2.O’rta Osiyoda dastlabki davlatlarning paydo bo’lishi. Qadimgi
Baqtriya, Xorazm, Qadimgi So’g’d.
Bronza davriga kelib aholi ishlab chiqarishning ma’lum bir sohalariga–
dehqonchilik, chorvachilik va xunarmandchilikka ixtisoslashib bordi. Bu
jarayon ishlab chiqaruvchi kuchlarning o’sishi va ularning bir yerga to’planishi
uchun zamin yaratadi. Ishlab chiqaruvchi kuchlarning o’sishi o’z navbatida
mahsulot hajmining o’sib, qo’shimcha mahsulot paydo bo’lishiga sabab bo’ldi.
Demak, qadimgi xo’jalikning ixtisoslashuvi, sug’orma dehqonchilikning
rivojlanishi, metallning hayotga jadallik bilan kirib kelishi va yoyilishi,
hunarmandchilikka turli tarmoqlarning rivojlanishi, o’zaro ayirboshlash va
savdo-sotiq taraqqiy etish natijasida jamiyat hayotida ijtimoiy-iqtisodiy
yuksalish kuzatiladi. Bu yuksalish ilk davlatchilikning asosiy poydevori
hisoblanadi. O’rta Osiyoning janubida joylashgan o’nlab yangi tipdagi voha-
davlatlar so’nggi bronza va ilk temir davrida (ITD 1) ba’zan yirik siyosiy
birlashmalar-podsholikklarga birlashar edilar. O’rta Osiyo janubida bular
Baqtriya, Marg’iyona va “Katta Xorazm” edi.
“Avesto”da O’rta Osiyodagi, shu jumladan, O’zbekistondagi ko’plab
jug’rofiy nomlar va xalqlarning nomlari tilga olinadi. Unda shunday deydilar:
“eng yaxshi yerlar va mamlakatlarning birinchi qilib, men Axura, Mazda,
Ar’yanem Vaychaxni yaratdim... Yaxshilarning ikkinchisi so’g’dlar
yashaydigan Gava... yaxshilarning uchinchisi.. Mauru (Mavr)... yaxshilarning
to’rtinchisi.. Bahdi (Baqtriya)... Beshinchisi mamlakat-Nisoya (Niso)... ” va
hokazo. Hammasi bo’lib “Avesto”da 16 ta mamlakat sanab o’tiladi, ular orasida
Ar’yaem Vaychax, Sug’d (Gova), Baqtriya va Marg’iyondaaniq lokalizatsiyaga
egadir.
“Ar’nem Vaychax” - “ariy kengliklari” degan ma’noni anglatadi. Ko’p
tadqiqotchilar uni Xorazm deb tushunadilar. Lekin tadqiqotchilar uni Xorazm
deb tushunadilar. Lekin boshqacha nuqtai nazar ham bor. Masalan,
I.M.D’yakonovning fikricha “oriylar kengliklari” bu o’rinda bir mamlakat yoki
viloyat tushunchasidan ko’ra kengroq ma’noda qo’llagan va butun O’rta
Osiyoda dastlabki yirik davlat birlashmalaridan biri Qadimgi Baqtriya
podsholigi edi. “Avesto”da Baqtriiya “Go’zal, tug’lari yuksak ko’tarilgan” deb
tasvirlanadi. “Avesto”da olingan mamlakatlardan yoki markazlardan biri Bahdi
deb ataladi, o’sha yerda “araxtra” atamasi ham uchraydi, ehtimol, bu “baxtar”
25
atamasiga mos kelsa kerak. Baqtriya haqidagi eng qadimgi ma’lumotlar
ahmoniylar bitiklarida, xususan, dunyoga mashhur Naqshi Rustamdagi Behistun
qoyasida uchraydi.
Perespolda Baqtriyaliklar 15 joyda idish ko’targan holda va ikki o’rkachli
Baqtriya
tuyalari
bilan
tasvirlangan.
