С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

ёстиққа бош қўяжагини ганирар ва унинг абадий умрдоши санар
эдилар. Бу уқдиришлар сабабидан Гулбиби ҳам Одинага ўзининг
умрдош ўртоғи кўзи билан қарар эди. Бошда бу муносабат маъ-
сумона болалик ўйинидан нарига ўтган бўлмаса ҳам, бора-бора
ошиқона бир ҳузурликка (унс ва улфатга!) етишди. Одина ўн
етти-ўн саккиз яшар бўлиб, Гулбиби ўн тўрт-ўн беш ёшга киргач,
булар ҳақнқатан бир-бировларига ошиқ-маъшуқ бўлган эдилар.
Лекин буларнинг бпр-бировларига ўз дардларини очиқдан-очиқ
айтмоққа эски тарбия ва хонаки одатлар йўл бермас эди. Фақаг
ошиқларнинг маҳрам воситачилари бўлган кўз қочириб қарашлари
буларнинг ораларида элчилик қилар эди. Юрак дукиллаши, ранг
ўчиши, оҳ тортиш каби ҳоллар бу иккала дилсўзнинг ҳол тиллари-
га таржимонлик вазнфасини адо этар эди.
Мана шундай бир-бировига кўнгил берган икки вужуд оқиба-
ти номаълум бир жудоликка учрасалар, қандай қора кунларга
тушар эдилар?
Дуруст, Одина эркаклиги, ёшининг катталигн ва муҳокамаси-
21
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

нинг ўсганлиги сабабидан ҳар ишни ёлғиз ишқ туйғуси билан
ўлчамас, балки кўпинча ақл тилагини ишқ буйруғидан юқорироқ
кўрар эди. Одинанинг олдида икки мушкуллик турар эди. Бирин-
чиси, ўз юртида қолиб, Арбоб Камол қўлида маҳз бўлиш ёки
умрлик унинг қуллиғида қолиш, бу ҳолда уйланиш нари турсин,
қотган нон билан қорин тўйғазиш ҳам муяссар бўлмас эди. Иккин-
чиси, бу юртдан қочиб Фарғона томонларига бориш, у ерларда
эркин меҳнат топиш, қорнини тўйғазиш, агар бахт мадад қилса,
ул-бул топиб, ўз юртига қайтиб, Гулбибига уйланиш эди. Бу икки
ишнинг натижаси ҳозирча севгилисидан айрилиш эди; фақат
биринчи ишда абадий айрилиш бўлиб, иккинчисида, ортида висол