www.ziyouz.com
kutubxonasi
2
Masalaning asl mohiyatini o‘rganadigan bo‘lsak, ana shu iztirob va bezovtaliklarning
ildizlari g‘arbning jilvagar hazorasiga, hozirgi paytda ota-onalarni qo‘rquv va xavotirga
solayotgan axloqsizlikka, u yerlarda amal qilayotgan zararli falsafiy g‘oya va maslaklarga
bog‘liq ekanligi yaqqol namoyon bo‘ladi. Oqibatda, iqboliga ko‘ra mutaassib bo‘lgan, o‘z
eshiklarini ruhiy olamga (metafizikaga) yopib tashlagan, haqiqatni faqat jism fani,
moddiy hayotga bog‘lab qo‘ygan hazoraning siri fosh bo‘lib, misi chiqib qolyapti. Chunki
bu hazora yaratilishni tasodif, tabiat, vosita va darvinchilik nazariyasi yordamida dalillab
keldi. g‘arbliklar uchun moddadan o‘tadigan kuch yo‘q. Hayot tarzlarini tartibga soluvchi
gunoh tarozilariga o‘rin qoldirilmagan. Hammaning fikri-yodi yashash uchun kurashda,
pul topishda, o‘zidan kuchsizni ezib-yanchib, uning manfaatiga tajovuz qilishda.
G‘arb hazorasi qandaydir bo‘shliqda paydo bo‘lgan emas. U g‘arbning Andalusiya va
boshqa islomiy o‘lkalar orqali Islom hazorasi bilan bog‘lanuvidan paydo bo‘lgan. Yunon
falsafasi avvaldan Islom mutafakkirlari va faylasuflariga yaxshi ma’lum edi. Cherkovning
qattiq ta’qiblariga qaramay, g‘arbning ilm toliblari arablardan yunon falsafasini naql qilib,
yozib olib o‘rganishga kirishdilar. Keyinroq ularning fikri rivojlanib, cherkov da’vat etgan
ilm va ma’rifatga xilof haqiqatlarni anglab yeta boshladi.
Oyoqqa turib olgan yangi g‘arb uyg‘onishi (Renessansi) ikki xil yo‘nalishda: yunon
falsafasining moddiy-butparast yo‘nalishi hamda din va uning kishilariga bo‘lgan
dushmanlik kayfiyati orqali rivoj topdi. Moddiy asoslarga suyangan g‘arb hazorasi dinni
jamiyat hayotidan batamom siqib chiqarib, uning o‘rniga mutloq hokimiyatini o‘rnatishga
kirishdi. Din g‘arbliklar ustidan o‘z ta’sirini yo‘qota boshladi.
Ammo bu bilan ham insoniyat o‘z baxtini topa olmadi. Aksincha, o‘zining juda tuban
ketganini, dinni mag‘lub etib, qattiq tanazzulga yuz tutganini sezib qoldi. Jamiyatda
chuqur, shomil bezovtalik paydo bo‘ldi. Hozirga kelib, g‘arbning ilg‘or fikrli kishilari
odamlarning hayoti, tashvish va mashaqqatlarini yengillatish, ularda ruhiy va hissiy
xotirjamlikni ta’minlash uchun albatta ilohiy bir nizom, samoviy din nihoyatda zarurligini
anglab yetishdi.
Umuman, hozir mutloq ko‘pchilik yo‘qotgan, mosuvo bo‘lgan diniy ruhoniyatini topishni
istaydi. Ammo kufr va moddiyunchilik daraxtlari chuqur ildiz otib, mevaga kirgan paytda
bu ruhoniyatni topish oson bo‘larmikin?
Bugungi kunda g‘arb mamlakatlari o‘z hazoralari yetkazgan zararni yengilatish uchun
dindan istifoda etish haqida o‘ylab qolishdi. Bu yo‘lda cherkovlar qavmni yana o‘z
bag‘riga chorlash uchun hamma imkoniyatlarni ishga solyapti. Minglab missionerlar
huvillab qolgan ibodatxonalarni to‘ldirish maqsadida dunyoning hamma burchida izg‘ib
yurishibdi. Millionlab nusxada kitoblar, gazet-jurnallar tarqatilyapti. Ammo jilov din va
axloq kishilari qo‘lidan allaqachon chiqib ketgan.
Kommunizm g‘oyasi ham insoniyatni to‘g‘ri yo‘ldan chalg‘itib, boshiga cheksiz kulfatlar
soldi. Uning kasofatidan inson va uning ruhiy-psixologik barqarorligi o‘rtasidagi ziddiyat
kuchayib ketdi. Bu g‘oya insondan Allohga va oxirat kuniga bo‘lgan aqidasini tortib oldi,
uni ming yillar mobaynida tan olib kelingan umumbashariy axloqiy qadriyatlardan
mosuvo qildi. Kommunizm kishilarga farovon va to‘kin hayot va’da qilgan bo‘lsa-da,
uning ham fuqarolardagi turli ijtimoiy-ruhiy xavf va bezovtaliklarni bartaraf etishga kuchi
yetmadi. Oqibatda, g‘arbliklar o‘z hazoralarining ruhiy va axloqiy nochor ekaniga bugun
Islom hazorasi. Ahmad Muhammad
Do'stlaringiz bilan baham: |