Baqtriya
mustaqil
satraplik
sifatidaAxmoniylar imperiyasining iqtisodiy va madaniy hayotida muhim rol
o’ynagan. U haqidagi eng hilma-hil ma’lumotlar qadimgi yunon tarixchilari-
Geradot, Ktisey, Strabon, Diodot, Pliniy, Arrian, Kvint Kurtsiy Ruf, Skilat va
boshqalarning asarlari mavjud bo’lib ular mazkur mamlakatning qadimiyligi va
madaniyatining yuksak saviyasini ta’kidlaydilar. Masalan, Ktisey Ossuriya
podshosi Ninaning Baqtriyaga qilgan yurishi Baqtriya podshosi Oksiart va
uning xazinasi haqida xabar beradi. Ktisey tomonidan tasvirlangan xalqlar
orasida baqtriyaliklar birinchilardan bo’lib tilga olinadi. Baqtriyalik o’zini esa
Sharqqa joylashtiradi.: G’arb tomonidan Baqtriya “tekisligiga” boradigan yo’lni
“tog’lar” to’sib turadilar, ularni faqat “dovonlar” orqali o’tib boriladi. Baqtriya
Tnaisdan Xind daryosigacha cho’zilgan, Tanis uni Yevropadan ajratib turadi,
Hind daryosi esa - Hindistondan. Gerodot “Tarix” asarida Ahamoniylar
imperiyasi tarkibiga kirgan 20 satraplik va 70 xalqlarning ro’yxatini keltiradi.
Ular orasidaAmudaryo qirg’oqlarida joylashgan mamlakat – Baqtriya va
baktriyaliklar bor.
“Baqtriya” nomi Esxillning eramizgacha bo’lgan 472 yilda sahnaga
qo’yilgan “Forslar” tragediyasida hamda Gekatey, Skilak asarlarida uchraydi.
Strabon Baqtriyani Ariananing javohiri sifatida ta’riflaydi. Baqtriyaliklarga esa
ko’plab mualliflar “ko’p sonli”, “jangovor”, va “botir” xalq sifatida bir xil
tavsif beradilar. Mamlakatda mustahkamligi sababli “zabt etib bulmaydigan”
ko’plab joylar, shu jumladan, poytaxt Baqtra (Balx) bor edi.
Geradot ahamoniylar podshosi Kir Midiyaning bo’ysundirgandan so’ng
uning yo’li ustida Vavilon, Baqtriya xalqi, saklar-massagetlar konfederatsiyasi
Misr yoki Bobil singari eng yirik davlatlar bilan bir qatorda turgan. Aftidan,
Baqtriya tarkibiga, bir muncha vaqt Marg’iyona Sug’d va hatto Areya ham
kirgan va bu arxeologik topilmalar tomonidan tasdiqlangan.
So’nggi yillarda Markaziy Osiyoning janubida olib borilgan arxeologik
qazishmalar natijasida Qadimgi Baqtriya hududidan o’ttizdan ziyod
Ahamoniylar davriga oid manzilgohlar ochilgan. Ularning har birida
o’zlashtirilgan maydonlar va sug’orish tartibidan tashqari turar joylar va
xo’jalik xonalari, mehnat va harbiy qurollar, kulolchilik buyumlarining
qoldiqlari mavjud edi.
Qadimgi Baqtriya aholisining asosiy mashg’uloti dexqonchilik edi.
Kuchuktepa, Qiziltepa, Qizilcha, Bandixon, manzilgohidan ko’plab mehnat
qurollari-o’roqlar, yorug’choq va dehqonchilik dalolat berib, dehqonchilik
asosan sun’iy sug’orishgaasoslanganligini ko’rsatadi.
Baqtriyaning poytaxti qadimgi Baqtra (hozirgi Balx) shahrida qazish
ishlari olib borilib, u yerdan topilgan kulolchilik buyumlari ko’xna shahar eng
26
qadimgi qatlamlari miloddan avvalgi 1 ming yillikning o’rtalariga oid
ekanligidan dalolat beradi.
