўтир, эртак айтиб 
берамап,— юпатмоқчн
бўлди энам.
— Эртак эшнтгим келмаяптн.
— Ббр бўлмаса, кўчага чиқиб 
ўртоқларинг 
билан 
бирпас ўйнаб кел.
— Ўртоқларимга чиқмаимап, Муродхоншшг буянсн 
лабшш мапа бунақа қилпб буриб, ҳа, азамат, сандалла- 
рингпинг ўти ўчиб 1\олибди-да, цсинганд чиқнбсан-|да, 
дейди.
— Бўлмаса Ҳайитвойларнпкига кир.
— Ҳечам-да, уларникида бола кўп, саидалларида жои 
етишмаидй-да, кейнн суриб-суриб мени чеккага чиқариб 
қўйишади.
— Менга қара, онасц,— деб гап қўшиб қолди бобожо- 
ш ш ,— Гаҳмонберди ўглимшг зериктириб қўнмайлик, ўр- 
тоқларшш чақириб кслсп-н, биронта ўйин ўйлаб тонар- 
миз.
— Рост айтяпснзми, бобожон?—дедйм сакраб ўрним- 
дан туриб.
— Рост айтяиман.
— Ўзингиз ҳам ўйвайсизми?
— Ўйнайман.
—■ Энам-чи?
— Уям ўйнайди.
— «Одобли бола» ўйнаймизми?
45
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

— Бўпти
— Ёнғоқдан кўп берасиз-а?