Ushbu kitobdan joy olgan hikoyalar

Vijdonning va vijdonli insonlarning so’ziga quloq tuta bilsak, ko’plab xatolarning oldini olgan bo’lardik.

FOLBINGA ISHONIB

Avvaldan shoshma – shoshar, sabrsiz ayolman. Qaydanam dugonamning gapiga uchdim – u o’sha folbinga olib bordim. Sabrli, xokisor, o’z qizimdek xizmatimni qiladigan mushtiparning ko’nglini chil – chil sindirganimni anglashga esa farosatim yetmadi.

Hammasi Shahlo topib kelgan gapdan boshlandi. Emishki, qo’shni qishloqda bier folbin ayol chiqibdi. Oldidagi idishdagi suva qarasangiz, kelajagingizni aytib berarmish.

-Yetti yildan beri nevara kutasan.Keliningni olib bormaysanmi? – dedi u menga qayg’urgan kishi bo’lib.

- To’g’ri aytasan, hadeb dori – darmonga pul sarflash ham, do’xtirma – do’xtir chopish ham jonga tegdi, - deya manzilni so’radim.

Kelinimga so’z ochgandim, ro’yxushlik bermadi.

-U sizga fol ochmaydi, maslahat beradi, qanday muolaja olsak, bolali bo’lishingizni aytadi, - dedim shayton vasvasasiga uchgancha.

Folbin qo’rqqanimni aytdi – kelinim tug’masmish. Bu gapni eshitib, Zarnigorning yuzi dokadek oqarib ketdi. Mening esa alamim yig’iga aylandi. O’g’lim bu gaplarning uchini eshitmasdan unga ruxsat berdim:

-Yolg’iz farzandim tirnoqqa zor o’tmasin, siz ham baxtingizni toparsiz. Shuncha sabr qildik, rozi bo’ling bizdan.

Ayolni oilaga qaytarishga urinayotgan o’g’limning so’zlarini eshitishni ham istamadim. Toki…

-Muyassar yanga, keliningizdan oldin o’zim sizdan suyunchi olay, deb qo’ng’iroq qilayapman, - ovsinimning qizi qo’ng’iroq qilib qoldi bir kuni. – Keliningiz homilador! Hozirgina UTT da aniq bo’ldi.

Bir zum o’zimni yo’qotib qo’ydim. Bir oy oldin folbinga borganimiz, Zarnigorning mung’ayib qolgani ko’zoldimdan o’tardi…