Juda ko’p o’troq manzilgohlari va ulardagi topilmalar viloyatdaaholi
kulolchilik, temirchilik, bronza quyish, to’qimachilik, shuningdek sug’orma
dehqonchilik va chorvachilik bilan shug’ullanganligidan dalolat beradi.
Xuddi shu davrda O’rta Osiyo hududida mavjud bo’lgan davlat qadimgi
Xorazm davlatidir. Bu davlatning hududi haqida 2 ta nazariya mavjud:
Kichik Xorazm. Uning hududi S.P.Tolstov fikrichaAmudaryoning o’rta
oqimida to Orol dengizgacha bo’lgan yerlardan iborat (ya’ni hozirgi Xorazm
viloyati yerlari).
Katta Xorazm – Amudaryoning quyi oqimi bo’yidagi hamda Murg’ob
daryosi bo’yidagi yerlar, shuningdek, Parfiya podsholigi (hozirgi Turkmaniston)
yerlari. Katta Xorazm davlati uning hududlari haqida Geradot ma’lumot beradi:
“Osiyodahamma tomoni tog’lar bilan o’ralgan tekislik bor. Bir vaqtlari bu
tekislik Xorazmiylarga qaragan” SHuning bilan birga Geradot sharqiy Eron
qabilalarini birlashtirgan katta davlat uyushmasi- “Katta Xorazm haqida taxmin
qiladi”. “Katta Xorazm” davlati Xorazmning o’zini xududigina o’z ichiga
olmasdan uning markazi Marv va Hirotgacha cho’zilgan bo’lgan. Hali
Geradotgacha ham “Katta Xorazm” to’g’risida ma’lumot bergan yana bir grek
muarrixi, bu Gretsiyaning Mulet shahridan bo’lgan Gekateydir (eramizdan
oldingi 500 yillarga yaqin). U ham bir qismi Parfiyaliklardan Sharqiy
tomondagi tekisliklardir, ikkinchi qismi tog’li yerlardan yashagan Xorazmiylar
to’g’risida eslatib o’tadi.
Xorazmliklar o’zlarining zargarlik, kulolchilik, qurolsizlik, qiruvchilik
hunarlari bilan mashhur bo’lganlar. SHuningdek, ular ustasi farang dexqonlar
bo’lishgan. Xorazm shaharlarida savdo-sotiq rivojlangan bo’ldi.
“Xorazm” so’zi va xorazmliklar to’g’risida ilk yozma manbalar, qadimgi
yunon tarixchilari miletlik gekatiy (eradan oldingi VII asrning ohiri-VI asrning
boshlarida yashab o’tgan) va “tarixning otasi” deb nom qozongan Gerodot
(eradan oldingi V asrlarda) asarlarida ilk bor uchraydi. Bu tarixchilarning
guvohi berishicha, o’rta va quyi Amudaryo mintaqasida beshta yirik
qabilalardan iborat qabilalar ittifoqi mavjud bo’lgan, bu qabilalar derbiklar,
saqoravaglar, xorasmiya, xaumvaraga, saki va sian qabilalari deb atalib,
ittifoqning markazida o’rtoqlashgan madaniyatga ega bo’lgan xorasmiya
qabilasi turgan.
Atoqli olim S.P.Tolstov “Xorazm-Xvari-zamin-Xvarri qabilasining yeri,
degan ma’noni bildiradi deydi. B.Grekov “Xorazm” so’zi ikki qismga bo’ladi:
“hur-zamin, xur-hurshid-oftob-quyosh, zamin-er, ya’ni “Xorazm” quyosh
o’lkasi degan ma’noni beriladi, deydi. Olim shu mulohazasini tasdiqlash uchun
“Xuroson” so’zini ham ikkigaajratib, xur-oson kun chiqadigan tomon, ya’ni
sharq degan ma’noni bildiradi, deydi.
