Lizis jaray o n larid a faqatgina autolitik em as, balki geterolitik
omillar-ham aham iyatga molikdir.
HUJAYRALARNING PATOGEN OMILLAR TA’SIRIGA
CHIDAMLILIGINI O SH IR ISH
Hujayralami shikastlanishga qarshi
him oya qilish va moslanish
m exanizm larini ra g 'b atla n tirish d o ri-d a rm o n h am d a n o d o ri-
darm on (d o rilar yordam ida yoki u lam i q o 'llam asd an ) usullarga
bo'linadi.
D o ri-d a rm o n va n o d o ri-d a rm o n t a ’siro tla r quyidagilarga
qaratilgan b o 'lish i m um kin:
1. T a’sir etayotgan patogen omillaming ta ’sirotini kamaytirish
yoki butunlay yo'qotish — etiotrop ta ’sirotlar.
2. O 'z g a rg a n sh a ro itg a n isb a ta n h u ja y ra la rd a g i o 'm in i
bosish, himoya qilish va qayta tiklanish jarayonlarini kuchaytirish.
3.
Patogenetik m exanizm zanjirlarini uzib tashlash — p ato
genetik ta ’sirot.
O rganizm ni o z-o z m iqdordagi gipoksiyaga
chiniqtira borish
to 'q im a va a ’zo larn in g chid am lilig in i o sh irad i. G ipoksiyaga
chiniqish faq at hujayra chidam liligini oshirm asdan, boshqaruv
tizim larining t a ’sir etish m exanizm larini h am m ustahkam laydi.
Bu esa o 'z navbatida hujayraning energetik, plastik talablarini to'la
qondirib, kom pensatsiyani t a ’m inlaydi.
Q o 'llan ilad ig an h a r xil farm akologik
p rep aratlar va usullar
asosan etiotrop ham da patogenetik jarayonlarga ta ’sir etishga qara-
tilgandir.
Bular esa quyidagicha amalga oshadi:
1.
Energiya bilan t a ’m inlash darajasining pasayishiga t a ’sir
etadigan m oddalar. U lar ATF sintezi, transporti va ishlatilishini
boshqarishda ishtirok etadi.
a) kislorod qabul qilish va tash ilish in i k o 'p ay tirad ig an —
vazodilyatatorlar, antigipoksantlar;
b) A T F n in g hujayradagi tra n sp o rti va ishlatilishiga t a ’sir
etadigan (an tio k sid an tlar, m em branani b arq aro r qiluvchilar);
58
d) energiya ishlatilishini kam aytiradigan —
hujayra funksional
faolligini pasaytiradigan (neyrom ediatorlar, C a ++ ingibitorlari)T-
2.
Hujayra m em branasi va ferm entlarini himoya qilish:
a) erkin radikal va o ‘ta oksidlanish reaksiyalarini pasaytirish
(antioksidantlar);
b) lizosoma m em branasini barqarorlashtirish (m em branosta-
bilizatorlar);
d) gidrolazalar faolligini pasaytirish (glukokortikoidlar),
3. Ionlam ing transm em bran alm ashinuvi va taqsim lanishini
korreksiya qilish (K , N a + — A TFaza faolligiga ta ’sir etish, C a++
antagonistlari orqali).
Yuqorida ko'rsatilgan patogen omillar ta ’siriga nisbatan hujayra
chidam liligini oshiradigan, adaptasiya
va moslanishga qaratilgan
usullar maqsadga erishish uchun yetarli bo'lsada, ularning yangi
turlari kasallik sabablari va sharoitlari, rivojlanish m exanizm lari
to'g'risidagi tushuncha ham da bilimlar chuqurlashgan sari ko'paya
boradi.
QON AYLANISHINING MAHALLIY BUZILISHLARI
R egionar qon aylanish m exanizm lari ju d a m urakkab. Ular,
b ir to m o n d a n , to m ir to ra y tiru v ch i
va kengaytiruvchi in n er-
vatsiyani, boshqa tom ondan, tom ir devoriga qon orqali oqib kela-
yotgan nospetsifik m ttab o litlar, noorganik ionlar, m ahalliy b io
logik faol m oddalar va gorm onlar t a ’sirini o 'z ichiga oladi.
Funksional va m etabolik o'zgarishlarga javoban a ’zo va to 'q i
m alarda yoki ularning qon tom irlarida
mahalliy qon aylanishining
buzilishi rivojlanishi m um kin. M ahalliy qon aylanishi p a to -
logiyasining tipik ko'rin ish larig a quyidagilar kiradi: 1. A rterial
giperemiya (AG). 2. Venoz giperemiya (VG). 3. Ishemiya. 4. Staz.
5. Tromboz. 6. Emboliya.
ARTERIAL GIPEREMIYA
Olib keluvchi tom irlar kengayishi natijasida a ’zo yoki to 'q im a-
da yuzaga keladigan to 'la qonlik.
Do'stlaringiz bilan baham: