da madaniyatning markazlashuvini belgilaydi.
Ayni vaqtda ishlab
chiqarish va bozor m unosabatlariga ijobiy ta ’sir k o ‘rsatadi.
Ayni vaqtda yuqoridagi kabi demografik jarayonlar ijtimoiy ta
raqqiyotga salbiy ta ’sir etuvchi omil sifatida nam oyon boMishi ham
mumkin. Masalan:
— aholining haddan tashqari k o ‘payishi moddiy n e ’m atlar
taqchilligini yuzaga keltiradi. Iqtisodiy taqsim otda jiddiy tafovut-
lam i yuzaga keltirib, iqtisodiy nochor qatlam ning ortishiga olib
keladi. Jam iyatda mavjud ijtimoiy-siyosiy tuzum ga nisbatan salbiy
kayfiyatlaming oshib borishiga, turli tartibsizliklarga sabab boMadi.
Jam iyatda beqarorlik ehtim oli ortadi;
— tugMlishning kam ligi ham salbiy oqibatlarga olib kelishi mum
kin. Bunda jam iyatda keksalam ing salmogM ortadi.
Ularni boqish
jam iyatga ogMr yuk boMib tushishi mumkin;
— o ‘z navbatida jam iyatda yoshlar salmogMning ko‘pligi ham
ijtimoiy beqarorlikka olib kelishi mumkin. U larning liberal kayfi-
yatga moyilligi jiddiy inqilobiy o ‘zgarishlarga olib kelishi mumkin
(Suriya, Misr, Liviyada sodir boMgan inqilobiy jarayonlarda asosan
yoshlar ishtirok etdi);
— keskin urbanizatsiya (shaharlashish) jarayoni qishloqlam ing
bo‘shab qolishiga, a g ra rx o ‘ja!ikning zav o lg ay u z tutishiga olib ke
lishi mumkin;
— m igratsiya jarayonlarining kuchayishi natijasida madaniyat-
lar aralashuvi yuz beradi. Am erikalik siyosiy tahlilchi va publitsist
P.Byukenen o‘zining “G ‘arbning halokati”
asarida buni shunday
izohlaydi: “Tizginsiz im m igratsiya xavfli o ‘sim ta kabi Am erika xal-
qini o ‘z tarixiga, tiliga, madaniyatiga, urf-odatlariga ega boMmagan
tartibsiz olomonga ay lan tirib ... mamlakatni etnik guruhlarga boMib
yuborib, mamlakatni y o ‘q qilish xavfini yuzaga keltirmoqda”. 1 Bu
xususda yana bir taniqli siyosatshunos olim S.Xantington o ‘zining
“Biz kimmiz?” asarida yozishicha, Lotin Amerikasidan immigrant-
1
Бьюкенен П.
Смерть Запада / Пер. с ант. М.: СПб., 2004. - С. 14.
53
lam ing doim iy oqib kelishi A QShni ikki xalq, ikki m adaniyat va
ikki tilga ajratib tashlash xavfini kuchaytirib yubordi1.
K o'pincha demografik jarayonlar orasida ijtimoiy taraqqiyotga
kuchli ta ’sir etuvchi omil sifatida aholi soni o ‘sishiga asosiy e ’tibor
beriladi. Aynan aholi soni ortishi bilan bog‘liq demografik omilning
jam iyat hayotiga ta’sirini mutlaqlashtirgan oqim lardan biri dem o
grafik determinizmdir. Demografik determinizm ni odatda X V III asr
oxiri va X IX asr boshida ijod qilgan ingliz iqtisodchisi T. M altus
bilan bog‘laydilar. U ning asosiy ijod m ahsullaridan biri “N ufus
qonuni borasidagi tajribalar” asarining yuzaga kelishi ko‘pchilik
e ’tiborini tortdi. M altus shunday fikrni olg‘a suradi: “A gar aholi
ning ko‘payishi hech qanday to 'siq q a
uchramasa, u har 25 yilda
ikki barobarga ko‘payadi va geom etrik progressiya b o ‘yicha o ‘sa-
di... M ehnat qilish uchun qulay sharoitlar ostidagi m avjud vositalar
hech qachon arifmetik progressiyadan ortiq o ‘sm aydi”. T. M altus
ijtim oiy taraqqiyotning asosiy omili sifatida aholi sonining k o ‘pa-
yishini e ’tiro f etadi. Lekin aholi sonining k o ‘payishi taraqqiyotning
doimiy omili bo‘lib qolmaydi. A holi soni o ‘sishining m a’lum da-
rajasiga etish jam iyat taraqqiyoti uchun tormoz,
keyinchalik esa
xavf-xatar tug‘diradi.
T.M altus ko‘p m am lakatlardagi qashshoqlikning o ‘sishidan
tashvishga tushib, bu m uam m oga nisbatan biror chora ko‘rilmasa,
jam iyatda salbiy o ‘zgarishlarga, epidem iyalar va shunga o ‘xshash
oqibatlar yuzaga kelishi mum kinligini ta ’kidlaydi. U bunday vazi-
yatdan chiqish yo‘li sifatida tug‘ilishni nazorat qilish va yerga ish
lov berish vositalarini mukammallashtirish (hosildorlikni oshirish
uchun) kabi choralar k o 'rish lozimligini aytib o ‘tadi. Biroq muhim
ijtimoiy muammolami ilgari surgan M altus nom idan ilm-fandan
yiroq b o ‘Igan maqsadlarda foydalandilar. X IX asr oxiridan X X asr
ning birinchi yarm iga qadar hayotimizning barcha salbiy tomonla-
rini nufiis bilan bog‘lab tushuntiruvchi neom altuschilik
qarashlari
tarqaldi.
1 Qarang:
Huntington S.
Who we are? The Challenges to America’s National
identity. NewDelhi, 2004.
54