171
4. Din va axloqiy muammolar
Ijtimoiy xizmat ko‘rsatish, diniy ta’limotlarda
madad berish bilan
ifodalanadi. Uning ma’naviy-kognitiv konseptlari tahlili quyidagi yondashuvlar
mavjudligini qayd etadi:
Buddizmda dana konsepti;
Iudaizmda
idaki konsepti;
Xristianlikda rahm-shafqat konsepti;
Islomda sadaqa va zakot konsepti.
Saxovatga amal qilish va chorlash Markaziy Osiyo mintaqasida,
jumladan,
“qo‘li kalta” aholi guruhiga jamoaviy shaklda, ya’ni hashar orqali uy qurib berish,
to‘y, ta’ziya va boshqa tadbirlarni o‘tkazishda ko‘maklashish kabi o‘ziga xos
shakllarda ko‘rinadi. O‘zaro yordam ko‘rsatishni, islom dini bilan bog‘liq
amallarda, jumladan, sadaqa, zakot, fitr, bechoralarga ko‘mak berish singari
ijtimoiy xizmatning nokasbiy faoliyat turi sifatidagi tarixiy ildizlarida ham ko‘rish
mumkin. Buni ikki sabab bilan izohlash mumkin.
Birinchidan, hech bir ijtimoiy
tizim bo‘shliqda paydo bo‘lib qolmaydi. Ya’ni, mavjud resurslarning hisobidan
yaratiladi.
Ikkinchidan, dastlabki shart-sharoitlar asosida u yoki bu sohadagi
ijtimoiy tuzilmalar tizimlashtiriladi,
uchinchidan, ma’lum bir tarixiy bosqichlarda
aholining turli guruhlariga ko‘rsatiladigan ijtimoiy xizmat ko‘rsatish amaliyoti turli
shakllarda umumlashtirilib, institutsional mazmun kasb etadi.
Jumladan, Amir
Temur davrida ijtimoiy xizmat ko‘rsatish davlat darajasida amal qilgan bo‘lib
“Faqiru miskin, biron kasb qilishga ojiz shol-ko‘rlarga nafaqa belgilangan”
218
.
Tarixiy manbalarda Amir Temur tomonidan “turlik-turlik xayr-u ehsonlar qilinib,
sinf-sinf sadaqalar mustahiqlarga yetkazilib, faqir va miskinlarga bisyor ob-u osh
bergan”ligi
219
keltirilgan. Shu tarzdagi
faoliyatning natijasida, ijtimoiy xizmat
tizimi ma’lum vaqt o‘tishi bilan jamiyat ijtimoiy taraqqiyotida muhim hisoblangan
alohida mustaqil sohaga aylanadi. Ushbu jarayonning ilmiy falsafiy jihatlarini
o‘rganish boshlangan. “Insoniyat taraqqiyoti jarayonida
vujudga keladigan har
qanday fan o‘z predmeti va tadqiqot usullariga ega”
220
bo‘lishi lozimligiga e’tibor
qaratsak, ijtimoiy xizmat o‘z predmeti, nazariy va amaliy usullariga ma’lum tarixiy
davr mobaynida erishdi. “Insoniyat o‘zining butun ongli hayoti mobaynida o‘zini
va qurshab turgan olamni anglab yetishga intilgan. Ammo uning dastlabki bilimlari
uzuq-yuluq, bir-biriga bog‘lanmagan fragmentar bilimlar yig‘indisidan iborat edi.
Bora-bora inson o‘zi va atrofidagi intellektual kuchlar to‘plagan bilimlarni tartibga
solishga, sistemalashtirishga, klassifikatsiya qilishga kirishib ketdi. Bu
bilimlarning hammasini yagona tizimga solib umumlashtirilsa,
insoniyatning
borliq haqidagi bilimlar sistemasi vujudga keladi
221
.
Do'stlaringiz bilan baham: