devon nazorat qilgan. Dargoh tizimidagi bu devonga devonbegi
boshchilik qilgan. Devonbegi davlat moliyasini boshqargan va vazirliklar
faoliyatini, xazinadan maqsadga muvofiq foydalanishlarini nazorat qilib
turgan.
Oliy devonning ahamiyati shu qadar baland bo‘lganki, manbalarda
ba’zan uni dargoh bilan bir ma’noda ta’riflash hollari ham kuzatiladi. Oliy
devonda har kuni to‘rt vazir: ya’ni, ijroiya idoralari nomidan Bosh vazir,
harbiy vazir, mulkchilik va soliq ishlari vaziri hamda moliya vaziri hozir
bo‘lib, hisobot berib borgan. Sarhad va boshqa tobe mamlakatlar
boshqaruvi bilan bog‘liq yana uch vazirlik - xolisa ham devonbegiga
hisobot berganlar.
Dargohdagi muhim lavozimlardan biri – arzbegidir. U dargohga arz-
dod, shikoyat bilan kelganlar hamda mamlakatda sodir bo‘layotgan
149
voqealarga o‘z munosabatini bildiruvchilarni qabul qilishni uyushtirish,
tushgan ariza, shikoyat va takliflarni oliy hukmdorga yetkazib turishga
mas’ul bo‘lgan.
Dargohda adolat amiri lavozimi mavjud bo‘lib, u turli o‘lka va
shaharlarda «sipoh va orasida urf-odatlarga oid janjalli ishlar haqida»
boxabar bo‘lib, oliy hukmdorga hisobot va ma’lumot yetkazib turgan.
Ma’lumot olingach, maxsus vakillar – aminlar (ya’ni ishonchli vakillar)
joylarga borib voqeani o‘rganib, taftish qilgan. Adolatni tiklab, tegishli
choralar ko‘rgan va yozma hisobot bergan. Tobe yerlar to‘lovini yig‘ib
kelish ham ularning vazifasi hisoblangan.
Oliy farmonga ko‘ra joylarga borib harbiy yurish uchun lashkar
to‘plash bilan tavochi shug‘ullangan. Bu vazifa nihoyatda muhim
bo‘lgani uchun u oliy hukmdordan keyingi yuqori darajadagi davlat
mansabi deb qaralgan. Ma’lumki, tobe o‘lkalar, hukmron sulola vakillari,
nufuzli amirlarga taqsimlab berilgan yurtlar oliy ko‘rsatma bo‘lganda
tegishli harbiy kuch bilan doim shay turishlari ko‘zda tutilgan. Tavochilar
esa xuddi mana shu avval boshdan belgilangan lashkar sonining taxt
bo‘lishi, tayyorgarlik darajasi, ta’minoti ko‘ngildagidek talabga javob
berishi, ko‘rsatilgan muayyan yo‘l bilan o‘z vaqtida yetib borishi kabi
g‘oyatda mas’uliyatli tadbirlarga javob berganlar. Sharafiddin Ali
Yazdiyning guvohlik berishicha, tavochilar bosh tavochi, piyoda askar
tavochisi kabilarga taqsimlangan. Bosh tavochilar tumanot (o‘n minglik),
hazorajot (minglik), sadajot (yuzlik) yetakchilaridan, viloyat kattalaridan
qo‘shinni o‘z vaqtida, belgilangan son va sifat bilan yetkazib berish
to‘g‘risida tilxat olganlar. Shu bilan birga tavochi harbiy yurish chog‘ida
qo‘shinlarning joylashuvi, berilgan buyruqlarning ijro etilishi hamda
tinchlik paytlarida katta qurilishlarda ish taqsimlash kabilar ham
shug‘ullangan. Chunonchi, Baylaqon kanalini qazishda 60–70 km
masofani har bir harbiy qismga taqsimlab berishga tavochilar bosh
bo‘lgan.
Dargohda shuningdek, Devonbegi (saroy vaziri)ga bo‘ysunuvchi bir
qancha lavozimlar ta’sis etilgan. Ular bosh hojib va hojiblar (rasmiy
tadbirlar tashkilotchilari va boshqaruvchilari), xazinador (xazinachi),
nosolar (dargohda va oliy farmon bilan boshqa yerlarda, masalan,
yurishlarda o‘tkaziladigan to‘y, bazmlar, katta ziyofatlarda stol tuzatishga
bosh-qosh bo‘luvchi), jibachi (qurol-aslaha saqlovchi), qushchi
(podshohona ovlar uyushtirilganda maxsus o‘rgatilgan ov qushlarini olib
yuruvchi, parvarish qiluvchi) va shu xizmatni boshqaruvchi qushbegi,
bakovulboshi (saroy oshpazlarining boshlig‘i) va bakovullar, kotiblar
150
(bitikchilar), choparlar, tabiblar, sozandalar, g‘azalxonlar, farroshlar,
Do'stlaringiz bilan baham: |