Lev nikolayeviÇ tolstoy insan neyle yaşAR? Rusça Aslından Çeviren

33
VII
-İşi almasına aldık da başımız derde girmese 
bari. Mal değerli, bey ise aksinin teki. Hata yapma
-
mamız lazım. Haydi bakalım, senin gözlerin daha 
keskin ve ellerin de benimkilerden çok ustalaştı. 
Ölçüyü sen al. Deriyi kes, ben de burunlarını dikip 
bitiririm, dedi Semyon Mihayla’ya.
Mihayla kendisine söyleneni yaptı, beyin deri
-
sini aldı, masanın üstüne yaydı, ikiye katladı ve bir 
bıçakla kesmeye başladı.
Matryona, Mihayla’nın yanına gelip deriyi nasıl 
kestiğine baktı ve Mihayla’nın yaptığını görünce şaş
-
tı kaldı. Matryona da çizme işine aşinaydı, Mihayla 
deriyi çizme için kesmiyor, yuvarlak kesiyordu.
Matryona bir şey demek istedi ama içinden, 
“Herhâlde beyin çizmesinin nasıl dikileceğini ben 
anlamadım; Mihayla’nın bir bildiği vardır belki, işine 
karışmayayım.” dedi.
Mihayla diğer deriyi de kesti, ipliği aldı ve çizme 
diker gibi çift kat iple değil, terlik diker gibi tek kat 
iplikle dikmeye başladı.
Matryona buna da şaşırdı, ama yine karışmadı. 
Mihayla dikmeye devam ediyordu. Öğle yemeği vakti 
gelince Semyon kalktı ve Mihayla’nın, beyin getirdiği 
deriden terlik dikmiş olduğunu gördü.
-Eyvah! dedi Semyon. “Tam bir senedir benimle 
birlikte çalışıp hiç hata yapmayan Mihayla nasıl olur 

---

Lev Nikolayeviç Tolstoy
34
da şimdi böyle feci bir hata yapar? Bey geniş konçlu 
şeritli çizme sipariş etmişti, ama o tabansız terlik 
dikmiş, deriyi heba etmiş. Ben şimdi beye ne derim? 
Bunun gibi bir malı da bulamam.” diye düşündü.
-Sen ne yaptın böyle, dostum? Sen beni mahvet
-
tin! Bey çizme ısmarlamıştı, ama bak sen ne dikmiş
-
sin!
Tam Mihayla’yı azarlamaya başlamıştı ki kapı
-
nın önünde gümbürtüler duyuldu, birisi kapıya vur
-
du. Pencereden baktılar: Bir adam gelmiş, atını bağ
-
lıyordu. Kapıyı açtıklarında daha önce beyin yanında 
gelen uşak içeri girdi.
-Merhaba!
-Merhaba. Buyur?
-Hanımım beni çizmeler için gönderdi.
-Nasıl yani çizmeler için?
-Beyimin sipariş ettiği çizmeler için! Artık onla
-
ra ihtiyacı kalmadı. Kendisi sizlere ömür.
-Ne diyorsun!
-Buradan ayrıldıktan sonra eve kadar bile gide
-
medi, arabada ölmüş. Eve vardığımızda kapıyı açtık, 
beyim büyükçe bir çuval gibi yıkılıverdi. Donmuştu 
da, arabadan güç bela çıkardık. Hanımım beni bu
-
raya gönderdi ve “Beyinizin deri bırakıp çizme sipa
-
riş ettiği kunduracıya, çizmelere gerek kalmadığını, 
elindeki deriden beye acilen cenaze terliği dikmesini 
söyle. Terlikler hazır oluncaya dek de bekle ve al ge
-
tir.” dedi. İşte buraya bunun için geldim.

---

İnsan Neyle Yaşar?
35
Mihayla deriden artakalanları masadan aldı ve 
dürdü, yaptığı terlikleri de alıp birbirine vurduktan 
sonra önlüğüne sildi ve uşağa verdi. Terlikleri alan 
uşak:
-Hoşça kalın, efendiler! Rastgele! deyip gitti.

---

Lev Nikolayeviç Tolstoy