27
Xorazm so’zining asl ma’nosini tushuntirishga, uning qadimiy
madaniyatini yoritishga mashhur arab sayyohi Yoqut Hamaviy va buyuk
sharqshunos olim V.V. Bartolьd ham harakat qilganlar.
Yoqut Hamaviy o’zining o’lmas asari “Ma’jam al-buldon” (“Mamlakatlar
lug’ati”) asariga Xorazm va uning shahar, qishloqlari haqida o’z
davriganisbatan to’liq va qimmatli ma’lumotlar beradi. Jumladan, “Xorazm”
so’zi haqida bunday deydi: “Xorazm bu muayyan bir shaharning nomi emas,
balki o’lka nomidir. Uning katta shahari al-Jurjoniya deb ataladi”
Yoqut Hamaviyning bu fikridan “Xorazm” so’zi ma’lum hudud nomi bilan
bog’liq, degan fikriga kelish mumkin. Shuningdek “Xorazm” so’zining kelib
chiqishi tarixi va mazmuni haqida gap ketganda shuni qayd etish zarurki, bu
masalada Eron tillarining ham ta’sirii bo’lganligi ehtimoldan uzoq emas.
Akademik V.V. Bartol’d o’z ijodida O’rta Osiyo xalqlarining tarixini, jumladan,
Xorazm tarixini o’rganishga salmoqli o’rin bergan. U Xorazm so’zining
etimologiyasi haqida fikr yuritib, shunday deydi: “Beruniy keltirgan kalendarь
terminlar, bayram nomlari va boshqalar bir vaqtlar Xorazmda Eron dialektida
gaplashilgani haqida ba’zi bir tasavvurlar beradi. Masalan, “Gau xovara” so’zi
Gau-sigir, Xovara-em, yemish ma’nosida keladi”. Bu fikrlardan qaysi biri
haqiqiy ekanini aytish keyin albbatta qadimgi Xorazm tarixini yoritishga yirik
o’zbek arxeolog olimlardan akademik Yahyo G’ulomovich G’ulomov samarali
hissa qo’shgan. U o’zining “Xorazmning sug’orilish tarixi” asarida miloddan
avvalgi birinchi ming yillikning ikkinchi choragida Xorazmda katta suv
inshoatlari qurilib, shaharlar hayoti barq urgani va mustaqil Xorazm davlati
gullab-yashnagani haqida yozadi. O’tmishdagi ko’pgina tarixchilar Xorazmda
istehkomlari bor shaharlar mavjud bo’lganligi to’g’risida ma’lumot beradilar.
Xususan tarixiy manbalarda Xorazmning qadimy poytaxti Kot (xozirgi Beruniy
shahri), Gurganj (Ko’hna Urganch), Xiva, Hazorasp va boshqa shaharlar haqida
ma’lumotlar bor. Arxelogik qazishmalar jarayonida Xorazm hududida topilgan
va o’z hajmi, ishlanish san’ati bilan kishini hayratga soluvchi qal’alar, saroylar
va boshqa inshootlarning juda ko’p xarobalari bu ma’lumotlarni yana bir qarra
tasdiqlaydi.
Xorazm hududida olib borilgan arxeologik qazishmalar va tarixiy
manbalar shundan dalolat beradiki, bu qadimiy tuproqda kishilar ancha ilgari
o’troq hayotga o’rganib, davlat barpo qilganlar.
Yuqorida eslatilgan viloyatlardan tashqari Sug’diyona (Qashqadaryo va
Zarafshon vohalari), Marg’iyona (Murg’ob daryosi vohasi) kabi yirik davlat
uyushmalari ham bor edi. Bu viloyatlarning aholisi o’troq hayot kechirib
dehqonchilik, uy chorvachiligi va hunarmandchilik bilan shug’ullangan.
Markaziy Osiyoda eng qadimgi davlat uyushmalarining paydo bo’lishi juda
muhim masaladir. Davlat tuzimi vujudga kelishini yoritib beradigan asosiy
yozma manba “Avesto” va qadimgi dunyo mualliflari qoldirgan ma’lumotlardir.
