Tabaqa-vakillik monarxiyasi (XIV–XV asrlar). XIV asrning boshida
feodal davlatning yangi tabaqa-vakillik monarxiyasi shakli o‘rnatiladi.
Qirol hokimiyatining kuchayishi natijasida butun aholi ruhoniylar,
118
dunyoviy zodagonlar (dvoryanlar) hamda ozod kishilardan iborat
tabaqalarga ajratiladi.
Bu davrda davlat boshqaruvi qirol, har uchta tabaqa vakillaridan
iborat general shtatlar va provinsiyalar shtatlari tomonidan amalga
oshirilgan. Qirol o‘z hokimiyatini amalga oshirishda general shtatlarga
tayangan. General-shtatlarda har bir tabaqa alohida tartibda ham
yig‘ilgan. Uning deputatlari hududiylik belgisi bo‘yicha saylangan.
Provinsial shtatlar uchta tabaqa vakillarining muassasasi sifatida vujudga
kelgan. Umuman olganda, tabaqa-vakillik monarxiyasi davrida siyosiy
hokimiyat qirol qo‘lida to‘planadi.
Boshqaruvning markaziy organlari boshqadan jiddiy tashkil
etilmagan. Qirol saroyida qiroldan keyin kansler turgan. Uning vakolatlari
kengayib, sud mansablariga tayinlash va qirol yo‘qligida qirol kengashiga
boshchilik qilishni amalga oshirgan.
Saroyda katta va kichik (yashirin) kengash faoliyat ko‘rsatgan. Katta
kengashga oliy dunyoviy va diniy zodagonlar kirgan. Qirol
hokimiyatining mustahkamlanishi bilan uning ahamiyati pasayib borgan.
Hisob palatasining mavqei esa oshib, qirolga moliya masalalari bo‘yicha
maslahatlar bergan. Shuningdek, balyalardan keladigan daromadlarni
tekshirgan. Negaki, bu davrlarga davlat barqarorligining tayanchi soliq
bo‘lgan. Qirol apparatida aniq funksiyaga ega bo‘lmagan kotiblik kabi
yangi kichik mansablar paydo bo‘lgan.
Mahalliy boshqaruv tizimida balyalar tayinlaydigan leytenantlarga
sud funksiyasi o‘tkaziladi. Keyinchalik ular qirol tomonidan lavozim
tayinlanadigan bo‘lib, balyalar oraliqdagi lavozimlarga aylanadi.
Mahalliy boshqaruvni markazlashtirish maqsadida gubernatorlik mansabi
joriy etiladi. Ular balyajlarga tayinlanib, balyalarni almashtirganlar va
keng vakolatlar, jumladan, yangi qal’alar qurishni taqiqlash, xususiy
urushlarga yo‘l qo‘ymaslik singari huquqlarga ega bo‘lib olganlar.
Shahzodalar va taniqli dvoryanlardan tayinlanuvchi general-leytenant
mansablari ta’sis etiladi. Dastlab ularning vakolat doirasi va muddati
qisqa bo‘lib, keyinchalik ular bir necha mahalliy okrug (balyaj, XV asr
oxiridan provinsiya)ni idora etganlar. Ularning asosiy funksiyasi avvalo
soliq yig‘ish va ma’muriy funksiyalar hisoblanadi.
Shaharlar boshqaruvida qirol hokimiyati ta’siri ostida o‘zini o‘zi
boshqarish tizimi amal qilgan.
Harbiy sohada 1445-yil Karl VII tomonidan doimiy armiya tuzilib,
qirollik hududi bo‘yicha gornizonlarga joylashtiriladi.
119
Sud tizimida ishlarini yuritish tartibini bir xillashtirish siyosati
o‘tkazilgan. Sud faoliyati qirol ma’muriyati nazoratida bo‘ladi. Sud
ishlari qirol tomonidan tayinlanuvchi prevo, dastlab balya va so‘ng
leytenantlar tomonidan olib borilgan. Bu davrga kelib XIII asrda tashkil
topgan Parij parlamenti feodal zodagonlarning ishlari bo‘yicha oliy sud,
barcha ishlar bo‘yicha apelyatsion instansiya bo‘lib qolgan. Bundan
tashqari, parlament qirollik qonun hujjatlarini, quyi sudlar va boshqa
shahar parlamentlari qarorlarini ro‘yxatdan o‘tkazish ishlarini amalga
oshiradi.
Mutlaq monarxiya (XVI–XVIII asrlar). XVI asr boshlariga kelib
tabaqaviy tuzum mamlakatning ijtimoiy taraqqiyoti va kapitalizm rivojiga
qarshi bo‘lib qoladi. Bu vaqtda cherkov hokimiyati ustidan qirolning to‘la
hokimiyati o‘rnatiladi. Dunyoviy va diniy zodagonlar o‘rtasida
mustahkam siyosiy aloqalar vujudga keladi
1
. Davlat boshqaruvi
lavozimlariga ruhoniylar ham tayinlana boshlaydi. XVI–XVIII asrlarda
aholining eng ko‘p qismini uchinchi tabaqa tashkil etgan. 1 va 2-tabaqa
vakillari 3-tabaqaning siyosiy siquvi o‘sishi natijasida imtiyozlarini
saqlab qolish maqsadida markazlashgan davlatni vujudga keltirishdan
manfaatdor edilar. Kapitalistik uklad rivojlanishining va feodalizm
yemirilishi boshlanishining muqarrar natijasi absolutizmning qaror topishi
bo‘ldi.
Absolut monarxiya davrida oliy hokimiyat qirolga tegishli bo‘lib,
hech qanday davlat organi bilan taqsimlanmagan. Monarxiya ilohiy, qirol
hokimiyati esa muqaddas, deb e’lon qilinadi.
Keyingi davrlarda to 1789-yilgacha general shtatlar chaqirilmaydi.
Ba’zi vaqtlardagina qonunchilik va moliya masalalari bo‘yicha qirol
notabllar (feodal asilzodalar)ni yig‘ib turgan. Parlament dastlabki
davrlarda qirol hokimiyatiga qarshi turganligi bois, 1673-yilda qirol
qonunlariga protest keltirish va rad etish huquqidan mahrum bo‘ladi.
Markaziy boshqaruv organlari kengayishi ularning murakkabla-
shishiga olib kelgan. Ular tez-tez o‘zgartirilib turilgan.
XVI asrda davlat kotiblari nomli mansabdor shaxslar paydo bo‘ladi.
Ular qirolning sof, shaxsiy yordamchilari hisoblangan. Ulardan biri qirol
voyaga yetmagan paytlarda birinchi vazir funksiyasini bajargan.
Keyinchalik ularning roli oshib, boshqaruvning alohida sohalari (tashqi,
harbiy, dengiz, ichki ishlar va mustamlakalar) topshiriladi. XVIII asrda
1
Izoh: Davlat yerlarining 1/5 qismi ruhoniylar, 4/5 qismi qirol boshliq
zodagonlar ixtiyorida bo‘lgan.
120
ularning o‘rinbosarlari lavozimi ta’sis etilib, huzurida katta mahkama
tashkil qilinadi.
Kansler davlat boshqaruvida ilgarigi mavqeini saqlab, davlat
boshqaruvida qiroldan keyingi ikkinchi shaxs bo‘lib olgan.
Markaziy boshqaruvda moliya superintendanti, so‘ngra bosh moliya
nazoratchisi katta rol o‘ynaydi. U budjet va iqtisodiy siyosatga rahbarlik
qilish, ma’muriyat faoliyatining nazorati, qonunlarni tuzish ishlarini
tashkillashtirish kabi vazifalarni amalga oshirgan. Vaqt o‘tishi bilan uning
huzurida turli xizmat va mahkamalardan iborat katta apparat paydo
bo‘ladi.
Qirol huzuridagi maslahatchilik kengashlar tizimi isloh qilingan.
Yuqori va maxsus mansabdor shaxslardan iborat Katta kengash eng
muhim davlat masalalarini hal etgan. Tashqi siyosat masalalari bo‘yicha
tor doirada Yuqori kengash chaqirilgan. Depesh kengashi ichki boshqaruv
masalalarini muhokamadan o‘tkazib, ma’muriyat faoliyatiga oid qarorlar
qabul qilgan. Moliya masalalari bo‘yicha kengash davlatning moliya
siyosatini ishlab chiqib, xazinaga kelib tushuvchi yangi mablag‘larni
izlagan.
Joylardagi boshqaruv o‘ta murakkabligi va chalkashligi bilan ajralib
turadi. Ba’zi mansablar bu davrda saqlanib qolgan, lekin roli pasaygan.
Joylarda ko‘p sonli ixtisoslashgan xizmatlar – sud boshqarmasi, moliya
boshqarmasi, yo‘llarni nazorat qiluvchi boshqarma va hokazolar paydo
bo‘ladi. Ularning hududiy chegaralari va funksiyalari aniq o‘rnatilmagan.
Mahalliy boshqaruv joylarda gubernatorlar tomonidan yuritilgan
vaqtlarda ularning faoliyati qirol komissarlari tomonidan tekshirib
turilgan. XVI asrning ikkinchi yarmida ularga intendantlik unvoni
beriladi. Shu vaqtdan e’tiboran ular mahalliy hokimiyat egalariga
aylanadi. Keyinchalik ular o‘z hududida ijro, nazorat va sud hokimiyati
boshqarganlar.
Shaharlar dastlab saylanuvchi merlar va munitsipal maslahatchilar
tomonidan boshqarilgan. Keyinchalik ular o‘rniga qirol amaldorlari
tayinlangan. Qishloq joylari dehqonlar jamoasi va jamoa kengashlari
tomonidan amalga oshirilgan.
Qirollik sudlari tizimi juda chalkash bo‘lgan. Quyi sudlar tugatilib,
balyajlardagi sudlar saqlanib qolgan. Parij parlamenti va boshqa
shaharlardagi parlamentlar ilgarigidek muhim rol o‘ynagan.
Absolutizm davrida keng tarmoqli politsiya xizmati tashkil etiladi.
Provinsiyalarda, shaharlarda, yirik yo‘llarda va boshqa joylarda politsiya
organlari tuziladi. 1667-yilda politsiya general-leytenanti lavozimi ta’sis
121
etilib, unga butun qirollik miqyosida tartibni saqlash majburiyati
yuklangan. Uning ixtiyorida ixtisoslashgan politsiya bo‘limlari, otliq
politsiya gvardiyasi, dastlabki tergovni olib boradigan sud politsiyasi
mavjud edi. U siyosiy politsiyaga ham boshchilik qilgan. Politsiya
funksiyasiga tartibni saqlash, jinoyatchilarni qidirib topish va axloqni
nazorat qilish (tadbirlar vaqtida, binolarda) kirgan. Siyosiy politsiya
yashirin qidiruv va nazoratning keng tarmoqli tizimidan iborat edi.
Do'stlaringiz bilan baham: |