Ш. Шоабдураҳмонов, М. Асқарова, А. ҲОжиев, И. Расулов, X. Дониёров

§. Луғат соетавидаги сўзлар функционал стилларга бе- фарқ муносабатда бўлиши ёки стилнинг маълум бир типига ман' суб бўлиши мумкин. Шу нуқтаи назардан ўзбек тили лексика- си икки турга бўлинади: 1) стиллараро лексика (ёки стилистяк нейтрал лексика); 2) стилистик хосланган л е к с и к а.

Стиллараро лексика

44. 
    §. Бу қатламга оид сўзларда стилнинг бирон турига мансублик белгиси бўлмайди, шунинг учун улар стилнинг бар- ча турларида баб-баравар қўллапаверади: сув, нон, қор, дала, дарахт, дарё, денгиз, ўрмон, тоғ, катта, кичик, паст, баланд, қизил, бир, ик/си, ўн, юз, минг, мен, сеи, бу, шу, ишла, қара, ол, ўрган, юр, ухла, эрта, аввал, ҳозир, кеча, бирдан, ҳам, фақат, лекин каби сўзлар худди шундай хусусиятга эга бўлган сўз- лардир.
    

Стилистик хосланган лекси&а.

44. 
    §. Бу қатламга оид сўзлар. стилнинг маълум турига оидлиги, қўлланнши асосан шу стиль доираси билан чегара- ланган бўлиши билан характерланади. Бу жиҳатдан ўзбек ти- ли лексикасини қуйидаги типларга ажратиш мумкин: 1) к и- тобий лексика; 2) бадиий лексика; 3) оддий сўзлашув лексикаси.
    
45.