Miloddan avvalgi VI—IV asarlarda eronchilik So’g’uda deb atalgan davlat
haqida fors podsholari yozuvlari, yunon-rim tarixchilarning asarlari ma’lumotlar
28
beradi. Ahmoniylar davrida So’g’diyonada (Zarafshon va Qashqadaryo
vohalari) ko’plab shahar va qishloqlar bo’lib, ular fors podsholariga katta-katta
soliqlar to’lab turardilar. Arxeologik tadqiqotlar natijasida Zarafshon va
Qashqadaryo vohalaridan miloddan avvalgi VI—IV asrlarga oid Uzunqir,
Yerqo’rg’on, Daratepa, Sangirtepa, Lolazor, Xo’jabo’ston, Afrosiyob,
Qorovultepa, Qo’rg’oncha kabi 50 dan ziyod ko’hna shahar shahar va
manzilgohlar ochib o’rganilgan.
So’g’diyonaning poytaxti bo’lgan Afrosiyob (Samarqand) ko’hna shahri
XX asrning 40-yillarridayoq ochilgan edi. Afrosiyobda miloddan avvalgi I ming
yillik o’rtalaridaaholi yashaganligining izlari juda ko’p. Ko’hna shahar aholisi
asosan xunarmandchilik va savdo-sotiq bilan shug’ullangan. Afrosiyob
atrofidagi aholi dehqonchilik va chorvachilik bilan shug’ullangan, dushman
hujum qilgan paytlarda ular chorva mollarini va mol-mulklarni qal’a ichida
saqlaganlar.
Afrosiyob shahar hayotning rivojlanishi Sug’diyona va butun Markaziy
Osiyodagi siyosiy va iqtisodiy hayotning yuksalishi va inqirozi bilan muvofiq
tarzda kechgan, chunki Samarqand o’sha davr mamlakatlari o’rtasidagi
aloqalarning muhim markazi edi. Samarqand jahon savdo va madaniy
markazlaridan biri sifatida o’z mavqeini to’la darajada, lekin uzilishlar bilan
o’rtaasrlarda ham saqlab qoldi.
Sug’diyonaning “ikkinchi poytaxti” bo’lgan Yerqo’rg’on (Qashqadaryo)
tadqiqotlari dastlab M.E.Masson tomonidan boshlanib, keyinchalik uning
shogirdlari tomonidan davom ettiriladi. Miloddan avvalgi VI—IV asrlarda
umumiy maydoni 40 gektarga yaqin bo’lgan ma’muriy markaz Yerqo’rg’onni
ko’pchilik tadqiqotchilar Yunon-rim tarixchilari tomonidan eslatilgan Ksenippa
viloyatining markaziy shahri deb xisoblaydilar. Yerqo’rg’on ko’hna shahridan
topilgan
moddiy
madaniyat
buyumlari
aholining
dehqonchilik,
hunarmandchilik va chorvachilik bilan shug’ullanganidan dalolat beradi.
So’g’diyona hayotida dehqonchilik kattaahamiyat ega edi. SHunisi
muhimki, dehqonchilik sun’iy sug’orishgaasoslangan bo’lib bu haqda yozma
manbalardan ma’lumotlar olishimiz mumkin. Strabonning yozishicha, Politimen
(Zarafshon) daryosi vohadagi eng katta suv manbai bo’lib, sug’oriladigan
yerlarga kanallar orqali suv chiqarilgan.
Qishloqlarning rivojlanishi natijasida shahar ko’rinishidagi manzilgohlar
va shaharlar paydo bo’la boradi. Tadqiqotlar shuni ko’rsatadiki, Afrosiyob,
Yerqo’rg’on, Xo’ja-Bo’ston, Uzunqir So’g’diyonadagi asosiy markazlar bo’lib,
bu ko’hna shaharlarda hunarmandchilik va savdo-sotiq ayniqsa rivojlanib
borgan.
Do'stlaringiz bilan baham: |