Ushbu kitobdan joy olgan hikoyalar

XULOSA QILISHGA SHOSHILMANG!

OQSOQ O’G’RI

Ota – onam bozorda savdo qilishardi. Deyarli har oy mol olib kelgani poytaxtga borishardi. Pullarini esa mehmonxonadagi shkafda saqlashar, biz – bolalar buni yaxshi bilardik. Chaqaloqligimda ko’p kasal bo’lganim uchunmi, juda e’tibortalab edim.Erkaligim bora – bora xudbinlikka aylandi. Ota – onam beradigan pulga qanoat qilmasdan o’g’irlik yo’liga o’tdim. Avval saqich, ha xil o’yinchoqlar uchun pul o’g’irlagan bo’lsam, yoshim ulg’aygani sari ehtiyojlarim ham ortdi. O’smir chog’imda yaxshi ko’rgan qizimga tilla uzuk sovg’a qilish istagida kattaroq pulni o’mardim – u, sirim ochilishiga bir baxya qoldi.

-Bolalardan so’raylik, balki biz yo’qda pul zarur bo’lib olishgandur, - dadam onamni tinchlantirishga urinardi.

- Mening bolalarim so’roqsiz pul olishmaydi. Qolaversa, uyda hamma narsa bisyor! Gumonim shu Xushnuddan! – onam ikki oy oldin ijara uyga ko’chib kelgan qo’shnimizga ishora qildi.

Xushnud aka o’ttiz yoshlardagi yangi qo’shnimiz. Oilasini asrab qolish uchun vaqtincha ijara uyga ko’chishgan ekan.

-O’zi nega bolalardan xabar olib turing, deb shularga tayinlab ketdik? Mana, oqibat.

- Akromm xushnud mehmonxonaga kirganmidi? – dadamning nigohlari menga qadaldi.

- Ha, birga o’yin o’ynadik, - dedim. Haqiqatdan ancha paytgacha birga kompyuterda o’yin o’ynagandik. Keyin ukam bilan hovliga, itimizni bog’lashga chiqqanimizda qo’shnini mehmonxonada yolg’iz qoldirganimni aytdim. Albatta, pulni men olganim haqida lom – mim demadim.

Onamga shu so’zning o;zi kifoya qoldi. Ertasi kuniyoq butun mahallaga Xushnud aka uyimizdan pul o’g’irlagani haqida gap tarqaldi. Ijarachi qo’shnimiz isnodga chidolmay, yangi uy izlashga tushdi.

-Pullaringizni o’g’irlamaganimni isbotlashga urinishim befoydaligini tushunib turibman. Ammo adashganingiz bir kun qimmatga tushishidan qo’rqaman, - dedi u dadamga «o’g’irlangan» pullarni qaytarib berayotganda.

U aytgan kun oradan olti oy o’tib keldi. Endi men nafaqt uydan, boshqa joylardan ham pul o’g’irlashga odatlanib qolgandim. Muhimi, ota – onamdan pul so’rasam, biror qilig’im uchun gap eshitmasam bo’ldi edi. O’rtog’im bilan tumanimizdagi katta tashkilotga o’g’irlikka tushganimizda oyog’imni sindirib oldim. Yaxshi ko’rgan qizim berdi eng katta jazoni – oqsoq va o’g’ri yigitga turmushga chiqmas ekan…