149
voqealarga o‘z munosabatini bildiruvchilarni qabul qilishni uyushtirish,
tushgan ariza, shikoyat va takliflarni oliy hukmdorga
yetkazib turishga
mas’ul bo‘lgan.
Dargohda
adolat amiri lavozimi mavjud bo‘lib, u turli o‘lka va
shaharlarda «sipoh va orasida urf-odatlarga oid janjalli ishlar haqida»
boxabar bo‘lib, oliy hukmdorga hisobot va ma’lumot yetkazib turgan.
Ma’lumot olingach, maxsus vakillar –
aminlar (ya’ni ishonchli vakillar)
joylarga borib voqeani o‘rganib, taftish qilgan. Adolatni tiklab, tegishli
choralar ko‘rgan va yozma hisobot bergan. Tobe yerlar to‘lovini yig‘ib
kelish ham ularning vazifasi hisoblangan.
Oliy farmonga ko‘ra joylarga borib harbiy yurish uchun lashkar
to‘plash bilan
tavochi shug‘ullangan. Bu
vazifa nihoyatda muhim
bo‘lgani uchun u oliy hukmdordan keyingi yuqori darajadagi davlat
mansabi deb qaralgan. Ma’lumki, tobe o‘lkalar,
hukmron sulola vakillari,
nufuzli amirlarga taqsimlab berilgan yurtlar oliy ko‘rsatma bo‘lganda
tegishli harbiy kuch bilan doim shay turishlari ko‘zda tutilgan. Tavochilar
esa xuddi mana shu avval boshdan belgilangan lashkar sonining taxt
bo‘lishi, tayyorgarlik darajasi, ta’minoti ko‘ngildagidek
talabga javob
berishi, ko‘rsatilgan muayyan yo‘l bilan o‘z vaqtida yetib borishi kabi
g‘oyatda mas’uliyatli tadbirlarga javob berganlar. Sharafiddin Ali
Yazdiyning guvohlik berishicha, tavochilar
bosh tavochi,
piyoda askar
tavochisi kabilarga taqsimlangan. Bosh tavochilar tumanot (o‘n minglik),
hazorajot (minglik), sadajot (yuzlik) yetakchilaridan,
viloyat kattalaridan
qo‘shinni o‘z vaqtida, belgilangan son va sifat bilan yetkazib berish
to‘g‘risida tilxat olganlar. Shu bilan birga tavochi harbiy yurish chog‘ida
qo‘shinlarning joylashuvi, berilgan buyruqlarning ijro etilishi hamda
tinchlik paytlarida katta qurilishlarda ish taqsimlash kabilar ham
shug‘ullangan. Chunonchi, Baylaqon kanalini qazishda 60–70 km
masofani har bir harbiy qismga taqsimlab berishga tavochilar bosh
bo‘lgan.
Dargohda
shuningdek, Devonbegi (saroy vaziri)ga bo‘ysunuvchi bir
qancha lavozimlar ta’sis etilgan. Ular
bosh hojib va
hojiblar (rasmiy
tadbirlar tashkilotchilari va boshqaruvchilari),
xazinador (xazinachi),
nosolar (dargohda va oliy farmon bilan boshqa yerlarda, masalan,
yurishlarda o‘tkaziladigan to‘y, bazmlar, katta ziyofatlarda stol tuzatishga
bosh-qosh bo‘luvchi),
jibachi (qurol-aslaha saqlovchi),
qushchi
(podshohona ovlar uyushtirilganda maxsus o‘rgatilgan ov qushlarini olib
yuruvchi, parvarish qiluvchi) va shu
xizmatni boshqaruvchi qushbegi,
bakovulboshi (saroy oshpazlarining boshlig‘i) va
bakovullar, kotiblar